Autor: Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Sygnatura: I SA/Rz 908/07
Hasła tematyczne: stawka celna, środek farmaceutyczny, import towarów
Kategoria:
W dniach 29 stycznia 2003 r., 14 marca 2003 r. i 3 kwietnia 2003 r. xxxxxxx, prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą Firma xxxxxxx, wystąpiła o objęcie procedurą dopuszczenia do obrotu sprowadzony z Chin towar pod nazwą „produkt leczniczy pochodzenia roślinnego Ginseng Royal Nelfy w postaci płynnej" – dalej preparat GRJ. Towar został przez stronę zaklasyfikowany do kodu PCN 3004 40 10 0, a należności celno-podatkowe obliczono z zastosowaniem stawki konwencyjnej w wysokości 6%, zaś podatek VAT w wysokości 7%. Do zgłoszeń celnych dołączono m.in. fakturę nr 0258325A z dnia 23 grudnia 2002 r., fakturę nr 03ST0042 z dnia 28 lutego 2003 r., fakturę nr 0356309A z dnia 19 marca 2003 r. świadectwa form A nr BJG2/B00024/180, nr BJG03/B00811/0042 i nr BJG03/B00024/0043, deklarację wartości celnej, świadectwo rejestracyjne nr 5828 z dnia 28 kwietnia 1998 r., analizę nr 69/04 instytutu Leków w Warszawie oraz wzór etykiety.
Decyzjami z dnia 3 września 2004 r. nr xxxxxxxx-8412-2/04/km, nr xxxxxxxx-6412-3/04/km i nr xxxxxxxx-8412-4/04/km Naczelnik Urzędu Celnego w Rzeszowie uznał powyższe zgłoszenia celne za nieprawidłowe w zakresie zastosowanego kodu Taryfy celnej, zastosowanej stawki celnej oraz kwoty długu celnego. W wydanych decyzjach za prawidłowy uznano kod taryfowy 2208 90 69 9, z uwagi na charakter i przeznaczenie preparatu, zawartość w nim alkoholu etylowego na poziomie 2% oraz z uwagi na fakt, iż w dniu zgłoszenia towaru do procedury celnej strona w sposób nieuprawniony posługiwała się świadectwem rejestracji nr 5826. Kwotę długu celnego obliczono z zastosowaniem stawki konwencyjnej w wysokości 263% minimum 8 EUR%/hS.
Po rozpatrzeniu odwołań xxxxxxxx od powyższych decyzji, Dyrektor Izby Celnej w Przemyślu, decyzjami z dnia 1 lipca 2005 r, nr xxxxxxx-6410-26/05/1S (ds. xxxxxxx-6410-51/04/IS), nr xxxxxxx-6410-27/05/IS (ds. xxxxxxx-6410-52/04/1S), nr xxxxxxxx-6410-28/05/IS (ds. xxxxxx-6410-53/04/IS), utrzymał w mocy zaskarżone decyzje. Organ odwoławczy uznał za prawidłową klasyfikację towaru dokonaną przez Naczelnika Urzędu Celnego w Rzeszowie, uznając, że preparat GRJ w świetle obowiązującego prawa nie jest ani środkiem farmaceutycznym, ani lekiem. Zataryfikowanie przedmiotowego towaru do pozycji 3004 Taryfy celnej nie znajduje w ocenie organu odwoławczego – uzasadnienie ponieważ warunkiem koniecznym, choć niewystarczającym, uznania środka za lek jest wpis do Rejestru Środków farmaceutycznych i Materiałów Medycznych / Rejestru Produktów Leczniczych Dopuszczonych cło Obrotu na terytorium RP, co jest równoznaczne z posiadaniem świadectwa rejestracji wydanego na mocy art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i Inspekcji Farmaceutycznej (Dz. U. Nr 105, poz. 452 ze zm.) – dalej ustawa o środkach farmaceutycznych – lub pozwolenia na dopuszczenie do obrotu uzyskanego na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz.U. Nr 128, poz. 1381 ze zm.) – dalej Prawo farmaceutyczne. Strona w niniejszej sprawie nie przedłożyła wymaganych dokumentów na dzień przyjęcia zgłoszeń celnych, gdyż za taki nie można uznać świadectwa rejestracji nr 5826 z dnia 28 kwietnia 1994 r., które utraciło ważność w dniu 26 kwietnia 1995 r.
