Koszty odpłatnego zbycia nieruchomości.


Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Sygnatura: ITPB1/415-177/09/PSZ

Hasła tematyczne: koszty uzyskania przychodów, sprzedaż nieruchomości, wartość początkowa

Kategoria: Podatek dochodowy od osób fizycznych –> Źródła przychodów –> Przychody ze sprzedaży nieruchomości

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2009 r. (data wpływu 5 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, faktury wystawionej przez męża – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, faktury wystawionej przez męża. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 22 maja 2009 r. (data wpływu 25 maja 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W styczniu 2008 r. nabyła Pani mieszkanie w stanie deweloperskim. W mieszkaniu tym przeprowadzony został remont, zakupione zostały meble na wymiar. Przeprowadzone prace miały na celu przystosowanie mieszkania do użytkowania – zwiększyły jego wartość. Remont przeprowadzała firma Pani męża. Na wykonaną usługę mąż wystawił fakturę. Wystawiona faktura dotyczyła prac wykończeniowych (usługa remontowa + materiały), umożliwiających zamieszkanie w lokalu, t.j.: malowania wszystkich ścian i sufitów, szpachlowania i wygładzania ścian, położenia terakoty na podłodze w kuchni, łazience, salonie i na balkonie, położenia płytek w kuchni i łazience, zamontowania wykładziny w pokoju, zamontowania wszystkich listw wykończeniowych przypodłogowych, wstawienia wszystkich drzwi wewnętrznych i ościerznic, montażu sanitariatów w łazience – podłączenia umywalki, muszli wc, kabiny prysznicowej i pralki, wstawienia dodatkowego zamka antywłamaniowego do drzwi wejściowych oraz obicia drzwi wejściowych od wewnątrz mieszkania. Faktury za wszystkie sanitariaty, drzwi, farby, kafelki, terakotę, zamek i wszystkie inne materiały wykorzystane do remontu zostały wystawione na firmę męża i refakturowane na wystawionej przez niego fakturze. Ponadto wszystkie te sanitariaty, drzwi wewnętrzne, zabudowa, dodatkowe zamki pozostały w sprzedanym mieszkaniu podwyższając jego wartość.

Od kwoty wynikającej z faktury mąż zapłacił podatek, opłacił składki i wynagrodzenie pracownika wykonującego zlecenie.

W uzupełnieniu wniosku wskazuje Pani, iż mieszkanie nie jest majątkiem odrębnym, nie posiada z mężem rozdzielności majątkowej.

W grudniu 2008 r. mieszkanie to zostało sprzedane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wystawiona przez męża faktura może być potraktowana jako koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży mieszkania…

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przepisów przejściowych zawartych w ustawie zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 8 ustawy z dnia 6 listopada 2008 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw Dz. U. nr 209, poz. 1316), w przedmiotowej sprawie będzie miał zastosowanie stan prawny zawarty w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych na dzień 31 grudnia 2008 r.

Konstrukcja podatku dochodowego od osób fizycznych z założenia przewiduje opodatkowanie dochodu, a nie przychodu. Jedynie w wyjątkowych – wyraźnie sprecyzowanych w ustawie – przypadkach ustawodawca przewidział opodatkowanie przychodu (np. w stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r. – opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym był przychód ze zbycia nieruchomości).

Jednym ze źródeł przychodu będącym przedmiotem ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest odpłatne zbycie nieruchomości (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy). Ustawodawca określił również, jaką wartość należy uznać za przychód z tego źródła, a mianowicie jest to cena, która została wyrażona w umowie, lub wartość rynkowa jeżeli cena umowna bez uzasadnienia odbiega od wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy). W stanie prawnym obowiązującym w 2008 roku z woli ustawodawcy dochód (a nie przychód) z tego źródła opodatkowany był na podstawie art. 30e ust. 1 ustawy zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 19%. Tego dochodu nie łączy się z dochodami z innych źródeł przychodów.

