Czy polska spółka zobowiązana jest do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywania płatności na rzecz niemieckiej spółki w związku z realizacją umowy , której przedmiotem jest leasing operacyjny samochodu osobowego oraz czy


Autor: Urząd Skarbowy Warszawa-Bemowo

Sygnatura: US31/PP/420/1147/2004

Hasła tematyczne: samochód, leasing operacyjny

Kategoria:

Działając na podstawie art. 14 a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. Z 1997r. , Nr 137 poz. 926, ze zm. , w odpowiedzi na zapytanie o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 06.10.2004 r. ( data wpływu do Urzędu Skarbowego – 08.10.2004r. ), Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa – Bemowo uprzejmie informuje:
Jak wynika z treści przedstawionego stanu faktycznego polska spółka z o.o. " XXX " zawarła umowę leasingu spełniającą warunki leasingu operacyjnego na samochód osobowy z niemiecką spółką nie posiadającą siedziby, oddziału, ani reprezentanta w Polsce. Podatkowe aspekty umów leasingowych znalazły unormowanie w rozdziale 4 a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).
Zgodnie z art. 17 b ust. 1 tej ustawy , opłaty ustalone w umowie leasingowej , ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego z zastrzeżeniem ust. 2 , jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki :
-1/ została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40 % normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne , albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości oraz
-2/ suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
Jednakże art. 17 f ust. 1 stanowi, że do przychodów finansującego i odpowiednio kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat, o których mowa w art. 17 b ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych , jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:
1/ umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony
2/ suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
3/ umowa zawiera postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonuje korzystający. Dostarczone przez podatnika umowy leasingu są umowami ramowymi i zawierają jedynie ogólne warunki i zasady Leasingu Umów Leasingu Operacyjnego. Dlatego też brak jest możliwości ustalenia istotnych postanowień zawartych przez podatnika umów leasingu., chodzi tu w szczególności o zastrzeżenie czy korzystający ma prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych oraz okoliczność, czy suma ustalonych w umowach leasingu opłat pomniejszona o należny podatek VAT , odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych.

Natomiast stosownie do postanowień art. 21 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( tekst jednolity : Dz. U. z 2000r. , Nr 54, poz. 654 , ze zm. ) podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium RP przez podatników , o których mowa w art. 3 ust. 2 przychodów za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzeń przemysłowych ( w tym także środka transportu ) ustala się w wysokości 20 % przychodów.
Ponadto art. 21 ust. 2 stanowi , iż przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu , których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W związku z tym , że źródłem dochodu podmiotu zagranicznego jest należność uzyskana od podmiotu polskiego , należy uznać dla celów podatku dochodowego , że podmiot ten osiąga dochód na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, od której powinien być potrącony " u źródła " zryczałtowany podatek , który ustawodawca nałożył ( w myśl art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ) na osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat tych należności na rzecz podmiotu zagranicznego.
W prawie podatkowym istnieje zasada , iż określone źródło przychodu może być opodatkowane tylko raz. W celu uniknięcia opodatkowania tych samych dochodów dwukrotnie ( t.j. w państwie siedziby lub zarządu zagranicznej osoby i w Polsce ) , zawierane są umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania . Umowy te , są to przepisy szczególne , którym przysługuje w stosunku do normy polskiego prawa wewnętrznego pierwszeństwo , oznacza to ,że umowa międzynarodowa ma pierwszeństwo przed ustawą , jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową. Taka sytuacja ma miejsce w przypadku osiągania na terytorium Polski dochodów przez niemieckich podatników podatku dochodowego. W związku z tym dochody tych podmiotów mogą być opodatkowane w Polsce ,tylko w takim stopniu w jakim prawo do ich opodatkowania w Polsce dopuszcza umowa międzynarodowa zawarta między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec, w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku podpisana w Warszawie dnia 18 grudnia 1972r. ( Dz. U. z dnia 25 września 1975r. Nr 31, poz. 163,ze zm.)

Z art. 7 ust.1 w/w umowy zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa mogą być opodatkowane tylko w tym Państwie , chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim, umawiającym się Państwie przez położony tam zakład.

Reasumując należy stwierdzić , że w sytuacji opisanej przez podatnika nie powstanie obowiązek potracenia przez podmiot polski zryczałtowanego podatku dochodowego od dochodów osiąganych na terytorium RP za użytkowanie środka transportu. Jednak dla udokumentowania tego , że podatnik zagraniczny jest objęty zakresem podmiotowym umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania ( a w konsekwencji, że uprawniony jest do zwolnienia z podatku w państwie źródła) niezbędne jest uzyskanie od niego zaświadczenia ( certyfikatu rezydencji ), wydanego przez właściwy organ administracji podatkowej.