Ponadto z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż preparat GRJ ze względu na swój skład i przeznaczenie jest preparatem o charakterze uzupełniającym i wspomagającym, działającym pomocniczo w zapobieganiu określonym schorzeniom, nie jest natomiast produktem, który ma samodzielne zastosowanie w bezpośredniej terapii. Zdaniem organu odwoławczego, przedmiotowy preparat nie jest lekiem w rozumieniu Taryfy celnej, bowiem nie spełnia wymogów działu 30.
W ocenie Dyrektora Izby Celnej w Przemyślu zaklasyfikowanie GRJ do pozycji taryfowej 2208 90 89 9 w brzmieniu: „alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu, mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje alkoholowe: -pozostałe:
– pozostałe wódki i inne napoje alkoholowe, w pojemnikach zawierających; -2 litry lub mniej:
– pozostałe: – pozostałe napoje alkoholowe:
– pozostałe"
jest zgodne z zasadami klasyfikacji taryfowej, w tym z regułą nr 1 Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej (dalej ORINS).
Organ uznał, iż w przedmiotowej sprawie brak było przesłanek do uwzględnienia wniosku strony o powołanie biegłego w celu wydania opinii, ponieważ skład preparatu był znany – ustalony w oparciu o przedłożone i niekwestionowane przez stronę dokumenty.
xxxxxxx złożyła skargi do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Rzeszowie na powyższe decyzje wnosząc o ich uchylenie, a także o uchylenie poprzedzających je decyzji organu I instancji, jako naruszających przepisy:
– art. 13 § 1 , art. 13 § 3 pkt 2, art. 13 § 5 ustawy z dnia 9 stycznia 1997r. Kodeks celny (Dz. U. nr 75 z 2001 r. poz, 802 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem celnym, w zw. z § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 2001 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 146, poz.1639 ze zm.), zwanej dalej Taryfą celną, poprzez niewłaściwe zastosowanie pozycji 2208 90 69 9 Taryfy celnej,
– art. 13 § 1, art. 13 § 3 pkt 2, art. 13 § 5, art. 13 § 7 Kodeksu celnego w zw. z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 sierpnia 2001 r. w sprawie Wyjaśnień do Taryfy ceinej (Dz. U. Nr 74, poz.830 ze zm.), zwanych dalej Wyjaśnieniami do Taryfy celnej, przez błędną interpretację wyjaśnień do pozycji 3004 Taryfy celnej oraz wyjaśnień do pozycji 2208 90 69 9 Taryfy celnej,
– art. 120, art. 122, art. 180 § 1, art. 181, art. 187 § 7, art. 188 i art. 191 Ordynacji podatkowej.
Skarżąca zarzuciła naruszenie zasad prowadzenia postępowania dowodowego- odmowę powołania biegłych w zakresie, w którym organ celny nie dysponujewiedzą specjalistyczną z zakresu farmacji,
– odmowę ustalenia sposobu taryfikacji preparatu Ginseng Royal Jeliy w innych urzędach celnych,
– dokonanie dowolnej oceny dowodów, w sposób bezpodstawny nie dając wiary przedłożonym przez stronę dowodom, wskazującym na zawartość alkoholu w importowanym towarze w wysokości nie przekraczającej 0,5%,
– dokonanie błędnej oceny dowodów poprzez uznanie, że istnieje różnica pomiędzy Beijing Dong Feng HeathNutriment Food Co.Ltd, a Zakładami Farmaceutycznymi Beijing DongFeng (Pekin), poprzez uznanie, że strona nie przestawiła dowodu zmianynazwy przez Zakłady Farmaceutyczne DongFeng, nieuznanie za producenta importowanego towaru firmy Beijing DongFeng HeathNutriment Food Co. Ltd oraz uznanie,że norma G/F040G1-1998 stanowi standard innej firmy niż Beijing DongFeng HeHeathNutriment Food Co. Ltd.
Ponadto zarzuciła, że organy celne nie zebrały i nie rozpatrzyły w sposób wyczerpujący całego materiału dowodowego, co miało wpływ na ustalenie prawidłowości zastosowanej przez stronę klasyfikacji PCN.
Zdaniem skarżącej organy obu instancji bezzasadnie odmówiły zastosowania w stosunku do importowanego preparatu kodu PCN 3004, co wynikało z naruszenia zasad postępowania dowodowego, jak i z niewłaściwej interpretacji Wyjaśnień do Taryfy celnej, a taryfikacja zastosowana przez nią w zgłoszeniu celnym była prawidłowa. Brak aktualnego świadectwa rejestracji środka farmaceutycznego nie ma żadnego znaczenia dla celów klasyfikacji taryfowej, gdyż przepisy celne nie uzależniają zaklasyfikowania określonych substancji do leków lub farmaceutyków od faktu ich zarejestrowania jako leku lub farmaceutyku na terenie RP.
