Czy sprzedając zdekompletowane urządzenia rtv i agd po demontażu w wartościach nieadekwatnych do wartości rynkowych, spółka łamie w jakikolwiek sposób przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w szczególności art. 14, 24b oraz


Autor: Urząd Skarbowy w Białej Podlaskiej

Sygnatura: PDF I/ 415 . 18 / 04

Hasła tematyczne: działalność gospodarcza, obniżenie ceny, marża

Kategoria:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu polegającą na kupnie i sprzedaży artykułów gospodarstwa domowego i rtv. Obecnie działalność firmy polega na zakupie artykułów rtv i agd, ich demontażu i sprzedaży kontrahentom białoruskim.Wspólnicy zaznaczają, że nie dokonują zakupu części zamiennych i podzespołów do dalszej odsprzedaży z powodów czysto ekonomicznych. Obrót takimi częściami byłby nieopłacalny, a ponadto sprzedawane są zdekompletowane urządzenia, lecz nie całkowicie. Kompletne urządzenia są demontowane jedynie na dwa, trzy elementy, a nie części drobne.Spółka prowadzi księgi rachunkowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami) za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się z zastrzeżeniem ust. 1e – 1g, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:
1) wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub
2) wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub
3) otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia – w pozostałych przypadkach.
Chwila powstania przychodu jest jednym z ważniejszych momentów na gruncie podatkowym, bowiem wówczas powstaje obowiązek podatkowy, a od niego uzależniona jest wysokość zaliczki na podatek w danym miesiącu.
Sprzedaż pojedynczych podzespołów i elementów zdekompletowanego sprzętu w różnych okresach rozliczeniowych, w cenach znacznie odbiegających od cen rynkowych może przyczynić się do zaniżenia dochodu, a tym samym podatku lub zaliczek na podatek za poszczególne okresy rozliczeniowe. Jako przykład można podać sprzedaż w miesiącu grudniu poprzedniego roku podatkowego kineskopu monitora o wartości 1,- zł, a następnie sprzedaż obudowy wraz z elektroniką tego samego monitora w miesiącu styczniu nastpnego roku podatkowego. Obowiązek podatkowy od sprzedaży kineskopu powstaje w poprzednim roku podatkowym, a pozostałej części monitora w następnym roku podatkowym. Może zrodzić się wątpliwość dlaczego podatnik, który nie prowadzi sprzedaży części zamiennych, a jedynie demontuje kompletne, zdolne do użytkowania urządzenia, sprzedaje we wcześniejszym okresie rozliczeniowym elementy w cenie znacznie niższej niż cena rynkowa, a dopiero w następnych okresach rozliczeniowych sprzedaje kolejne elementy danego urządzenia w cench stanowiących ponad 90% ogólnej wartości sprzedanych elementów. Zapisy w księgach nie mogą tworzyć ani modyfikować obowiązku podatkowego, który może wynikać wyłącznie z przepisów materialnego prawa podatkowego.

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości – (tekst jednolity Dz.U. Nr 76 z 2000 r. z późn. zm.) księgi rachunkowe powinny być prowadzone rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i bieżąco. Jeżeli dane wynikające z ksiąg podatkowych nie pozwalają na określenie podstawy opodatkowania, wówczas zgodnie z art. 23 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zmianami) organ podatkowy określa podstawę opodatkowania w drodze oszacowania według metod szacunkowych wynikajcych z art. 23 § 3 i § 4 uzasadniając wybór danej metody szacowania.Z kolei w świetle przepisów art. 23a § 1 wymienionej ustawy jeżeli podstawa opodatkowania została określona w drodze oszacowania, a podatnik jest zobowiązany do wpłaty zaliczek na podatek, organ podatkowy określa wysokość zaliczek za okres, za który podstwa opodatkowania została oszacowana, proporcjonalnie do wysokości zobowiązania podatkowego za cały rok podatkowy lub inny okres rozliczeniowy. Przepis art. 53a stosuje się odpowiednio, dotyczy on decyzji określającej wysokość odsetek.

Z przedstawionego przez Wnioskodawców stanu faktycznego nie wynika, aby istniały związki gopodarcze pomiędzy spółką, a jej kontrahentami. Należy mieć jednak na uwadze fakt, że związek gospodarczy podatnika z podmiotami krajowymi także ma wpływ na określenie dochodów w drodze oszacowania, jeżeli między kontrahentami lub osobami pełniącymi w nich funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne istnieje związek o charakterze rodzinnym, kapitłowym , majątkowym lub wynikajcym ze stosunku pracy i jeżeli to właśnie ten związek, a nie inny miał wpływ na ustalenie przez podatników cen niższych lub wyższych niż ceny rynkowe stosowane w danej miejscowości w dniu wykonania świadczenia były warunkami korzystniejszymi w stopniu rażącym, czyli nie dającym pogodzić się z regułami racjonalnej działalności gospodarczej, i następstwem było przerzucenie na innego podatnika całości lub części swojego dochodu. W takim przypadku dochód może być ustalony przy zastosowaniu art. 25 ust. 2 lub 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.