Wynajmując lokal użytkowy w kraju od osoby fizycznej stale zamieszkałej w USA, podatnik ma wątpliwości, czy czynność ta mieści się w pojęciu importu usług zarówno pod rządami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług ora


Autor: Urząd Skarbowy w Trzebnicy

Sygnatura: PP 443/57/2004

Hasła tematyczne: najem, lokal użytkowy, import usług

Kategoria:

Z pisma wynika, że podatnik prowadzi działalność gospodarczą w kraju w lokalu dzierżawionym od osoby mającej miejsce zamieszkania w USA, a należność z tytułu czynszu nie jest przekazywana poza granice RP, lecz osoba ta odbiera należność na terenie kraju, gdyż buduje tu dom mieszkalny, przy czym posiada obywatelstwo polskie.
Zdaniem pytającego w poprzednim stanie prawnym tj. do dnia 30.04.2004 r., najem przedmiotowego lokalu nie mógł być traktowany jako import usług, z uwagi na niespełnienie warunku zapłaty przekazywanej za granicę kraju, o czym mowa w definicji importu usług ujętej w art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.). Obecnie najem lokalu użytkowego w warunkach wyżej podanych wypełnia definicję importu usługi, bowiem w nowym pojęciu importu usług w art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) całkowicie pominięto element zapłaty. Obecnie podatnik ma wątpliwości, czy dokonuje importu usług, chociaż takiego zakwalifikowania w rozliczeniach podatkowych dokonano, przy czym wynajmujący nie rozlicza podatku VAT.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Trzebnicy informuje, iż stanowisko podatnika znajduje uzasadnienie w obowiązujących obecnie przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast brak jest potwierdzenia dla jego stanowiska w przepisach ustawy obowiązującej do 30. 04.2004 r.
W art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535) zdefiniowano pojęcie importu usług, którym jest świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca usług, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 tej ustawy.
Zgodnie z tym ostatnim przepisem podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Przepisu tego nie stosuje się jednak w przypadku usług, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę na terytorium kraju, z wyłączeniem usług określonych w art. 27 ust. 3 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest ich usługobiorca.
Zdaniem tut. organu najem lokalu użytkowego od podmiotu z USA stanowi import usług, zatem podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), w związku z art. 13 pkt 4 tj. z chwilą otrzymania przez usługodawcę przekazanie przez usługobiorcę/całości lub części zapłaty, nie później niż termin płatności określony w umowie lub fakturze z tytułu usług.
Zgodnie z ustawą z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegały czynności wymienione w art. 2 tej ustawy czyli sprzedaż towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Również pod rządami tej ustawy przedmiotowy najem stanowił import usług, bowiem zgodnie z definicją wyrażoną w art. 4 pkt 5 przez import usług rozumiano usługi świadczone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, za których wykonanie należność była przekazywana osobie lub jednostce mającej siedzibę bądź miejsce zamieszkania za granicą. Obowiązek podatkowy z tytułu importu usługi najmu stosownie do art. 6 ust. 8b. pkt 5 i 6 powstawał z chwilą dokonania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności.
Tut. Organ podatkowy informuje, iż powyższa informacja dokonana jest dla konkretnego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, a zmiana któregokolwiek z elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zakres obowiązków podatkowych.