Natomiast w celu prawidłowej klasyfikacji towarowej należy kierować się brzmieniem Ogólnych Reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej, uwag do sekcji i działów oraz Wyjaśnieniami do Taryfy celnej. Nazewnictwo towarów stosowane w odrębnych regulacjach (ustawach, rozporządzeniach) może odbiegać od sformułowań użytych w nomenklaturze taryfowej Taryfy celnej i tym samym nie może mieć zastosowania w sprawach dotyczących wymiaru cła.
Organy powinny ustalić przy pomocy wszelkich dostępnych i wnioskowanych środków dowodowych skład preparatu, jego zastosowanie i rolę poszczególnych składników i na tej podstawie ustalić kod towaru. Ponieważ organ celny nie jest władny w sposób rzetelny ocenić, czy preparat ma cechy leku czy nie. dlatego koniecznym było powoła-nie biegłego w celu bezspornego ustalenia składu i właściwości importowanego preparatu.
Wiążące dla celów ustalenia klasyfikacji towaru do pozycji 3004 mogą być -zdaniem skarżącej – wyłącznie Wyjaśnienia do Taryfy celnej dotyczące pozycji 3004 lub wyjaśnienia ogólne do działu 30, natomiast posłużenie się przez organy celne wyjaśnieniami cio pozycji 3003 było bezpodstawne.
Z opisu zasad klasyfikowania towarów wynika, ze pozycja 3004 obejmuje również ziołowe preparaty lecznicze i preparaty oparte na następujących substancjach aktywnych:
witaminach, minerałach, egzogennych aminokwasach lub kwasach tłuszczowych w opakowaniach do sprzedaży detalicznej, pod warunkiem, że na etykiecie, opakowaniu lub na dołączonej ulotce zostały podane informacje o rodzaju choroby, schorzenia lub ich symptomach, do których ma zastosowanie preparat, o stężeniu substancji aktywnej, dawkowaniu i sposobie stosowania, przy czym zawartość jednej z tych substancji w zalecanej dawce dobowej musi być znacząco wyższa niż dzienne spożycie zalecane do utrzymania ogólnego stanu zdrowia czy dobrego samopoczucia.
Zdaniem skarżącej importowany preparat nie ma zasadniczo charakteru spożywczego, nie stosuje się go do sporządzania naparów ziołowych lub herbatek, nie jest dodatkiem żywnościowym; nie dotyczą go więc wyłączenia, o których mowa w uwagach wyjaśniających do pozycji PCN 3004.
Jednocześnie skarżąca stwierdziła, że Taryfa celna oraz PCN nie odnoszą się do nazwy handlowej towaru, lecz do jego składu i zastosowania, dlatego zarzuciła, żeorgany celne bezpodstawnie odrzuciły wniosek strony o ustalenie czy preparat o składziei zastosowaniu identycznym jak importowany przez stronę (Gmsengin C 200) jest zarejestrowany w Rejestrze Środków Farmaceutycznych i Materiałów Medycznych, bumieszczenie w rejestrze preparatu Ginsengin C 200 oznaczałoby, że również przedmiotów/ preparat jest lekiem lub farmaceutykiem.
W opinii strony reguła 3b Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej wyłącza prawidłowość zastosowanej przez organy celne klasyfikacji importowanego towaru do pozycji 2208 90 89 9, ponieważ towar ten nie jest napojem alkoholowym -świadczy o tym jego objętość, sposób pakowania (fiolki) oraz zawartość alkoholu. Sam fakt obecności alkoholu w preparacie nie przesądza o tym, że preparat nie jest lekiem, ani o tym, że powinien być klasyfikowany jako napój alkoholowy.
Alkohol jest po pierwsze substancją o procentowo niewielkiej zawartości, a po wtóre pełni on wyłącznie rolę substancji stabilizującej. Skarżąca zarzuciła, że choć organy celne nie dały wiary wyjaśnieniom składanym przez stronę w toku postępowania, to nie przeprowadziły z urzędu przeciwdowodu, ani też nie przychyliły się do wniosku skarżącej o przeprowadzenie dowodu z zeznań biegłego, a w konsekwencji organy oparły swoje rozstrzygnięcia na nie wyjaśnionym stanie faktycznym. Zarzuciła organom przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów, przez zakwestionowanie, że firma Beijing DongFeng HeathNutriment Food Co. Ltd była producentem importowanego preparatu.
