Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Sygnatura: ILPP1/443-349/07-2/KG
Hasła tematyczne: nieruchomość niezabudowana, plan zagospodarowania przestrzennego, sprzedaż nieruchomości, zwolnienia przedmiotowe
Kategoria: Podatek od towarów i usług –> Wysokość opodatkowania –> Zwolnienia –> Zwolnienie od podatku
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki „S-X” przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2007 r. (data wpływu 26 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dostawy nieruchomości niezabudowanej – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 26 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dostawy nieruchomości niezabudowanej.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
W dniu 19 maja 2004 r. Wnioskodawca nabył od osób fizycznych nieruchomość niezabudowaną o powierzchni 0,39 ha położoną w miejscowości X, gmina S., powiat S., województwo l. oznaczoną w ewidencji gruntów numerem 7Y/Y. Dla ww. nieruchomości prowadzona jest księga wieczysta KW nr 12ZZZ przez Sąd Rejonowy w S. Zakup nieruchomości nie podlegał opodatkowaniu podatkiem pod towarów i usług, a z tytułu nabycia nieruchomości Podatnik nie dokonał odliczenia podatku VAT. Zainteresowany zamierza sprzedać przedmiotową nieruchomość osobie fizycznej. Nieruchomość nadal jest niezabudowana i pozostanie taka w dniu sprzedaży. Zgodnie z ewidencją gruntów Starostwa Powiatowego w S. ww. nieruchomość sklasyfikowana jest w części jako użytek rolny (symbol XXXX), a w części jako pastwisko (symbol XXX). Do dnia 31 grudnia 2002 r. opisana nieruchomość była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy S., zgodnie z którym teren ten przeznaczony był pod zabudowę zagrodową. Zarówno w momencie nabycia nieruchomości przez Zainteresowanego, jak również obecnie nieruchomość nie jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego. W stosunku do przedmiotowej nieruchomości nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Nieruchomość znajduje się w otoczeniu zabudowy mieszkalnej oraz zagrodowej.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie
Czy sprzedaż niezabudowanej nieruchomości gruntowej opisanej we wniosku będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług jako dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę…
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowej niezabudowanej nieruchomości gruntowej będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Transakcję tę należy zakwalifikować jako dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Nieruchomość ta nie jest bowiem faktycznie zabudowana i nie można jej także uznać za przeznaczoną pod zabudowę. Wynika to z faktu, iż w ewidencji gruntów jest ona sklasyfikowana jako użytek rolny i pastwisko oraz brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub innego dokumentu, z którego wynikałoby przeznaczenie tej nieruchomości pod zabudowę.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów (zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy) należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Grunt niezabudowany jest towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, zatem jego sprzedaż dokonywana przez podatnika podatku VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ustawodawca daje jednak podatnikom szereg możliwości zastosowania zwolnień podatkowych.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Z przytoczonego wyżej przepisu jednoznacznie wynika, że kluczowym elementem pozwalającym stwierdzić, czy dostawa nieruchomości niezabudowanych może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT jest określenie przeznaczenia gruntu.
Przy prawidłowym określeniu przeznaczenia terenów istotną rolę odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80 poz.717 ze zm.), należy do zadań własnych gminy.
W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego następuje ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu (art. 4 ust. 1 ww. ustawy). W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (w myśl zapisów art. 4 ust. 2 cyt. ustawy) określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Z art. 9 ust. 1 i ust. 4 powołanej ustawy wynika, iż w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.
Powołane wyżej przepisy wskazują, iż o przeznaczeniu danego terenu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu decydować może również jego przeznaczenie określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin.
Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość niezabudowaną sklasyfikowaną w ewidencji gruntów w części jako grunt rolny (symbol XXXX), a w części jako pastwisko (symbol XXX), która nie została objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Dla powyższej nieruchomości nie wydano również decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu ani innego dokumentu warunkującego przeznaczenie tego terenu.
Jeżeli zatem przedmiotowa nieruchomość nie jest objęta studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, to spełnione są przesłanki zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT i jej dostawa korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.