Autor: Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Sygnatura: I SA/Kr 437/06
Hasła tematyczne: zwolnienia z podatku od towarów i usług, przemieszczanie towarów, Unia Europejska (Wspólnota Europejska)
Kategoria:
UZASADNIENIE
Wnioskiem z dnia 16 września 2005 roku … zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków Stare Miasto o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, zgodnie z przepisem art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w maju 2005 roku skarżący zakupił nowy samochód w Holandii, gdzie został on dopuszczony do ruchu i zaopatrzony w tzw. tablice wywozowe. Następnie, pojazd ten został przewieziony do Wielkiej Brytanii, gdzie skarżący pełnił funkcje konsula Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z posiadaniem statusu dyplomatycznego, skarżący został zwolniony na terytorium Wielkiej Brytanii z opłat celnych i podatku od wartości dodanej, z tytułu przewozu tego samochodu. Następnie, w Wielkiej Brytanii pojazd ten został zarejestrowany na czas nieokreślony.
W dniu 6 września 2005 roku, po zakończeniu pełnienia przez … funkcji konsula RP w Wielkiej Brytanii, przedmiotowy samochód został przewieziony do Polski celem dalszego użytkowania przez skarżącego.
Zatem pytanie skarżącego dotyczy kwestii, czy w związku z przywozem przedmiotowego samochodu do Polski, powstanie z tego tytułu obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, jeżeli od chwili jego nabycia nie minęło 6 miesięcy, oraz kiedy powstałby z tego tytułu obowiązek podatkowy.
Zdaniem skarżącego z tytułu zakupu przedmiotowego samochodu rozliczenia podatku od wartości dodanej dokonano w Wielkiej Brytanii, gdzie skarżący został zwolniony z podatku, z uwagi na status dyplomatyczny. W ten sposób obowiązek zapłaty podatku VAT, w kraju użytkowania został „skonsumowany". Natomiast odnośnie momentu powstania obowiązku podatkowego, skarżący uważa, że nie może to być data nabycia samochodu.
W postanowieniu z dnia 30 września 2005 roku Nr PP-1/443-42774/0/162/123/mk Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto, działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa /Dz. U. z 2005 roku Nr 8 poz. 60 ze zm./ stwierdził, iż przedstawione przez … stanowisko jest nieprawidłowe i poinformował – skarżącego, iż w związku z przywozem przedmiotowego samochodu do Polski, powstanie obowiązek odprowadzenia podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia. Obowiązek z tego tytułu powstał zgodnie, z art. 20 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm./ z chwilą otrzymania towaru, nie później jednak niż z chwila wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej.
W zażaleniu …, podniósł, iż okoliczność nabycia samochodu z zamiarem użytkowania i zarejestrowania w Wielkiej Brytanii, nie determinowała momentu, ani samego faktu przywozu przedmiotowego pojazdu do Polski. W związku z tym trudno przyjąć, iż już w momencie nabycia ww. samochodu, powstał obowiązek zapłaty w Polsce podatku VAT od wewnątrzwspólnotowego nabycia.
W decyzji z dnia 23 stycznia 2006 roku Nr PP-3/i/4407/265/05 Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej odmówił zmiany zaskarżonego postanowienia, uznając, że zawarta w nim ocena stanu faktycznego w zapytaniu jest prawidłowa.
W uzasadnieniu decyzji Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju. Stosownie do art. 9 ust. 1 powołanej ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 rozumie się nabycie prawa do rozporządzania, jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy, są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego, inne niż terytorium państwa rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy nabywcę towarów lub na ich rzecz.
W przypadku, gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia jest nowy środek transportu, czynność taka zawsze podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, niezależnie od statusu sprzedającego, tzn. czy są oni podatnikami podatku od towarów i usług czy nie (art. 9 ust. 3 ustawy o VAT).