W ocenie skarżącej fakt fen został bezsprzecznie udowodniony w oparciu o zgromadzone dowody, a to faktury zakupu preparatu, opakowanie jednostkowe, zezwolenie na produkcję krajową środków spożywczych ochrony zdrowia z dnia 14 lutego 1999r. nr WSJZ (1998)D.105 wydane przez Ministerstwo Zdrowia Chińskiej Republiki Ludowej oraz zezwolenie sanitarne (J.Y.)J.S.J.Z.(2004) D. numer S0024 wydane przez Chińską Inspekcję Sanitarną. Natomiast z oświadczenia firmy Beijing DongFeng HeathNutriment Food Co Ltd. z dnia 23 kwietnia 2005r. wynika, że we wcześniejszym okresie działała ona pod nazwą Zakłady Farmaceutyczne Beijing DongFeng i że to ona była producentem sprzedanego stronie towaru.
Ponieważ zawartość alkoholu w preparacie jest sporna, to – zdaniem skarżącej – zanajbardziej wiarygodny dowód należy uznać oświadczenie producenta z dnia 23 kwietnia 2005r., z którego wynika, że produkcja preparatu odbywa się zgodnie z recepturadostarczoną w dniu 18 listopada 2004r., wskazującą na zawartość alkoholu na poziomie 0,5% oraz ze receptura ta stosowana jest począwszy od 1998r. w związku z normą standardową Q/F040001-1998.
Zdaniem skarżącej organy celne ustaliły stan towarów według norm produkcji właściwych w 1994r., a nie na dzień zgłoszenia celnego.
W związku z tym klasyfikacja towaru do pozycji 2208 90 699 dokonana przez organy celne jest błędna, bo zawartość alkoholu w importowanym preparacie w chwili dokonywania zgłoszeń celnych nie przekraczała 0,5%, co wykluczało możliwość uznania GRJ za napój alkoholowy. Dodatkowo skarżąca zarzuciła, że organy celne zaniedbały obowiązku pobrania próbek preparatu GRJ do ewentualnych badań, chociaż były do tego zobowiązane zgodnie z pismem Głównego Urzędu Ceł z dnia 30 lipca 1999r. dot. WIT nr 81/1999/22 oraz WIT nr 118/1999/22.W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Celnej w Przemyślu wniósł o jej oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko.
Odnosząc się do zarzutów zawartych w skardze organ stwierdził, że strona skarżąca nie przedłożyła żądanych dokumentów źródłowych producenta stanowiących podstawę do ustalenia składu towaru i nie udokumentowała kwestii związanych z określeniem producenta. Dokument wskazany jako standard produkcji G/F04001-1998 nie może Stanowić dowodu potwierdzającego zawartość alkoholu, bowiem w ogóle się do tej zawartości nie odnosi. Natomiast zezwolenie sanitarne nr S0024 wydane dia Beijing DongFeng HealthNutriment Food Co. Ltd posiada okres ważności od 1.11.2004r. do 31.10.2009r.
Organ uznał za chybiony zarzut ustalenia stanu towaru wg nieaktualnych norm, gdyż to strona przedłożyła na żądanie organu celnego dokumenty producenta pochodzące z lat 1993-1994 i nie były one sprzeczne z dokumentami przedstawionymi przez nią na etapie zgłoszenia towaru do procedury celnej (wzór etykiety, świadectwo rejestracji). W związku z powyższym organ podtrzymał dokonane ustalenia faktyczne i taryfikację towaru wynikającą z zaskarżonej decyzjiPonadto na rozprawie w dniu 16 maja 2006r. pełnomocnik Dyrektora Izby Celnej w Przemyślu wniósł o dopuszczenie dowodu z dokumentu – Wiążącej Informacji Taryfowej nr PI-WIT-2006-00183 z dnia 5 kwietnia 2006 wraz z wnioskiem i załącznikami, na okoliczność ustalenia, że przedmiotem eksportu na rynek Unii Europejskiej przez tego samego producenta są preparaty GRJ nie tylko z zawartością, alkoholu do 0,5%, ale i wyższą.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie , wyrokiem z dnia 29 maja 2006r I S.A./Rz 380/05 , skargi oddalił.Naczelny Sąd Administracyjny, wyrokiem z dnia 18 września 2007r. I GSK 2231/06, po rozpatrzeniu skargi kasacyjnej xxxxxxxx od wspomnianego wyżej wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 29 maja 2006r., uchylił ten wyrok i przekazał sprawę sądowi 1 instancji do ponownego rozpoznania, przy czym orzekł o kosztach postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Z mocy art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
Wojewódzki sąd administracyjny, któremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny ( art. 190 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; powoływanej dalej jako: p.p.s.a.). Wykładni prawa może odnosić się nie tyiko do przepisów prawa materialnego bądź procesowego, ale obejmuje także wskazówki co do stosowania prawa.