Wobec takiej konstrukcji rachunku podatkowego, w wyliczeniu dochodu ze zbycia nieruchomości należy uwzględnić koszty uzyskania przychodu. W przedmiotowej sprawie zastosowanie ma art. 22 ust. 6c ustawy, zgodnie z którym za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d (nie mającym zastosowania w sprawie), stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Z przywołanego przepisu wynika, że aby podatnik mógł uwzględnić w rachunku podatkowym nakłady na zbywaną rzecz muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

  • podatnik musi posiadać dokument potwierdzający poniesienie nakładów,
  • nakłady te muszą być poczynione w czasie posiadania rzeczy przez zbywającego podatnika,
  • nakłady muszą zwiększać wartość rzeczy.

Zauważyć należy, iż ustawodawca nie uregulował sposobu udokumentowania poniesionych nakładów, jak również nie wskazał definicji zwiększenia wartości rzeczy. Bez wątpienia jednak za wystarczający dokument potwierdzający takie nakłady należy uznać fakturę, wystawioną zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług. Odnośnie z kolei zwiększenia wartości zbywanej rzeczy, to należy uwzględnić w rachunku podatkowym takie koszty, które realnie wpływają na zwiększenie wartości rynkowej sprzedawanej rzeczy. Będą to więc takie nakłady, które trwale wpływają na zwiększenie wartości rzeczy.

W świetle powyższego uważa Pani, iż przysługuje prawo do uwzględnienia w wyliczeniu kosztów zbycia nieruchomości:

  • po pierwsze kosztów nabycia tej nieruchomości oraz kosztów notarialnych,
  • kosztów poniesionych nakładów zwiększających wartość nieruchomości w kwocie 15.000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu – z zastrzeżeniem ust. 2 – jest odpłatne zbycie:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,
    1. jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienianej w art. 1 (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl przytoczonego przepisu art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Można do takich kosztów zaliczyć:

  • koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego,
  • prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości,
  • koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości,
  • wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej,
  • koszty i opłaty sądowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania.

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy). Natomiast w myśl art. 22 ust. 6f cytowanej ustawy, koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, w grudniu 2008 r. dokonała Pani sprzedaży mieszkania, które nabyła Pani wraz z mężem w styczniu 2008 r. Na zakupione w stanie deweloperskim mieszkanie, poniesione zostały nakłady, które zwiększyły jego wartość. Nakłady te udokumentowane zostały fakturą VAT wystawioną przez firmę Pani męża. Ponadto wskazano, iż prace remontowe wykonywał pracownik zatrudniony w tej firmie.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny należy więc stwierdzić, iż do kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości można zaliczyć cenę nabycia tej nieruchomości oraz udokumentowane fakturą VAT nakłady, związane wyłącznie z wykończeniem mieszkania (np. zakup materiałów budowlanych), zwiększające jego wartość, poczynione w czasie posiadania mieszkania, jak i również opłaty związane z nabyciem nieruchomości m.in. opłaty notarialne.

W świetle cytowanych przepisów, jak również w związku z tym, iż w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania przepis art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczący wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wartości pracy własnej podatnika lub jego małżonka, stwierdzić należy że wydatki udokumentowane fakturą wystawioną przez męża jako osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą – o ile dotyczą nakładów zwiększających wartość mieszkania – mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Przy tym podkreślenia wymaga, iż nie stanowią nakładów zwiększających wartości nieruchomości wydatki na umeblowanie mieszkania w formie zabudowy stałej (meble na wymiar) lub zakup wyposażenia lokalu (np. sprzęt AGD). Tego rodzaju koszty nie mogą zatem zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Nieprawidłowość stanowiska przedstawionego we wniosku polega więc na tym, że bezpodstawnie uzasadnia Pani, iż wszystkie poniesione nakłady zwiększają wartość nieruchomości.

Jak wskazano powyżej – wbrew twierdzeniom przedstawionym we wniosku – do wydatków takich nie należą wydatki związane z umeblowaniem mieszkania.

Ponadto wskazać należy, iż zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1994 r. nr 9, poz. 59 ze zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Stosownie do treści art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. W związku z tym do kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości może Pani zaliczyć połowę nakładów związanych z wykończeniem mieszkania, które zostały udokumentowane fakturą.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.