Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Sygnatura: ILPB3/423-206/09-2/ŁM

Hasła tematyczne: faktura, koszty bezpośrednie, koszty uzyskania przychodów, opłata, potrącalność kosztów, związek z przychodem

Kategoria: Podatek dochodowy od osób prawnych –> Koszty uzyskania przychodów –> Pojęcie kosztów uzyskania przychodów

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2009 r. (data wpływu 16.03.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat reprograficznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat reprograficznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sąd Apelacyjny oddalił apelację Spółki w sprawie opłat reprograficznych, do ponoszenia których Spółka, jako importer urządzeń kopiujących jest zobowiązana, na podstawie art. 20 ustawy z dnia 04.02.1994 r. o prawach autorskich i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.). Wysokość opłat, terminy, jak też organizacje uprawnione do ich pobierania określa rozporządzenie Ministra Kultury z dnia 02.06.2003 r. (Dz. U. Nr 105, poz. 991).

Oddalenie apelacji skutkowało prawomocnością wyroku I instancji. Na podstawie wyroku Spółka została zobowiązana do zapłaty opłat reprograficznych za okres I kwartał 2003 r. – I kwartał 2006 r. na rzecz Stowarzyszenia „P”. Kwotę wynikającą z prawomocnego wyroku Spółka zapłaciła w sierpniu 2007 r.

Również w 2007 r. Spółka przekazała Stowarzyszeniu „P” informacje oraz opłaty za okresy nie objęte wyrokiem , tj. II kwartał 2006 r. – IV kwartał 2007 r. Powstałe z tego tytułu zobowiązanie Spółka ujęła jako koszt w księgach roku 2007.

W 2008 r. Spółka otrzymała wezwanie do zapłaty od drugiego uprawnionego Stowarzyszenia „K”. We wskazanej sytuacji Spółka naliczyła za okres 2003 – 2007 i zaksięgowała w koszty roku 2007 opłatę reprograficzną należną Stowarzyszeniu „K”.

W lipcu 2008 r. Spółka w toku postępowania przekazała Stowarzyszeniu „K” informacje stanowiące podstawę określenia wysokości opłaty za okres I kwartał 2003 r. – I kwartał 2008 r.

W 2009 r. Spółka otrzymała nakaz zapłaty za okres I kwartał 2003 r. – I kwartał 2008 r. Od tego nakazu Spółka wniosła sprzeciw.

Podsumowanie:

1. Opłaty reprograficzne w stosunku do uprawnionych Stowarzyszeń od I kwartału 2007 r. do chwili obecnej są zaliczane w koszty uzyskania przychodów do okresów, w których powstały odpowiadające im przychody.
2. Opłaty zaległe za okres 2003 – 2006 do uprawnionych Stowarzyszeń zostały uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów roku 2007, na podstawie wyroku z powództwa Stowarzyszenia „P” w sprawie o zapłatę opłaty reprograficznej oraz na podstawie wezwania do zapłaty od Stowarzyszenia „K” również w sprawie o zapłatę opłaty reprograficznej .
3. W stosunku do Stowarzyszenia „K” zobowiązanie nie zostało uregulowane.
4. W stosunku do Stowarzyszenia „P” zobowiązanie zaległe wraz z odsetkami jest uregulowane, zobowiązania bieżące są regulowane zgodnie z w/w rozporządzeniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo uznać za koszt bezpośredni opłaty reprograficzne, których obowiązek wynika z art. 20 ustawy z dnia 04.02.1994 r. o prawach autorskich i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), jak też zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu roku 2007 zaległe opłaty reprograficzne za okres 2003 – 2006 oraz uznać w koszty uzyskania przychodu opłaty reprograficzne należne uprawnionym Stowarzyszeniom, ustalone zgodnie z rozporządzeniem Ministra Kultury z dnia 02.06.2003 r. (Dz. U. Nr 105, poz. 991) za okresy 2007 r., 2008 r. i 2009 r. odpowiednio w rachunku podatkowym roku 2007, 2008 i 2009 na podstawie art. 15 ust. 4-4e…

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku importerów urządzeń reprograficznych, a takim jest Spółka, kwoty opłat mają charakter kosztów uzyskania przychodów. Opłaty te bowiem są należne i muszą być wniesione w związku z importem, a następnie sprzedażą tych urządzeń. Ich sprzedaż jest źródłem przychodu. Opłaty reprograficzne dla Spółki są bezpośrednio związane z przychodem, gdyż są liczone jako procent kwoty należnej ze sprzedaży danych urządzeń reprograficznych. Kwoty opłat zatem bezpośrednio można powiązać z przychodami.

Przepis art. 15 ust. 4e ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) stanowi, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zgodnie z art. 15 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po określonym w art. 15 ust. 4b pkt 1 i 2 przez ustawodawcę momencie, są rozpoznawane w rachunku podatkowym roku podatkowego następującym po roku, w którym wystąpiły przychody, z którymi są bezpośrednio związane.

