Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Sygnatura: ILPB2/415-223/09-4/JK

Hasła tematyczne: kapitały pieniężne, koszty uzyskania przychodów, zbycie udziału

Kategoria: Podatek dochodowy od osób fizycznych –> Podstawa obliczenia i wysokość podatku –> Dochody opodatkowane ryczałtem

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2009 r. (data wpływu 4 marca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 maja 2009 r. (data wpływu 13 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu ze zbycia udziałów w spółce mającej osobowość prawną – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu ze zbycia udziałów w spółce mającej osobowość prawną.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

1. sprecyzowanie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego.
2. doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego o informację, czy objęcie (obecnie zbytych) udziałów nastąpiło w zamian za wkład pieniężny, czy niepieniężny.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 7 maja 2009 r., zaś w dniu 13 maja 2009 r. (data nadania 12 maja 2009 r.) do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu (…) lipca 1989 r. powstała spółka z kapitałem zagranicznym, której Wnioskodawca jako współzałożyciel objął część udziałów. Obecnie sprzedał on wszystkie swoje udziały i ma wątpliwości jak naliczyć podatek do zapłaty. Spółka posiada kapitał zakładowy w wysokości 500 000,00 zł (zgodnie z KRS). Zanim jednak do tego kapitału doszło wynosił on jako kapitał założycielski 155 478 712,00 zł (na stare pieniądze). Udziałowiec niemiecki aportem wniósł maszyny i sprzęt na kwotę 200 000,00 DM, co dawało mu 56% udziałów w spółce. Cały kapitał wynosił wtedy w przeliczeniu na DM 357 142,85 DM. W przeliczeniu na EURO jest to kwota 182 604,20 EURO. Niestety inflacja „zjadła” ten kapitał i dopiero w czasie denominacji złotego i powstania wymogu KRS, aby kapitał podnieść do minimum 50 000,00 zł, podniesiono kapitał zakładowy do wysokości 500 000,00 zł. Odbyło się to poprzez przeksięgowanie na kapitał zakładowy wartości wynikających z przeszacowania majątku – w ten sposób odzyskano niejako część straconego kapitału. Wnioskodawca chce zapłacić podatek od różnicy pomiędzy kwotą uzyskaną a wartością nominalną jego udziałów wg KRS. Posiadał On 21,6% udziałów i wg KRS jest to wartość 108 000,00 zł. Jest to kwota niższa niż nominalnie kapitał założycielski.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał ponadto, iż kapitał początkowy powstał poprzez wniesienie aportem hali przemysłowej z gruntem na prawie wieczystym oraz maszyn i urządzeń przez stronę niemiecką. W momencie powstawania spółki Zainteresowany objął 22% udziałów, natomiast po roku czasu zakupił następne 22% za gotówkę. Był to rok 1990. Posiadał wówczas razem 4400 udziałów co dawało 44% całego kapitału. W 2005 r. Wnioskodawca sprzedał 22,4%. W 2008 r. nastąpiła sprzedaż pozostałej części udziałów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy poniższe wyliczenie podatku jest właściwe…

Kwota uzyskana ze sprzedaży udziałów to 650 000,00 zł.

Wartość udziałów wg KRS to 108 000,00 zł.

Wyliczenie podatku do zapłaty: 650 000,00 – 108 000,00 = 542 000,00 x 0,19 = 102 980,00 zł do zapłaty.

Wnioskodawca zastanawia się, czy może zamiast kwoty 108 000,00 zł powinien rozliczyć kwotę 39 442,50 EURO i co byłoby najwłaściwsze…

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na szalejącą inflację w okresie zakładania spółki trudno jest porównywać wartość rzeczywistą kapitału założycielskiego w złotych z obecnymi wartościami. Istnieje jednak zapis w umowie spółki o wkładzie kapitału niemieckiego w kwocie 200 000,00 DM. Jest to wartość 56 % całego kapitału założycielskiego. Stąd można łatwo policzyć, że całkowity kapitał zakładowy w EURO to kwota 182 604,20. Wnioskodawca objął 22% udziałów, co daje kwotę 40 172,92 EURO. Można tę kwotę też wyrazić w DM, gdyż w momencie zakładania spółki nie istniało EURO .

Powyższe wyliczenie wskazuje na wartość kosztu nabycia udziałów poniesionego przez Wnioskodawcę w momencie zakładania spółki.

