Autor: Pierwszy Urząd Skarbowy Łódź-Bałuty
Sygnatura: I USB III/436/175/04/kk
Hasła tematyczne: podatek od wartości dodanej, świadectwo homologacji, autokar, samochód używany, paliwo
Kategoria:
W odpowiedzi na pismo złożone w dniu 20 października 2004r. w sprawie udzielenia pisemnej informacji dotyczącej kwestii odliczenia kwoty podatku od towarów i usług zawartego w cenie nabywanego paliwa silnikowego, wykorzystywanego do napędu autobusu nie posiadającego wyciągu ze świadectwa homologacji, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź – Bałuty działając na podstawie art. 14 a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) wyjaśnia:
Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5.
W powołanym powyżej ust. 3 art. 86 ustawy mowa jest o samochodach osobowych oraz innych pojazdach samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru: DŁ = 357 kg + n x 68 kg gdzie: DŁ – oznacza dopuszczalną ładowność, n – oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy.
Przepis art. 86 ust. 5 ustawy stanowi, że dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3.
Natomiast art. 86 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy stanowi, że przepis ust. 3 nie dotyczy pojazdów samochodowych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika takie przeznaczenie.
Z powołanych powyżej przepisów nie wynika, aby sam brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, skutkował uznaniem danego pojazdu za samochód osobowy lub inny pojazd samochodowy.
Istotne jest, aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, którego podatnik dowodzi, tj. że ładowność samochodu jest wyższa niż określona wzorem zawartym w art 86. ust. 3 ustawy, czy że jest to pojazd samochodowy do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą.
Przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy dotyczący braku możliwości odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy nie ma zastosowania do pojazdów, jeżeli z danych technicznych dla danego typu pojazdu, określonych na podstawie wyciągów ze świadectw homologacji wynika, iż posiadają kryteria konstrukcyjne pojazdów samochodowych przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą.
W przypadku użytkowania zatem pojazdu samochodowego, nie posiadającego homologacji, który w konkretnym stanie faktycznym u danego podatnika bezspornie konstrukcyjnie przeznaczony jest wyłącznie do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, nie ma zastosowania ww. art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.
Jeżeli zatem konstrukcja przedmiotowego pojazdu wskazuje, że jest to niewątpliwie autobus przeznaczony do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, to przysługuje Pani prawo do odliczenia podatku na ogólnych zasadach określonych w ww. ustawie o podatku od towarów i usług.