Autor: Pierwszy Urząd Skarbowy Łódź-Bałuty

Sygnatura: I USB III/436/192i193/04/kk

Hasła tematyczne: paliwo, podatek od towarów i usług, samochód ciężarowy, podatek od wartości dodanej, brak prawa do odliczenia, świadectwo homologacji

Kategoria:

W odpowiedzi na pisma złożone w dniu 25 października 2004r. w sprawie udzielenia pisemnej informacji dotyczącej kwestii odliczenia kwoty podatku od towarów i usług zawartej w cenie nabywanego paliwa silnikowego, wykorzystywanego do napędu pojazdów samochodowych, nie posiadających wyciągów ze świadectwa homologacji, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź – Bałuty działając na podstawie art. 14 a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) wyjaśnia:

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5.

W powołanym powyżej ust. 3 art. 86 ustawy mowa jest o samochodach osobowych oraz innych pojazdach samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru: DŁ = 357 kg + n x 68 kggdzie:DŁ – oznacza dopuszczalną ładowność, n – oznacza ilość miejsc ( siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy.

Przepis art. 86 ust. 5 ustawy stanowi, że dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3.

Obowiązek homologacji pojazdów oraz możliwość zwolnienia z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wprowadzono dnia 1 stycznia 1984r. zgodnie z art. 55 ustawy z dnia 1 lutego 1983r – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 6, poz. 35). Pierwsze świadectwa homologacji typu pojazdu zostały wydane przez Ministra Komunikacji z datą 31 stycznia 1984r.

Od 1984r. producent lub importer nowych pojazdów zobowiązany był dołączyć do sprzedawanych, bądź importowanych pojazdów wyciągi ze świadectw homologacji, stanowiące dla organu rejestrującego źródło informacji o danych technicznych pojazdów.

Przed rokiem 1984 obowiązywało zaświadczenie z badania technicznego stwierdzające, że pojazd odpowiada warunkom technicznym lub wyciąg z zaświadczenia dopuszczalności typu, które było ówczesnym odpowiednikiem świadectwa homologacji.

Podatnicy użytkujący pojazdy, które zostały wyprodukowane lub importowane – mają możliwość uzyskania od producenta lub importera dokumentu potwierdzającego wydanie dla danego pojazdu wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania tego świadectwa, a w związku z tym – ustalenia możliwości odliczenia kwoty podatku od towarów i usług zawartego w cenie nabywanych paliw silnikowych, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów.

Z powołanych powyżej przepisów nie wynika, aby sam brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, skutkował uznaniem danego pojazdu za inny pojazd samochodowy. Istotne jest, aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, którego podatnik dowodzi, tj. że ładowność samochodu jest wyższa niż określona wzorem zawartym w art. 86 ust. 3 ustawy.

Zarówno w okresie wcześniejszym jak i obecnie świadectwa te wydaje minister właściwy do spraw transportu na podstawie wyników badań homologacyjnych potwierdzających, że dany typ pojazdu odpowiada określonym warunkom technicznym. Świadectwa te przechowywane są w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez podmiot dla którego zostały wydane – producenta lub importera.

Podobne zasady homologacji pojazdów obowiązują w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej. W sytuacji, kiedy podatnik posiada używany samochód ciężarowy z państw członkowskich Unii Europejskiej, należy wyjaśnić, że np. europejskie świadectwa homologacji przechowują odpowiednie władze homologacyjne państw członkowskich, które te świadectwa wydały oraz producent danego typu pojazdu.

W odniesieniu do pojazdów, których dopuszczalna ładowność ustalona na podstawie danych zawartych w wyciągu ze świadectwa homologacji jest równa lub większa niż dopuszczalna ładowność obliczona według wzoru zawartego w ww. art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r., podatnikom przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliw silnikowych wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, na zasadach ogólnych określonych w ww. ustawie o podatku od towarów i usług.

Przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy dotyczący braku możliwości odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy nie ma zastosowania do pojazdów samochodowych bezwzględnie z istoty swojej ciężarowych (np. powyżej 3,5 tony ładowności), jeżeli z danych technicznych dla danego typu pojazdu, określonych na podstawie wyciągów ze świadectwa homologacji wynika, iż posiadają kryteria konstrukcyjne samochodów ciężarowych przeznaczonych wyłącznie do przewozu ładunków.

Jeżeli zatem z konstrukcji samochodów posiadanych przez Pana wynika, że są one przeznaczone wyłącznie do przewozu towarów, wówczas przysługuje prawo do odliczenia podatku na ogólnych zasadach określonych w ww. ustawie o podatku od towarów i usług.