Sposób opodatkowania biletów specjalnych dla członków Związków Artystów Scen Polskich, pracowników teatrów, oper i operetek


Autor: Pierwszy Urząd Skarbowy w Opolu

Sygnatura: PDI/415-67/2004

Hasła tematyczne: bilety, promocja, zwolnienia przedmiotowe, reklama

Kategoria:

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu, działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm. ), w odpowiedzi na pismo z dnia 5 października 2004 r. nr KS-073/14/2004, w sprawie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów podatkowych dotyczących sposobu opodatkowania biletów specjalnych dla członków Związków Artystów Scen Polskich, pracowników teatrów, oper i operetek, wyjaśnia.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm. ), wolna od podatku jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą – jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 100 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.
W związku z brakiem odpowiedniej definicji w przepisach podatkowych pojęć – promocja i reklama, przyjąć należy ich wykładnię językową, zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, zgodnie z którą za reklamę uważa się rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach natomiast promocja obejmuje rozmaite czynności zwłaszcza reklamowe, wystawiennicze, podjęte dla poinformowania o walorach oferowanego produktu lub usługi.
Z wniosku jednostki wynika, iż bilet specjalny jest rodzajem promocji, a zatem na podstawie powyższej definicji oraz cytowanego przepisu, bilety te o ile zostaną spełnione powyższe warunki, korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.
Odpowiedzi udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony w zapytaniu, zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu jej sporządzenia.