Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Sygnatura: ITPB3/423-219/07/PS
Hasła tematyczne: koszty uzyskania przychodów, narada, narada wewnętrzna, reprezentacja, usługi gastronomiczne
Kategoria: Podatek dochodowy od osób prawnych –> Koszty uzyskania przychodów –> Pojęcie kosztów uzyskania przychodów
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących zakupu usług gastronomicznych i cateringowych oraz zakupu artykułów spożywczych w związku z organizowaniem spotkań wewnętrznych, związanych z funkcjonowaniem firmy – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 17 grudnia 2007 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących zakupu usług gastronomicznych i cateringowych oraz zakupu artykułów spożywczych w związku z organizowaniem spotkań wewnętrznych, związanych z funkcjonowaniem firmy.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Spółka informuje, iż jej struktura oddziałowa powoduje konieczność organizowania wewnętrznych narad, mających ścisły i wyłączny związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Spotkania te mają na celu ustalenie jednolitego sposobu postępowania przez odpowiednie komórki w poszczególnych oddziałach, omówienie zgłoszonych wątpliwości, problemów, jak również dotyczą prac zespołów i komisji utworzonych do realizacji określonych celów. Ponadto istnieje potrzeba organizowania wewnętrznych spotkań roboczych kadry kierowniczej. Spółka ponosi koszty związane z organizacją przedmiotowych spotkań. Koszty te dotyczą wynajmu sali, jak również zakupu herbaty, kawy, napojów, ciastek i ewentualnie obiadu w trakcie całodziennego spotkania. Zdarza się również, że obok spotkań, w których uczestniczą wyłącznie pracownicy Spółki, w tego rodzaju naradach uczestniczą także doradcy. Dotyczy to doradców prawnych, podatkowych czy technicznych, którzy nie pozostają w stosunku pracy w Spółce, ale uczestniczą w naradach wewnętrznych z głosem doradczym jako eksperci z danej dziedziny, na podstawie stosunku cywilnoprawnego mającego za przedmiot doraźne bądź stałe świadczenie usług doradztwa na rzecz Spółki. Wydatki te, jak informuje Wnioskodawca, utrzymywane są na zwyczajowo przyjętym poziomie, zaś osoby uczestniczące w tych spotkaniach jako doradcy mają jedynie prawo korzystać z poczęstunku przygotowanego dla pozostałych uczestników narady. Jeżeli w wyjątkowych przypadkach zdarza się, że narada jest całodzienna i nie jest przewidziana żadna dłuższa przerwa, doradcom, na takich samych zasadach jak uczestniczącym pracownikom, organizuje się w miejscu gdzie odbywa się spotkanie ciepły posiłek.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy wydatki dotyczące zakupu artykułów spożywczych (w szczególności takich jak kawa, herbata, napoje bezalkoholowe, słone paluszki, ciastka, owoce), czy też usług gastronomicznych bądź cateringowych w opisanym stanie faktycznym, związane z organizacją spotkań wewnętrznych, w których z głosem doradczym obok pracowników Spółki uczestniczą doradcy, nie będący pracownikami Spółki, lecz świadczący usługi w oparciu o umowy cywilnoprawne, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych…
W ocenie Spółki uczestnictwo z głosem doradczym ekspertów działających na zlecenie Spółki w naradach wewnętrznych nie zmienia charakteru wydatków na zakup usług gastronomicznych, cateringowych, czy artykułów spożywczych w opisanym stanie faktycznym sprawy, jako kosztów ogólnych związanych z funkcjonowaniem firmy, na wydatki o charakterze reprezentacyjnym. Tym samym Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przedmiotowe wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tą regulacją koszty uzyskania przychodów stanowią koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Oznacza to, że jeśli określony wydatek nie został ustawowo wyłączony z kosztów poprzez jego wymienienie w katalogu wydatków zawartych w art. 16 ust. 1 ustawy, jako nie stanowiący kosztów uzyskania przychodów, a podatnik udokumentuje, że jego poniesienie miało na celu osiągnięcie, zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, to stanowi on koszt podlegający uwzględnieniu w rachunku podatkowym. Zdaniem Spółki kosztem podatkowym są uzasadnione racjonalnie i gospodarczo nakłady i wydatki (z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy) związane z działalnością gospodarczą podatnika, który przez ich poniesienie zmierza do osiągnięcia przychodów. Pomiędzy poniesionym wydatkiem a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo skutkowy, jednakże nie musi być to w każdym przypadku związek bezpośredni, ale może mieć on również charakter pośredni (na co wskazuje art. 15 ust. 4d tej ustawy). Spółka informuje, iż z uwagi na rozmiary prowadzonej działalności gospodarczej, rozbudowaną i poddaną bardzo częstym zmianom strukturę organizacyjną oraz rozległy obszar i znaczny stopień skomplikowania materii będącej przedmiotem działalności, uzasadnione jest stwierdzenie, iż Spółka nie jest w stanie prawidłowo funkcjonować bez organizowania narad wewnętrznych. Powyższe czynniki przesądzają jednocześnie o konieczności wspomagania się w działalności