Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Sygnatura: IPPB5/423-191/09-2/AM

Hasła tematyczne: działalność statutowa, kościelne osoby prawne, organizacje, sprawozdania finansowe, zeznania

Kategoria: Podatek dochodowy od osób prawnych –> Pobór podatku –> Zeznania podatkowe

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Organizacji, przedstawione we wniosku z dnia 02.04.2009 r. (data wpływu 14.04.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku składania zeznania CIT-8 wraz z załącznikami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.04.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku składania zeznania CIT-8 wraz z załącznikami.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Organizacja została ustanowiona Dekretem Arcybiskupa Metropolity Warszawskiego Prymasa Polski w dniu 14 grudnia 1989 r. i prowadzi działalność na podstawie przepisów prawa, regulujących zasady działania kościelnych osób prawnych a także zasady działania organizacji prowadzących działalność pożytku publicznego, w tym przede wszystkim:

1. ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 17 maja 1989 r. (Dz. U. z 1989 nr 29 poz. 154 z późniejszymi zmianami)
2. ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2003 nr 96, poz. 873 z późniejszymi zmianami)

Organizacja posiada status organizacji pożytku publicznego i prowadzi działalność pożytku publicznego na podstawie swojego statutu. Działalność ta polega w szczególności na:

1. organizowaniu i prowadzeniu placówek charytatywno – opiekuńczych, oświatowych, medycznych (w ochronie zdrowia) oraz innych właściwych dla realizacji zadań statutowych;
2. organizowaniu i prowadzeniu akcji finansujących działalność charytatywną oraz kultową.

Organizacja dysponuje środkami publicznymi oraz darowiznami dla realizacji zadań statutowych odpłatnej i nieodpłatnej działalności pożytku publicznego, nie prowadzi działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Organizacja jako kościelna osoba prawna ma obowiązek sporządzania i składania do Urzędu Skarbowego zeznania CIT-8 wraz z załącznikami, oraz Sprawozdania Finansowego z działalności statutowej opisanej wyżej …

Zdaniem Wnioskodawcy, Organizacja nie ma obowiązku sporządzania deklaracji CIT- 8 ze swojej działalności statutowej oraz jej składania do Urzędu Skarbowego, ponieważ w myśl postanowień art. 55 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej „Kościelne osoby prawne są zwolnione od opodatkowania z tytułu przychodów ze swojej działalności niegospodarczej. W tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy o zobowiązaniach podatkowych.” Powyższy przepis znalazł odzwierciedlenie również w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych to jest w art. 17 ust. 1 pkt 4a. Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca odniósł się również do Interpretacji Ministerstwa Finansów z dnia 26 marca 1994 r. odnoszącej się do kościelnych osób prawnych (PO 4/N-722-86/94), w której można przeczytać:

„W uzyskanych w tej sprawie opinii zainteresowanych resortów wynika, że działalność oświatowa prowadzona przez kościelne osoby prawne polegająca na prowadzeniu szkół, przedszkoli, burs, internatów itp. nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o działalności gospodarczej, chyba że statut jednostki organizacyjnej określa jej zarobkowy charakter. Podobnie nie jest działalnością gospodarczą działalność polegająca na prowadzeniu zakładów opiekuńczo-leczniczych, domów pomocy społecznej, zakładów leczniczo-wychowawczych itp. Te formy działalności w ustawie o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, a także w pozostałych wymienionych na wstępie ustawach są określone jako działalność charytatywno-opiekuńcza tj. nie mająca charakteru zarobkowego, a więc jako taka nie podlega pod przepisy ustawy o działalności gospodarczej. W tej sytuacji, stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochody kościelnych osób prawnych z tych rodzajów działalności wolne są od podatku dochodowego i w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia jakiejkolwiek ewidencji przewidzianej w przepisach ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz wydanych na tej podstawie przepisów wykonawczych.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Kościelne osoby prawne podlegają opodatkowaniu oraz korzystają ze zwolnień od podatku dochodowego według zasad określonych w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z pózn. zm.).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U. nr 29, poz. 154 ze zm.) osobami prawnymi są następujące terytorialne jednostki organizacyjne Kościoła: metropolie, archidiecezje, diecezje, administratury apostolskie, parafie. W myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy osobami prawnymi są również: kościoły rektoralne (rektoraty), C P, C d, P D M.

Na podstawie przepisu art. 55 ust. 1 powołanej powyżej ustawy, majątek i przychody kościelnych osób prawnych podlegają ogólnym przepisom podatkowym z wyjątkami określonymi w ust. 2-6.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:

1. z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,
2. z pozostałej działalności – w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.

Na podstawie art. 17 ust. 1b, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i – bez względu na termin – wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, Wnioskodawca jest organizacją ustanowioną Dekretem Arcybiskupa Metropolity Warszawskiego Prymasa Polski w dniu 14 grudnia 1989 r. i prowadzi działalność na podstawie przepisów prawa, regulujących zasady działania kościelnych osób prawnych a także zasady działania organizacji prowadzących działalność pożytku publicznego. Organizacja posiada status organizacji pożytku publicznego i prowadzi działalność pożytku publicznego na podstawie swojego statutu. Działalność ta polega w szczególności na:

1. organizowaniu i prowadzeniu placówek charytatywno – opiekuńczych, oświatowych, medycznych (w ochronie zdrowia) oraz innych właściwych dla realizacji zadań statutowych;
2. organizowaniu i prowadzeniu akcji finansujących działalność charytatywną oraz kultową.

Organizacja dysponuje środkami publicznymi oraz darowiznami dla realizacji zadań statutowych odpłatnej i nieodpłatnej działalności pożytku publicznego, nie prowadzi działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym – do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

W związku z powyższym, dochody Wnioskodawcy, będącego kościelną osobą prawną, uzyskane z niegospodarczej działalności statutowej są wolne od podatku w myśl art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a, a zatem Wnioskodawca nie jest zobowiązany do składania zeznań rocznych zgodnie z art. 27 ust. 1 ww. ustawy.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, iż nie ma on obowiązku sporządzania deklaracji CIT-8 ze swojej niegospodarczej działalności statutowej oraz jej składania wraz z załącznikami i Sprawozdaniem Finansowym z niegospodarczej działalności statutowej do urzędu skarbowego jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.