Definicja nowego środka transportu zawiera art. 2 pkt 10 ustawy o VAT, zgodnie z którą, przez pojęcie to należy rozumieć pojazdy lądowe wymienione w poz. 1-4, 9, 10 i 15-20 załącznika nr 1 do ustawy, napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 cm3 lub o mocy większej niż 7,2 kilowatów, jeżeli przejechały nie więcej niż 6.000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy. Za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego. Zatem spełnienie choćby jednego z warunków w niej wymienionych wystarczy, aby dany pojazd został uznany za nowy środek transportu. Ponieważ od pierwszej rejestracji przedmiotowego samochodu, zakupionego przez skarżącego w Holandii, nie minęło 6 miesięcy, organ II instancji stwierdził, iż posiadał on w momencie przywozu do Polski status nowego środka transportu. W związku z powyższym wypełnione zostały znamiona przywozu do Polski ww. samochodu za wewnątrzwspólnotowe nabycie, zgodnie z art. 9 ust. 3 w związku z art. 9 ust. 1 ustawy o VAT. A ponieważ zgodnie z art. 20 ust. 9 tej ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tych towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej. Zatem w przedmiotowej sytuacji obowiązek podatkowy powstał z chwilą otrzymania przez skarżącego przedmiotowego pojazdu, nie później jednak, niż z chwilą otrzymania faktury od holenderskiego sprzedawcy. Zapłata podatku powinna nastąpić zgodnie z art. 99 ust. 10 ustawy o VAT, w terminie 14 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie … domagał się uchylenia w całości zaskarżonej decyzji, zarzucając jej naruszenie przepisów prawa materialnego, a to: art. 5 ust. A pkt 4, art. 9 ust. 1 i ust. 3, art. 11, art. 20 ust. 9, art. 25 ust. 1, art. 31, art. 4 oraz art. 103 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.
W uzasadnieniu skargi … ponownie podniósł, iż nabywając w maju 2005 roku przedmiotowy samochód w Holandii od początku miał zamiar wwiezienia go do Wielkiej Brytanii, gdzie pełnił funkcje konsula RP i nie miał świadomości, czy samochód ten kiedykolwiek zostanie wwieziony do Polski. Zatem, zdaniem skarżącego, obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług został niejako „skonsumowany" już w chwili wwozu samochodu do Wielkiej Brytanii, niezależnie od tego, że w kraju tym, przysługiwało skarżącemu zwolnienie podatkowe, z uwagi na jego status dyplomatyczny.
Nadto skarżący podniósł, iż podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju. Dla ustalenia czy w danym wypadku mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem podlegającym opodatkowaniu w Polsce, koniecznym jest ustalenie, czy czynność polegająca na tymże wewnątrzwspólnotowym nabyciu mała miejsce w Polsce. Z treści art. 9 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku VAT, wynika, że potraktowanie danej czynności, jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zawsze wymaga spełnienia dwóch przesłanek:
• po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzenia towarami, jak właściciel; a więc na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa towaru
• po drugie, w wyniku dokonanej transakcji, towary są przemieszczone na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki; nie musi to być terytorium Polski; jednakże tylko wewnątrzwspólnotowe nabycie dokonane na terytorium kraju podlega opodatkowaniu w Polsce.
Zatem w niniejszej sprawie bez wątpienia mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towaru. Jednak z godnie z art. 25 ust. 1 powołanej ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te znajdują się w momencie dokonania ich wysyłki lub transportu. Jest to miejsce przeznaczenia towarów, będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia. Skoro więc, przedmiotowy samochód został przez skarżącego nabyty w Holandii i przewieziony do Wielkiej Brytanii, gdzie od kilku lat mieszkał i pracował (nie wiedział wówczas kiedy wróci do Polski) to terytorium Wielkiej Brytanii było miejscem przeznaczenia nabytego samochodu i tam zakończyła się wysyłka samochodu. W tym też momencie nastąpiło wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodu, a więc miało miejsce na terytorium Wielkiej Brytanii. Fakt, iż z uwagi na obowiązujące w Wielkiej Brytanii przepisy oraz na postanowienia Konwencji wiedeńskiej z 1961 roku o stosunkach dyplomatycznych wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodu zostało zwolnione z wszelkich podatków i opłat celnych, nie ma żadnego znaczenia dla stwierdzenia, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru nastąpiło w Wielkiej Brytanii. Późniejsze wwiezienie samochodu przez skarżącego do Polski nie może być zatem traktowane jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru w kraju. Stanowisko powyższe potwierdzają postanowienia art. 11 ust. 1 ustawy o podatku VAT, który stanowi, że przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, rozumie się przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez podatnika na terytorium innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimponowane i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego, jako podatnika na terytorium kraju.