Spółki poradami doradców. Współpraca z doradcami obejmuje przy tym nie tylko przygotowywanie przez nich na zlecenie Spółki opinii, ale również niejednokrotnie polega na bieżących konsultacjach, udzielaniu specjalistycznych wskazówek w danej materii, która jest akurat przedmiotem pracy określonego zespołu pracowników, czy przedmiotem rozstrzygania podczas wewnętrznych narad kierownictwa Spółki. Spotkania te mają na celu ustalenie jednolitego sposobu postępowania przez odpowiednie komórki merytoryczne w poszczególnych oddziałach, wyjaśnienie zgłoszonych wątpliwości, rozwiązywanie problemów wynikłych w toku działalności. Cel ten jest jednakowy niezależnie od tego, czy udział w spotkaniach biorą wyłącznie pracownicy Spółki, czy też z uwagi na skomplikowanie bądź wagę omawianych spraw, odbywają się z dodatkowym udziałem doradcy (doradców), którzy udzielają wsparcia merytorycznego w ich trakcie. Narady te służą sprawnemu i niezakłóconemu funkcjonowaniu Spółki, stąd w ocenie Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, iż koszty związane z ich organizacją stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zdaniem Jednostki w niniejszej sprawie nie znajdzie również zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 28 cytowanej ustawy, zgodnie z którym do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Reprezentacja to okazałość, wystawność, wytworność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem lub pozycją społeczną. Są to więc działania, które polegają na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi (skierowane na zewnątrz firmy) poprzez kreowanie pozytywnego wizerunku danego podmiotu. A więc definicja ta nie jest adekwatna do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego. Spółka nie działa w tym przypadku w celu poprawy swojego wizerunku na zewnątrz, ale w celu zapewnienia sprawnego i niezakłóconego sposobu prowadzenia swojej działalności. Celowi temu służy udział doradców na wewnętrznych spotkaniach roboczych, w trakcie których świadczą oni na rzecz Spółki usługi doradztwa. Trudno sobie wyobrazić, jak wskazuje Spółka, aby na takich wielogodzinnych spotkaniach nie zapewnić skromnego poczęstunku w podstawowym, zwyczajowo przyjętym wymiarze. Mogłoby to utrudnić ich prowadzenie, chociażby z uwagi na konieczność robienia częstszych i dłuższych przerw. Służy to wszakże utrzymaniu percepcji i dobrej kondycji wszystkich uczestników spotkania, którzy częstokroć przyjeżdżają spoza miejscowości, w której spotkanie ma miejsce. Poczęstunkom tego rodzaju z całą pewnością nie można przypisać cech wykwintności czy okazałości. Podobnie jest z zakupem usług cateringowych czy gastronomicznych w przypadku całodziennych spotkań w postaci ciepłego posiłku. Posiłki takie serwowane są w przerwie narady, w miejscu gdzie odbywa się spotkanie, jednakowo wszystkim jego uczestnikom. Nie są to specjalnie organizowane dla doradców okazałe kolacje w wykwintnych restauracjach, które nosiłyby znamiona reprezentacji. W ocenie Wnioskodawcy istnieje analogia do przypadku, kiedy Spółka ponosi koszty zapewnienia wyżywienia na rzecz wykładowców prowadzących szkolenia dla pracowników Spółki. Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska zaprezentowanego w niniejszym wniosku.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z przepisu tego wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.
Art. 15 ust. 4d ww. ustawy stanowi natomiast, iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 powołanej ustawy kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Zapis ten w szczególności oznacza, że nie jest to katalog zamknięty, a tylko przykładowo wymieniono niektóre wydatki związane z reprezentacją firmy, które są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Reprezentacja, zgodnie z definicją słownikową, oznacza okazałość, wystawność, wytworność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem lub pozycją społeczną. Są to więc działania, które polegają na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi (skierowane na zewnątrz firmy), poprzez kreowanie pozytywnego wizerunku danego podmiotu.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika natomiast, iż organizowane narady wewnętrzne i spotkania mają ścisły związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a więc z funkcjonowaniem firmy. W spotkaniach tych biorą udział zarówno pracownicy Spółki, jak i doradcy prawni, zapewniający pomoc merytoryczną w rozstrzyganych sprawach. W związku z tym usługi gastronomiczne, cateringowe i inne wydatki dotyczące zakupu artykułów spożywczych nie pełnią w tym przypadku funkcji reprezentacji firmy, a więc nie podlegają ograniczeniom w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 cytowanej ustawy. Wydatki te, jeżeli są kosztami zorganizowania narady czy spotkania na zwyczajowo przyjętym poziomie, i są racjonalnie i gospodarczo uzasadnione, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w pełnej wysokości.
Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy – Ordynacja podatkowa).
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.