Na potwierdzenie Zainteresowany cytuje zapis umowy spółki z dnia 24 lipca 1989 r.:

„…..XXX wnosi do spółki tytułem swych udziałów w kapitale zakładowym prawo własności maszyn, urządzeń i narzędzi o wartości 87.060.000,- /osiemdziesiąt siedem milionów sześćdziesiąt tysięcy złotych, co odpowiada wartości 200.000,- DM /dwustu tysięcy Marek zachodnioniemieckich/ wymienionych w załączniku do niniejszej umowy, zobowiązując się przy tym do dostarczenia tychże maszyn, urządzeń i narzędzi do siedziby spółki na swój koszt.”

Ponadto w Zezwoleniu Prezesa Agencji ds. Inwestycji Zagranicznych z dnia (…) lipca 1989 r. zezwalającej na utworzenie spółki ponownie potwierdzona została wysokość udziałów strony niemieckiej w kwocie 200 000,00 DM, natomiast wkład Wnioskodawcy jest zapisany jako 78 588,00 DM przy 22 % udziałów. W owym czasie bez tego zezwolenia spółka nie miała prawa zaistnieć.

W związku z powyższym 216 udziałów w momencie założenia spółki było warte:

182,6 EURO x 216 udziałów =39 441,6 EURO.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że zakładając spółkę mieli 10 000 udziałów. W momencie zmiany pieniądza w Polsce i wprowadzeniu obowiązku podniesienia kapitału do min. 50 000,00 zł uchwałą Walnego Zgromadzenia nastąpiło przeliczenie wartości udziału i zmniejszenie ilości udziałów do 1 000 szt.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) – wyrażającym zasadę powszechności opodatkowania – opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do zapisów art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy źródłami przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych.

Opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym w myśl art. 30b ust. 1 ww. ustawy podlega dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Dochód ów ustala się zgodnie z zasadami wyrażonymi w art. 30 ust. 2 pkt 4 ustawy czyli jako różnicę między sumą przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub art. 23 ust. 1 pkt 38. Przychodem jest cena określona w umowie, natomiast koszty ustala się w zależności od tego, jak były obejmowane zbywane udziały.

Prawo przewiduje, że udziały (akcje) w spółkach mający osobowość prawną mogą być obejmowane za wkład pieniężny, czyli gotówkę bądź za wkład niepieniężny. Zgodnie z powyższym, w zależności od rodzaju wkładu, w zamian za który obejmowane są udziały (akcje) ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje dwa sposoby ustalenia kosztów uzyskania przychodów w razie zbycia udziałów (akcji).

Z uzupełnionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż zbywane przez niego udziały objęte zostały w zamian za wkład pieniężny.

W razie sprzedaży udziałów (akcji) objętych w zamian za wkład pieniężny zastosowanie ma art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e. Tym samym w razie objęcia udziałów (akcji) za gotówkę, wszystkie wydatki poniesione na objęcie udziałów (akcji) stanowią koszt uzyskania przychodu w momencie sprzedaży tych udziałów (akcji).

Należy przy tym mieć na uwadze, że ustawodawca dla celów obliczania podatku dochodowego od osiągniętego dochodu z odpłatnego zbycia udziałów nie wprowadził unormowań przewidujących możliwość waloryzacji wartości nabytych udziałów tj. przywracania wartości, którą utraciły na skutek inflacji. Podobnie przy ustalaniu kosztów z odpłatnego zbycia udziałów przepisy nie przewidują możliwości uwzględnienia podwyższenia kapitału zakładowego wynikającego z przeszacowania majątku. Oznacza to, iż kwoty wydatków poniesionych na nabycie udziałów nie podlegają waloryzacji, mimo że zaliczenie tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów często jest przesunięte w czasie.

W związku z powyższym przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia udziałów, udokumentowane wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na ich nabycie stanowią koszt uzyskania przychodu. Jednakże kwota wydatkowana na zakup udziałów nie podlega waloryzacji dla potrzeb ustalania kosztów uzyskania przychodu. Ponadto, ustalając koszt z odpłatnego zbycia udziałów Wnioskodawca nie może uwzględnić podwyższenia kapitału zakładowego wynikającego z przeszacowania majątku. W związku z tym podatek powinien być liczony od różnicy pomiędzy kwotą uzyskaną ze sprzedaży udziałów, a kwotą wydatków poniesionych na objęcie udziałów. W związku z tym, iż wydatki na nabycie udziałów poniesione zostały według wartości obowiązującej przed denominacją, przy zbyciu udziałów wydatki te uwzględnia się w kwocie odpowiadającej po denominacji.

Jednocześnie tut. organ informuje, że przedstawiony przez Zainteresowanego przykład liczbowy nie podlegał analizie, z uwagi na fakt, iż przepis art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa nakłada na organ podatkowy obowiązek udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Z uwagi na powyższe nie podlegają urzędowej interpretacji zasady rachunkowego określania (wyliczenia) kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziałów.

Należy dodać, iż również dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.