Orzeczenie nr PD/423-76/04/30846


Autor: Drugi Śląski Urząd Skarbowy w Bielsku-Białej

Sygnatura: PD/423-76/04/30846

Hasła tematyczne: specjalna strefa ekonomiczna, zakres zezwolenia, rozliczanie straty, zwolnienia przedmiotowe

Kategoria:

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez stronę wynika, iż Spółka prowadzi dwojaki rodzaj działalności tj. działalność objętą Zezwoleniem Nr z dnia 30 lipca 2002 r., z której uzyskany dochód może być zwolniony od podatku dochodowego od osób prawnych oraz działalność gospodarczą wykraczającą poza udzielone zezwolenie. Powyższe zezwolenie zostało wydane na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 czerwca 1996 r. w sprawie ustanowienia katowickiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 397 ze zm.), które zostało uchylone dnia 28.10.2004 r. na podstawie art. 69 ustawy z dnia 30.04.2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, w dniu wejścia w życie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie katowickiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 222, poz. 2251). Jednak w myśl art. 12 ww. rozporządzenia z dnia 14 września 2004 r. zezwolenia wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia nadal zachowują ważność. Stosownie do art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 ze zm.), w brzmieniu obecnie obowiązującym, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych. Równocześnie art. 4 ust. 4 pkt 5 wyżej cyt. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych,stanowi, że wielkość pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust.1, określają rozporządzenia Rady Ministrów ustanawiające strefy. Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu obowiązującym od 31.05.2004 r., wolne od podatku dochodowego z zastrzeżeniem ust. 4-6 tego przepisu, są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 ze zm., z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczanej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Równocześnie art. 17 ust. 4 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi, że powyższe zwolnienie, o których mowa w ust. 1 pkt 34, tegoż artykułu przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Zakres przedmiotowy działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej stosownie do zapisu art. 16 ust. 2 (w brzmieniu obecnie obowiązującym) wskazanej wyżej ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, określa zezwolenie. Z powyższych uregulowań wynika, że tylko dochód z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu podlegać będzie zwolnieniu z podatku dochodowego. Stosownie do uregulowań zawartych w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Art. 7 ust. 2 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. Równocześnie art. 7 ust. 3 stanowi, że przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się: 1)pkt 1 – przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku, 2)pkt 2 (…), 3)pkt 3 – kosztów uzyskania przychodów o których mowa w pkt. 1, 4)pkt 4 (…), 5)pkt 5 (…). Tak więc stosownie do wyżej cytowanych przepisów w dochodach podlegających opodatkowaniu nie uwzględnia się zarówno przychodów jak i kosztów uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania. Z ustawowych uregulowań wynika bowiem, że nie jest możliwe odliczenie od dochodu z działalności gospodarczej nie objętej zwolnieniem straty powstałej na działalności z której podatnik korzysta ze zwolnienia dochodu od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy. Strata poniesiona na działalności objętej zwolnieniem nie jest stratą w rozumieniu prawa podatkowego. Natomiast jeżeli strata zostanie poniesiona na działalności z której dochody nie są zwolnione z podatku, rozliczenie straty następuje na podstawie art. 7 ust. 5 który stanowi, że o wysokość straty, o której mowa w ust. 2, poniesionej w roku podatkowym można obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty. W świetle powyższego, należy stwierdzić iż stanowisko Spółki zawarte w piśmie z dnia 31 sierpnia 2004 r. jest nieprawidłowe.