Zdaniem Spółki, koszty zaległych opłat za okres 2003 r. – 2006 r. poniesione są w 2007 r., ponieważ poniesione zostały po terminie sporządzenia sprawozdania finansowego za lata 2003 – 2006, natomiast opłaty reprograficzne za poszczególne kwartały lat 2007 – 2008 Spółka uznała w koszty uzyskania przychodów odpowiednio w rachunku podatkowym w 2007 r. i 2008 r., zgodnie z art. 15 ust. 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca podkreśla, że nieterminowość w zapłacie opłat reprograficznych spowodowana była faktem, iż Spółka w trakcie wszczętych przez Stowarzyszenia postępowań sądowych nie zgadzała się z obowiązkiem określonym w art. 20 oraz art. 105 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

Zdaniem Spółki, przepisy te są niezgodne z Konstytucją RP, ponieważ import urządzeń oraz ich dalsza odsprzedaż innym podmiotom nie powoduje uszczerbku w majątku twórców i zrównanych z nimi wydawców. Pomiędzy ewentualnym uszczerbkiem a legalnym wprowadzeniem do obrotu urządzeń reprograficznych nie istnieje adekwatny związek przyczynowy, albowiem ani import urządzeń reprograficznych, jak i ich dalsza odsprzedaż nie narusza autorskich praw majątkowych twórców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powołanego przepisu wynika, że podatnik ma możliwość zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, pod tym jednak warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma, bądź też może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów lub służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy można podzielić na koszty bezpośrednie i pośrednie. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z konkretnymi przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje prawidłowe funkcjonowanie podmiotu gospodarczego. Jest to wówczas koszt ogólny działalności gospodarczej. Aby określić czy dany koszt jest bezpośrednio związany z przychodem, należy rozstrzygnąć czy istnieje możliwość powiązania tego wydatku z przychodem osiągniętym w roku podatkowym. Przy ocenie tej, decydującym jest moment dokonania tegoż wydatku, a nie moment osiągnięcia przychodu. Gdy związek między poniesionym kosztem a uzyskanym przychodem jest wyraźny, koszt taki jest kosztem bezpośrednio związanym z tym właśnie przychodem.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka, jako importer urządzeń kopiujących jest zobowiązana, na podstawie ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, do ponoszenia opłat reprograficznych. Spółka nie płaciła w terminie należnych opłat, co wynikało z faktu, iż Spółka nie zgadzała się z powyższym obowiązkiem. Na podstawie wyroku Spółka została zobowiązana do zapłaty opłat reprograficznych za okres I kwartał 2003 r. – I kwartał 2006 r. na rzecz Stowarzyszenia uprawnionego do pobierania tej opłaty. Kwotę wynikającą z prawomocnego wyroku Spółka zapłaciła w sierpniu 2007 r. Również w 2007 r. Spółka przekazała Stowarzyszeniu informacje oraz opłaty za okresy nie objęte wyrokiem, tj. II kwartał 2006 r. – IV kwartał 2007 r. Powstałe z tego tytułu zobowiązanie Spółka ujęła jako koszt w księgach roku 2007. W 2008 r. Spółka otrzymała wezwanie do zapłaty od drugiego uprawnionego Stowarzyszenia. We wskazanej sytuacji Spółka naliczyła za okres 2003 – 2007 i zaksięgowała w koszty roku 2007 opłatę reprograficzną. Opłaty reprograficzne dla Spółki są bezpośrednio związane z przychodem, gdyż są liczone jako procent kwoty należnej ze sprzedaży danych urządzeń reprograficznych.

W myśl art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 4b ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

nbspnbsp – są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącane w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie (art. 15 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zgodnie z zasadą potrącalności kosztów w czasie wyrażoną w tych przepisach, jeżeli poniesiony koszt można bezpośrednio odnieść do osiągniętego przychodu, wówczas powinien on być uwzględniony w rachunku podatkowym, w tym roku, w którym osiągnięty został przychód. Odstąpienie od zasady potrącalności kosztów możliwe jest tylko wtedy, gdy zarachowanie kosztu w danym roku podatkowym nie było możliwe, np. gdy podatnik otrzymał fakturę (rachunek) dotyczący danego roku podatkowego z opóźnieniem – po zamknięciu ksiąg rachunkowych i złożeniu zeznania, wówczas koszt ten potrąca się w roku, w którym faktycznie został poniesiony.

Reasumując, stwierdzić należy, iż opłaty reprograficzne stanowią bezpośrednie koszty uzyskania przychodów. Ponieważ opłaty te za lata 2003 – 2006 zostały faktycznie przez Spółkę zapłacone dopiero w 2007 r., to powinny zostać potrącone jako koszty uzyskania przychodów roku podatkowego 2007. Odnośnie natomiast opłat reprograficznych ponoszonych począwszy od roku 2007, powinny one być zaliczane w ciężar kosztów podatkowych w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.