Autor: Łódzki Urząd Skarbowy
Sygnatura: ŁUS-II-2-423/198/07/AG
Hasła tematyczne: kurs walut, zakup, koszty uzyskania przychodów, faktura VAT, wycena, waluta obca
Kategoria:
Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie ustalenia dnia poniesienia kosztów w walucie obcej w świetle art. 15 ust. 14e ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku.
Pismem z dnia 15 czerwca 2007r. (data wpływu 22.06.2007r.) Spółka zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego: czy do przeliczenia faktur zakupowych wystawionych w walucie obcej stosuje się kurs z dnia otrzymania faktury?
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka otrzymuje faktury zakupu w walucie obcej. Do przeliczenia kursu Spółka przyjmuje kurs z dnia otrzymania faktury – ściślej – stosuje kurs z dnia poprzedzającego księgowanie. W praktyce jest to jednak dzień otrzymania faktury.
W ocenie wnioskodawcy nowe uregulowanie w zakresie różnic kursowych ujęte w art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych nie przesądza o tym jaki kurs średni Narodowego Banku Polskiego (z którego dnia) należy przyjąć dla celów przeliczenia waluty obcej na polskie złote – w szczególności przepis nie stanowi, że dla tych celów uwzględnia się datę wystawienia faktury. Zdaniem Spółki w tym zakresie zastosowanie ma ogólna zasada wyrażona w treści art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Oznacza to, że przy braku jednoznacznego wskazania dnia, który powinien być przyjęty dla potrzeb wyceny transakcji wyrażonej w walucie obcej (ustalenia kursu średniego NBP i przeliczenia kwoty z zagranicznej faktury na złotówki), zastosowanie powinny mieć ogólne reguły w zakresie rozpoznawania kosztów uzyskania przychodów. Z przepisu tego jednoznacznie wynika, że dniem poniesienia kosztu jest dzień, w którym zaksięgowano dokument źródłowy. Posługując się tą zasadą należy dojść do wniosku, że z punktu widzenia różnic kursowych data wystawienia faktury nie ma znaczenia – istotna jest bowiem data jej zaksięgowania, która w przypadku Spółki ma miejsce w dniu następującym po dniu otrzymania dokumentu. Zgodnie z treścią art. 15a ust. 6 cytowanej ustawy przez średni kurs ogłaszany przez NBP rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu, które to poniesienie należy rozumieć zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stanowisko Spółki potwierdza również treść przepisu art. 15a ust. 7 w/w ustawy, która także wskazuje, że ustalenie dotyczy faktury już otrzymanej: za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 – dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności. Gdyby ustawodawca chciał uznać za datę ustalenia różnic kursowych datę wystawienia faktury nie używałby słowa otrzymanej.
Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi informuje, że zgodnie z art. 15 ust. 1 w/w ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
Zgodnie z treścią art. 15 ust. 4e w/w ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Z treści art. 15a ust. 6 w/w ustawy wynika, iż przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.
Na mocy przepisu art. 15a ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 – dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.
Mając na uwadze, iż przepis art. 15a ust. 7 w/w ustawy wskazuje jedynie na wartość kosztu, która ma wynikać z otrzymanej faktury, nie precyzując momentu jego poniesienia – do ustalenia dnia poniesienia kosztu należy stosować przepis art. 15 ust. 4e w/w ustawy.
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy uznać, iż do przeliczenia faktur zakupowych wystawionych w walucie obcej na złote stosuje się średni kurs Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu, tj. ujęcia kosztu w księgach rachunkowych.
W świetle powyższego, tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15.06.2007r. w sprawie ustalenia kursu przeliczenia faktur zakupowych wystawionych w walucie obcej jest prawidłowe, stąd też postanowił jak w sentencji.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.
Interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14b § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa.