Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Sygnatura: ITPB1/415-424/07/WM
Hasła tematyczne: działalność gospodarcza, odsetki od kredytu, środek trwały, zakup gruntu
Kategoria: Podatek dochodowy od osób fizycznych –> Koszty uzyskania przychodów –> Wydatki nieuznawane za koszty uzyskania przychodów
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2007 r. (data wpływu 26.10.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup gruntu przeznaczonego na działalność gospodarczą – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 26 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup gruntu przeznaczonego na działalność gospodarczą.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Prowadzi Pani od 2003 r. działalność gospodarczą, której zakres w czerwcu 2006 r. rozszerzyła o usługi turystyczne. Na nabycie gruntów pod bazę turystyczną zaciągnęła Pani kredyt hipoteczny w Banku. Ponieważ pozostaje Pani w związku małżeńskim i posiada wraz z mężem wspólne konto, w umowie kredytu, wymieniono Panią i męża. Ponadto w umowie napisano, że kredyt udzielono na dowolny cel, ale w tytule umowy określono, że jest to kredyt hipoteczny. Udzielony kredyt wykorzystała Pani na zakup gruntu pod bazę turystyczno – edukacyjną.
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Panią pismem z dnia 28 listopada 2007 r. do uzupełnienia stanu faktycznego. W piśmie z dnia 10 grudnia 2007 r. (data wpływu 12.12.2007 r.) doprecyzowała Pani stan faktyczny wskazując że:
- między Panią, a Pani mężem istnieje wspólność majątkowa;
- Pani mąż nie prowadzi działalności gospodarczej;
- przedmiotowa nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie na potrzeby Pani działalności gospodarczej;
- nieruchomość ta została ujęta w ewidencji środków trwałych.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy przy tak sformułowanej umowie z bankiem, może Pani zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odsetki od zaciągniętego kredytu…
Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ ma Pani z mężem wspólne konto, bank zawarł umowę z obojgiem małżonków. Odsetki od kredytu można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, gdyż kredyt został przeznaczony na inwestycję.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.
Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).
Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 cyt. ustawy, nie stanowią również kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz nie zapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).
W świetle powyższego należy uznać, że dopiero zapłacenie odsetek daje możliwość zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów.
Artykuł 23 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi zaś, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.
Z wyżej powołanych przepisów wynika, że odsetki od kredytu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem łącznego spełnienia następujących warunków:
- zaciągnięty kredyt pozostaje w związku z przychodami uzyskiwanymi przez podatnika z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej;
- odsetki zostały zapłacone;
- odsetki nie zwiększają kosztów inwestycji.
Należy przy tym podkreślić, że ustawodawca nie różnicuje rodzaju kredytu, od którego spłacane są odsetki.
Jednakże należy zaznaczyć, iż to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia faktu, że pobrane środki (kredyt) zostały przeznaczone na cel związany z przedmiotem działalności.
W świetle powyższego, wydatki poniesione na spłatę odsetek od pożyczki zaciągniętej na zakup nieruchomości (gruntu) z przeznaczeniem na działalność gospodarczą (budowa bazy turystyczno – edukacyjnej), mogą stanowić koszty uzyskania przychodu.
Jak wspomniano powyżej, należy podkreślić, że odsetki naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania – w tym przypadku gruntu – będą zwiększały wartość początkową tego środka trwałego, natomiast odsetki naliczone po tym dniu będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dniu zapłaty.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.