Autor: Drugi Urząd Skarbowy w Opolu
Sygnatura: PP/443-72-4/GW/04
Hasła tematyczne: podatek od towarów i usług, podatek, stawki podatku
Kategoria:
Pisemna informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, udzielana w trybie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.).
Pismem z dnia 15 lipca 2004 r. (doręczonym dnia 16 lipca 2004 r.), uzupełnionym pismami z dnia 4 sierpnia 2004 r. (doręczonym dnia 6 sierpnia 2004r.), z dnia 19 sierpnia 2004 r. (doręczonym dnia 10 września 2004 r.), z dnia 27 września 2004 r. (doręczonym dnia 20 października 2004 r.) oraz z dnia 20 października 2004 r. (doręczonym dnia 25 października 2004 r.) s……………………………. zwróciła się do tut. organu z wnioskiem o pisemną informację o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego.
Stan faktyczny i treść zapytania Podatnika.
S………………………….. zwróciła się z wnioskiem o informację dotyczącą stawki podatku od towarów i usług, którą winna stosować przy sprzedaży usług z zakresu wykonania odzysku odpadów z opon pneumatycznych /zużytych/. Podatnik wskazuje, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej rozpoczął świadczenie m.in. usług odzysku odpadów z opon pneumatycznych (zużytych) wraz z ich transportem. Usługi te Podatnik zaklasyfikował do działu 37 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług tj. "usługi odzyskiwania materiałów z odpadów (recykling)" i w związku z tym faktem, przy ich sprzedaży stosował stawkę podatku VAT w wysokości 22%. Kontrahent Podatnika zakwestionował taką klasyfikację, stwierdzając że ten rodzaj usług zaklasyfikować należy do działu 90.0 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług tj. "usługi w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, usługi sanitarne i pokrewne" i przy ich sprzedaży stosować stawkę podatku VAT w wysokości 7%.
Dnia 20 października 2004r. spółka przedłożyła opinię interpretacyjną Nr OK.-5672/PKD-8/16-6562A/2004 wydaną na jej wniosek przez Urząd Statystyczny w Łodzi, z której to opinii wynika, że usługi polegające na przetwarzaniu odpadów tytoniowych, odpadów z kory i drewna, odpadów z tektury, odpadów tekstylnych, odpadów z tworzyw sztucznych itp. na granulat służący do dalszej odsprzedaży do firm wykorzystujących go jako paliwo alternatywne, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 37.20.10-00.00 "usługi przetwarzania niemetalowych odpadów, włączając złom". Następnie dnia 25 października 2004 r. spółka przedstawiła opinię interpretacyjną wydaną dla jej kontrahenta, z której to opinii wynika, że usługi spalania odpadów opon mieszczą się w grupowaniu PKWiU 90.02.12-00.00 "usługi w zakresie spalania odpadów".
Stanowisko Podatnika.
Podatnik uważa, że jest w posiadaniu dwóch odmiennych klasyfikacji statystycznych, pomimo faktu, że finalna usługa sprowadza się do utylizacji opon po wykonaniu z nich granulatu, co niezbędne jest do procesu spalania. W ocenie spółki usługi przez nią świadczone winne być objęte jednolitą stawką w wysokości 7%.
Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu po przeanalizowaniu przedstawionego w treści zapytania stanu faktycznego, w oparciu o stan prawny obowiązujący w dacie udzielania odpowiedzi uprzejmie wyjaśnia.
Zgodnie z art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535) zarówno towary, jak i usługi identyfikowane są na podstawie przepisów ustawy o statystyce publicznej. Podkreślić należy, że celem prawidłowego ustalenia z usługą, z którego grupowania PKWiU w danym przypadku mamy do czynienia Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu świadczonej usługi, co wiąże się z koniecznością precyzyjnego zdefiniowania wykonywanych czynności.
Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu uważa, że nie zachodzi sprzeczność pomiędzy dwoma przedłożonymi przez Podatnika opiniami interpretacyjnymi wydanymi przez Urząd Statystyczny w Łodzi. Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628 ze zm.) odmiennie definiuje m.in. pojęcie "odzysku", "odzysku energii" oraz "recyklingu". Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt. 9,10 i 14 omawianej ustawy po pojęciem:
- "odzysk" rozumieć należy wszelkie działania, niestwarzające zagrożenia dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska, polegające na wykorzystaniu odpadów w całości lub w części, lub prowadzące do odzyskania z odpadów substancji, materiałów lub energii i ich wykorzystania, określone w załączniku nr 5 do ustawy,
- "odzysk energii" rozumieć należy termiczne przekształcanie odpadów w celu odzyskania energii,
- "recykling" rozumieć należy taki odzysk, który polega na powtórnym przetwarzaniu substancji lub materiałów zawartych w odpadach w procesie produkcyjnym w celu uzyskania substancji lub materiału o przeznaczeniu pierwotnym lub o innym przeznaczeniu, w tym recykling organiczny, z wyjątkiem odzysku energii.
W myśl art. 26 ustawy o odpadach posiadacz odpadów, który prowadzi działalność w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów obowiązany jest, co do zasady, do uzyskania zezwolenia na prowadzenie tej działalności, które to zezwolenie wydawane jest na wniosek w drodze decyzji administracyjnej właściwego organu. W treści wniosku podmiot ubiegający się o zezwolenie na prowadzenia działalności w zakresie odzysku i unieszkodliwiania odpadów powinien podać m.in. szczegółowy opis stosowanych metod odzysku lub unieszkodliwiania odpadów.
Z powyższych norm wynika, że w toku procesu "odzysku" podejmowane są działania zmierzające m.in. do odzyskiwania z odpadów substancji, materiałów lub energii i ich wykorzystania. Oznacza to, że w wyniku tego procesu odzyskiwane są albo substancje, albo materiały lub też energia. Recykling jest natomiast formą odzysku, polegającą na przetwarzaniu substancji lub materiałów zawartych w odpadach w procesie produkcyjnym w celu uzyskania substancji lub materiału o przeznaczeniu pierwotnym lub o innym przeznaczeniu, ale w wyniku tego procesu niemożliwym jest odzysk energii.
Biorąc pod uwagę powyższe tut. organ pragnie zauważyć, że nie jest w posiadaniu wystarczających informacji dla udzielenia jednoznacznej odpowiedzi na zapytanie Podatnika. W ocenie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu jeżeli w wyniku przeprowadzonego procesu "odzysku" (w tym recyklingu) z odpadów odzyskiwane są substancje lub materiały, zgodnie z przedłożoną przez Podatnika opinią czynności te mieszczą się w grupowaniu PKWiU 37.20.10-00.00 "usługi przetwarzania niemetalowych odpadów, włączając złom", w konsekwencji przy ich sprzedaży stosować należy podstawową stawkę podatku od towarów i usług (22%), wynikającą z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
Jeżeli natomiast w wyniku procesu "odzysku" z odpadów odzyskiwana jest energia (odzysk energii nie mieści się w pojęciu "recyklingu") usługi te, zgodnie z przedłożoną opinią interpretacyjną mieszczą się w grupowaniu PKWiU 90.02.12-00.00 "usługi w zakresie spalania odpadów". W rezultacie przy sprzedaży usług tego rodzaju stosować należy stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 7% zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy oraz związanym z nim załącznikiem Nr 3 poz. 153.
Dodatkowo informuje się, że powyższa informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego udzielana jest w oparciu o przepisy prawa podatkowego obowiązujące w dacie skierowania zapytania do organu podatkowego oraz odpowiedzi na zapytanie – jedynie w opisanym przez Podatnika stanie faktycznym. Oznacza to, że w przypadku zmiany – po jej udzieleniu – przepisów prawa w omawianym zakresie (a także okoliczności stanu faktycznego) informacja ta nie będzie mieć zastosowania.