Przemieszczenie to musi być:
• po pierwsze, dokonane przez podatnika podatku od wartości dodanej
• po drugie, musi dotyczyć towarów wytworzonych lub nabytych przez tego podatnika w ramach prowadzonego przez niego przedsiebiorstwa
• po trzecie, towary przemieszczone przez podatnika muszą mu posłużyć do wykonywania w kraju czynności opodatkowanych
Oznacza to, zdaniem skarżącego, że w żadnym wypadku, przemieszczenie towarów na potrzeby prywatne nie może być uznawane za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. W konsekwencji, wwiezienie przez skarżącego samochodu z Wielkiej Brytanii do Polski nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru w kraju i nie może podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie w całości podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko i wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie.
Istota sporu sprowadza się do ustalenia czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem nowego środka transportowego.
Od dnia 1 maja 2004 roku zostały wprowadzone szczególne zasady dotyczące opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych w odniesieniu do nowych środków transportu. Zgodnie z treścią art. 2 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, warunkiem zaliczenia samochodu do nowych środków transportu, jest, aby miał on przebieg mniejszy niż 6000 km lub od momentu dopuszczenia ich do użytku nie upłynęło jeszcze 6 miesięcy. Do uznania danego pojazdu za nowy środek transportu, wystarczy spełnienie jednej z powyższych okoliczności.
Skoro od nabycia i dopuszczenia do ruchu samochodu skarżącego, marki Peugeot 307 do momentu przywozu go do kraju nie upłynęło 6 miesięcy, to bezsprzecznie mamy do czynienia z nowym środkiem transportu.
W myśli ant. 9 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4; rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
Zgodnie z zasadami zawartymi w VI Dyrektywie VAT, ustawodawca polski przyjął zasadę, że w wypadku, gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowego prawa jest nowy środek transportu, obowiązek podatkowy spoczywa na nabywcy, bez względu na to czy jest on zarejestrowany, jako podatnik czy też nie. Podatek VAT zawsze będzie pobierany w kraju, w którym nowy środek transportu będzie używany. Zgodne z art. 20 ust. 9 ustawy obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu powstaje z chwilą otrzymania tych towarów, nie później jednak, niż z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej.
Zdaniem Sądu, organy podatkowe nieprawidłowo uznały, że skoro … nabył samochód marki Peugeot 307 w dniu 18 maja 2005 roku w Holandii, a następnie w dniu 6 września 2005 roku, a więc przed upływem 6 miesięcy wwiózł ten samochód na terytorium Polski w celu dalszego użytkowania, to należy uznać, że nastąpiło wewnątrzwspólnotowe nabycie nowego środka transportu, a w konsekwencji powstał obowiązek skarżącego do zapłaty podatku od towarów i usług. Również błędnie organy podatkowe uznały, że fakt wcześniejszego zarejestrowania przedmiotowego samochodu w Wielkiej Brytanii nie ma znaczenia dla powstania tego obowiązku.
Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie wynika, aby organy podatkowe powinny rozważyć jaki był zamiar skarżącego, w szczególności czy w chwili nabycia samochodu w Holandii, skarżący od początku miał zamiar wwiezienia tego samochodu na teren Polski, a jest to zdaniem Sądu decydująca przesłanka do uznania, czy mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotowe nabycie nowego środka transportu i czy w konsekwencjipowstanie w Polsce obowiązek zapłacenia przez skarżącego podatku VAT. Należy mieć na uwadze, że w chwili nabycia samochodu od wielu lat mieszkał i pracował, w Wielkiej Brytanii. Jeżeli nabywając przedmiotowy samochód, nie miał zamiaru wywozu go do Polski, gdyż nie liczył się z możliwością szybkiego powrotu (przed upływem 6 miesięcy), a tak wynika z jego pism procesowych, to należy podzielić stanowisko skarżącego, iżwewnątrzwspólnotowym nabyciem nowego środka transportu nastąpiło na terytorium _ Wielkiej Brytanii, pomimo, że na podstawie obowiązujących tam przepisów oraz postanowień Konwencji wiedeńskiej z 1961 roku o stosunkach dyplomatycznych, wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodu przez skarżącego, jako konsula RP zostało zwolnione z wszelkich podatków i opłat celnych. Zatem wwożąc samochód do Polski, nie mogło nastąpić po raz drugi wewnątrzwspólnotowe nabycie tego samego samochodu.
Tę kwestie szczegółowo muszą zbadać, uzasadniając swoje stanowisko w sprawie, ograny podatkowe przy ponownym rozpoznaniu sprawy.
Wobec powyższego w oparciu o art. 145 § 1 pkt 1 lit.a i c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji, orzekając jednocześnie o kosztach na zasadzie art. 200 cyt. ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.