Wiąże się ona z obowiązkiem sądu wyjaśnienia istotnej treści przepisów prawnych oraz sposobu ich zastosowania w konkretnym wypadku, z zachowaniem przepisów o charakterze procesowym (T.Woś, H.Knysiak-Molczyk, M.Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz s.472 i następne).
Dokonując kontroli legalności (zgodności z prawem) zaskarżonych do sądu decyzji, będąc związany wykładnią prawa dokonaną przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 18 września 2007r. i GSK 2231/08, Sąd stwierdził, że organy ceine nie dokonały pełnej oceny materiału dowodowego w powiązaniu z przepisami Taryfy celnej i Wyjaśnień do Taryfy celnej, klasyfikując towar do kodu 2208 90 69 9, a tym samym doszło do naruszenia art. 122 i 187 § 1 Ordynacji podatkowej w powiązaniu z pozycją 2208 Taryfy celnej i Wyjaśnień do Taryfy celnej.
Odnosząc się do oceny dowodów dokonanej przez organy celne, czego konsekwencją było przyjęcie , iż zawartosć alkoholu w preparacie GRJ wynosiła 2 % przy uznaniu za najbardziej wiarygodnych pierwotnych argumentów producenta ( w tym normy ZN/03.94) dotyczących importowanego towaru należy powtórzyć za Naczelnym Sadem Administracyjnym iż okoliczność że skarżąca początkowo w trakcie zgłoszeń celnych złożyła oświadczenie, ze zawartość alkoholu w spornym preparacie wynosi 2%, me mogła mieć decydującego znaczenia, skoro w późniejszym okresie skarżąca przedstawiła dowody w postaci zaświadczenia producenta, iż zaimportowany towar wyprodukowany został w oparciu o inną recepturę, w której stosowano zawartość alkoholu obniżoną do 0,5%. Zastosowanie przez organy celne do spornego preparatu normy ZN/03.94 pozostawało w sprzeczności z zabezpieczoną kopią opakowania preparatu GRJ, z której miało wynikać, iż producentem tego preparatu była firma Beijing DongFeng Heath Nutriment Food Co, a wyprodukowany został na podstawie normy Q/F04001-1998, według której zawartość alkoholu w tym preparacie nie przekraczała 0,5%. Za wiarygodnością tych twierdzeń skarżącej może przemawiać okoliczność, iż z zezwolenia na produkcję krajowych środków spożywczych do ochrony zdrowia z dnia 14 lutego 1999r. Nr W.S.J.Z. (1998) D.105, wystawionego przez Ministerstwo Zdrowia Chińskiej Republiki Ludowej, zdaje się wynikać, iż powyższa firma była producentem zaimportowanego towaru.
Już tylko te uchybienia pozwalają na konstatację, że przedwczesnym było przyjęcie iż w preparacie GRJ zawartość alkoholu wynosiła 2%. Nie można podzielić stanowiska, że w świetle Wyjaśnień do Taryfy celnej brak świadectwa rejestracji preparatu potwierdzającego jego wpisanie dourzędowej farmakopei automatycznie eliminuje możliwość klasyfikacji do pozycji 3004. Pozycja 3004 Taryfy celnej sformułowana jest w ten sposób, że zakwalifikowanie towaru do niej jest zależne w pierwszym rzędzie od tego, czy spełnione jest kryterium przeznaczenia dla celów terapeutycznych czy profilaktycznych.
