Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Sygnatura: IBPBI/2/423-332/09/CzP
Hasła tematyczne: łączenie spółek, następstwo prawne, przejęcie spółki, specjalna strefa ekonomiczna, sukcesja
Kategoria: Podatek dochodowy od osób prawnych –> Zwolnienia przedmiotowe
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2009r. (data wpływu do tut. BKIP 19 marca 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ograniczenia wielkości dopuszczalnej pomocy publicznej na inwestycje realizowane na terenie specjalnych stref ekonomicznych – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 marca 2009 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ograniczenia wielkości dopuszczalnej pomocy publicznej na inwestycje realizowane na terenie specjalnych stref ekonomicznych.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe :
Dnia 28 października 2003r. Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Jednym z warunków tego zezwolenia jest „poniesienie wydatków inwestycyjnych <…> o wartości co najmniej 12.000.000 zł w terminie do 31 grudnia 2009r.”. Na dzień dzisiejszy z uwagi na rozwój sytuacji gospodarczej w kraju i na rynkach światowych Spółka znacznie przekroczyła poziom 12.000.000 zł wydatków kwalifikowanych i szacuje, że do zakończenia całej inwestycji będzie zmuszona wydać około 10.000.000 zł ponad tę kwotę. Wydatki te dotyczą dokończenia budowy hal produkcyjnych i budynku biurowo-socjalnego.
Spółka dotychczas nie wykorzystała pomocy w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego wynikającej z nakładów kwalifikowanych przekraczających wartość 12.000.000 zł.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy wydatki inwestycyjne przekraczające kwotę 12.000.000 zł stanowią podstawę ustalenia wysokości zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym o osób prawnych i art. 16 ustawy z dnia 20 października 1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych oraz § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 czerwca 1996r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej…
Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle następujących przepisów:
- art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.): wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami,
- art. 16 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 Nr 42, poz. 274 ze zm.): podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej zezwoleniem. Zgodnie z ust. 2 pkt 2 tego artykułu zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności (…) dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę,
- Zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia z dnia 18 czerwca 1996 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U z 1996 nr 88 poz. 397) za wydatki inwestycyjne uznaje się wydatki faktycznie poniesione po dniu uzyskania zezwolenia, niezwrócone przedsiębiorcy w jakiejkolwiek formie, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług (…):
– na zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych, (…)
– rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych,
– zakup wartości niematerialnych i prawnych (…)
podstawą ustalenia wysokości zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych są wydatki inwestycyjne poniesione przez Spółkę po dniu uzyskania zezwolenia zgodnie z zapisami zezwolenia.
Z uwagi na fakt, iż zezwolenie określa poziom wydatków inwestycyjnych w słowach „o wartości co najmniej 12.000.000 zł w terminie do dnia 31 grudnia 2009r.” przekroczenie poziomu nakładów inwestycyjnych ponad wartość 12.000.000 zł nie stoi w sprzeczności z zapisem zezwolenia i pozwala uznać je za wydatki kwalifikowane, a tym samym stanowiące podstawę obliczenia wysokości zwolnienia w podatku dochodowym.
Dokończenie inwestycji stanowi jej integralną część ujętą w warunkach planowanego przedsięwzięcia i rozpatrywaną w trakcie przetargu, którego ustalenia były podstawa do udzielenia zezwolenia, nie powoduje dla przedsiębiorcy korzystniejszych niż dotychczasowe warunków prowadzenia działalności, a jednocześnie jest konieczne, aby inwestycja zaczęła funkcjonować w pełnym zakresie. Wydaje się słusznym domniemanie, że każdy wydatek ponad określone minimum jest wydatkiem inwestycyjnym w rozumieniu kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą. Również bezspornie sugeruje to zapis w wydanym zezwoleniu słów „co najmniej”. Za słusznością takiego rozumienia słów „co najmniej” przemawia wykładnia logiczna i językowa cytowanego zwrotu.
Reasumując – zdaniem Spółki każdy wydatek (spełniający wymogi odpowiednich przepisów) poniesiony w ramach realizowanego zadania inwestycyjnego określonego przy wydaniu zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej przekraczający kwotę 12.000.000 zł jest również wydatkiem kwalifikowanym i stanowi podstawę do obliczenia wysokości zezwolenia w podatku dochodowym.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Stosownie do art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.) dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007r. Nr 42 poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
W myśl art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej "zezwoleniem".
Zgodnie z art. 16 ust. 2 tej ustawy zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:
- zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
- dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.
Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.
Nadmienić należy, iż z dniem 30 grudnia 2008r. weszło w życie:
- rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 232, poz. 1550) oraz
- rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548).
Jednakże w myśl § 8 ww. rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008r., do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 listopada 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 202, poz. 1485 ze zm.), które weszło w życie z dniem 23 listopada 2006 r. uchyliło wcześniejsze rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 222, poz. 2251 ze zm.). Ww. rozporządzenie z 2 listopada 2006 r., podobnie jak wcześniejsze rozporządzenie z 14 września 2004 r., nie wprowadziło przepisów przejściowych dotyczących podmiotów działających na podstawie zezwoleń wydanych przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia ograniczając się jedynie do stwierdzenia zawartego w § 10, że „zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia zachowują ważność”.
W związku z powyższym zasady korzystania ze zwolnień na podstawie zezwoleń wcześniej udzielonych zostały określone w ww. rozporządzeniu z dnia 2 listopada 2006 r.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika bowiem, iż Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w dniu 28 października 2003 r.
Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej z dnia 02 listopada 2006r. (Dz. U. Nr 202, poz. 1485 ze zm.) pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych (…) stanowi pomoc regionalną z tytułu:
- kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6, lub
- tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
Jednocześnie § 3 ust. 7 ww. rozporządzenia stanowi, iż pomoc przeznaczona na nowe inwestycje może być udzielana wraz z pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy, pod warunkiem że łącznie wielkość tych pomocy nie przekracza maksymalnej wielkości pomocy określonej w § 4, przy czym dopuszczalną wielkość pomocy określa się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników.
Mając na uwadze powyższe, aby obliczyć maksymalną wysokość zwolnienia z opodatkowania, należy pomnożyć intensywność pomocy przez wielkość faktycznie poniesionych wydatków.
Podstawą do korzystania z pomocy publicznej, stosownie do art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (a więc zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych) jest zezwolenie na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej. Zezwolenie określa więc minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia w związku z działalnością na terenie strefy. Kwota ta stanowi dolny limit, w związku z którym Spółka uprawniona jest do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu. W sytuacji więc, gdy Spółka poniesie wydatki w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu przy spełnieniu pozostałych wydatków określonych w przepisach rozporządzenia, będzie miała prawo do dalszego korzystania z tej pomocy, ale tylko do wysokości uwzględniającej zasady przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej. Wartość pomocy publicznej udzielnej przedsiębiorcy na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej nie może bowiem przekroczyć wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją danej inwestycji.
A zatem stanowisko Spółki jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.