Wymienione są też właściwości towaru tj. zmieszanie lub niezmieszanie produktów oraz sposób przygotowania w odmierzonych dawkach lub w opakowaniach do sprzedaży detalicznej. Prawodawca nie wprowadza natomiast kryteriów wpisania towaru do urzędowej farmakopei, w szczególności cło rejestru leków i środków medycznych. Gdyby odwoływał się do takiego kryterium wymieniłby je niewątpliwie w kodzie Taryfy celnej, zważywszy na jego znaczenie w procesie klasyfikacji taryfowej. Istnienie takiego kryterium pozwalałoby na prostą eliminację szeregu towarów z zakresu przedmiotowego tej pozycji Taryfy celnej. Nie znajduje uzasadnienia, zeSamo użycie w Taryfie celnej słowa „lek” przesądza o konieczności odwołania się do urzędowej farmakopei. Produkt nie staje się lekiem skutkiem wpisania go do odpowiedniego rejestru względnie wymienienie w innym dokumencie .
Towar jest lekiem na skutek jego właściwości a jego rejestracja czy dopuszczenie do obrotu to odrębne zagadnienie.
Brak wpisu do urzędowej farmakopei oznacza jedynie, źe nie istnieje dowód, który mógłby być istotny dla ustalenia stanu faktycznego.
Ponadto nie do przyjęcia jest teza, że Wyjaśnienia do pozycji 3003 dotyczące odniesienia do urzędowej farmakopei należy wprost stosować do pozycji 3004. Gdyby zamiarem prawodawcy było zastosowanie interpretacji opisanej przy pozycji 3003, dokonałby i w tym przypadku zabiegu powtórzenia. Kryteria właściwości wynikające z treści pozycji 3003 różnią się przy tym od tych, do których odnosi się pozycja 3004 Taryfy celnej. Wszystko to prowadzi do wniosku, że w fazie procesu identyfikacji towaru dla celów klasyfikacji taryfowej popełniono błąd zakładając, źe brak właściwości towaru w postaci wpisu do urzędowej farmakopei wyłącza możliwość klasyfikacji do pozycji 3004. To podsumowanie uprawnia Sąd do takiej oceny postępowania prowadzonego przez organy celne w zakresie zebrania i oceny materiału dowodowego niezbędnego do klasyfikacji taryfowej, że postępowanie to narusza przepisy postępowania i naruszenie to mogło mleć istotny wpływ na wynik sprawy – w rozumieniu art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a.
Dodatkowo zauważyć należy, że w aktach sprawy zalega wzór etykiety, z treści której wynika brak informacji o rodzaju choroby, schorzenia lub ich symptomach, które miałby preparat GRJ leczyć, a jedynie zawarte jest wskazanie do stosowania preparatu jako środka pomocniczego w ogólnym osłabieniu po przebytych chorobach i zabiegach chirurgicznych w braku łaknienia, bezsenności i neurastenii. Z opisu właściwości preparatu wynika, że jest on odżywczym środkiem tonizującym, zdrowotnym, nie ma ubocznych skutków ani przeciwwskazań oraz że nie istnieją wyniki badań klinicznych nad jego działaniem. W aktach sprawy znajdują się również dokumenty przesłane przez skarżącą do Dyrektora Izby Celnej, z których ma wynikać że z treści informacji znajdujących się na opakowaniu preparatu w języku angielskim i chińskim wynika, że preparat GRJ znajduje zastosowanie „do leczenia anoreksji, bezsenności, neurastenii, anemii, zapalenia wątroby, reumatycznego oraz reumatoidalnego zapalenia stawów i ogólnego osłabienia spowodowanego drugą chorobą lub po porodzie". Brak jest w ocenie dowodów dokonanej przez organy celne wskazania czy te ostatnie informacje znajdujące się na opakowaniu odnoszą, się do preparatu objętego zgłoszeniami, których dotyczą decyzje objęte skargami w powyższej sprawie .Wymienione wyżej uchybienia powodują że sąd po dokonaniu kontroli legalności decyzji stwierdził ze w trakcie postępowania administracyjnego doszło do naruszenia art. 122 i 187 § 1 Ordynacji podatkowe> w związku z pozycją 2208 Wyjaśnień do Taryfy celnej – rozumieniu art. 145 § 1 pkt 1 lit c p.p.s.a. co obligowało sąd do uchylenia zaskarżonych decyzji, przy czym Sąd orzekł również po myśli art. 152 p.p.s.a.
Przy ponownym rozstrzyganiu sprawy organ, dokona oceny zebranych w sprawie dowodów z wyeliminowaniem powyżej opisanych błędów i przy przyjęciu dokonanej przez Sąd wykładni prawa.
Sąd orzekł również o kosztach Dostępowania sodowego, na które składają się: wpisy uiszczone od skarg i wynagrodzenie pełnomocnika skarżącej.