Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Sygnatura: ITPP1/443-590B/07/MM
Hasła tematyczne: dostawa towarów, moment powstania obowiązku podatkowego, montaż, obowiązek podatkowy, opodatkowanie zaliczek, powstanie obowiązku podatkowego, zaliczka
Kategoria: Podatek od towarów i usług –> Miejsce świadczenia –> Miejsce świadczenia przy dostawie towarów –> Miejsce dostawy towarów
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2007 r. (data wpływu 6 listopada 2007 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 listopada 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego w związku z otrzymaniem od kontrahenta unijnego faktury zaliczkowej związanej z przewidywaną dostawą towarów montowanych – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 6 listopada 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania od kontrahenta unijnego faktury zaliczkowej związanej z przewidywaną dostawą towarów montowanych.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
W ramach prowadzonych prac inwestycyjnych Spółka zawarła umowy z kontrahentami unijnymi o dostawę wraz z montażem maszyn oraz konstrukcji. W kontraktach zawarto zapisy dotyczące płatności w kilku transzach. Dostawcy wystawiają faktury na płatności, które – zgodnie z kontraktem – Jednostka zobowiązana jest zapłacić. Nie dokumentują one otrzymanych przez kontrahentów zaliczek na poczet przyszłych dostaw wraz z montażem, ale są podstawą do ich zapłacenia. Po otrzymaniu takich płatności kontrahenci nie wystawiają faktur potwierdzających ten fakt.
Pismem z dnia 22 listopada 2007 r. uzupełniono przedstawiony stan faktyczny o następujące informacje. Dostawy z montażem, które to czynności Spółka traktuje jako import usług, dotyczą części do konstrukcji budynków (stalowe szkielety) oraz maszyn i urządzeń. Dostawy z montażem będące przedmiotem kontraktów następują po około 2, 3 miesiącach od otrzymania faktur na przedpłatę. Usługa montażu polega na kompleksowej instalacji części maszyn, które stanowić będą całość linii produkcyjnych wykorzystywanych w procesie produkcji. Montaż jest zatwierdzany w momencie, kiedy testy wykażą, iż dane urządzenie jest sprawne i może być użytkowane. Jednocześnie w piśmie tym wskazano, iż dostawy z montażem dotyczą skomplikowanych elementów, których samodzielny montaż przez nieuprawnione osoby mógłby skutkować uszkodzeniem tych elementów.
W związku z powyższym zadano pytania sprowadzające się do kwestii momentu powstania – w przedstawionym stanie faktycznym – obowiązku podatkowego.
Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy, w sytuacji przedstawionej we wniosku, powstaje w dacie uiszczenia przedpłaty.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, w kwestii momentu powstania obowiązku podatkowego, uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega:
- odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju
- eksport towarów
- import towarów
- wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju
- wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów
,
,
,
,
.
Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 rozumie się – w myśl art. 9 ust. 1 powołanej ustawy – nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
Wg zapisu art. 10 ust. 1 pkt 3 lit. b) wskazanej ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie występuje w przypadku, gdy dostawa towarów, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju stanowiłaby dostawę towarów, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.
Stosownie do regulacji zawartej w art. 11 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy, przemieszczenie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku gdy towary są instalowane lub montowane z próbnym uruchomieniem lub bez niego, dla których miejscem dostawy zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 jest terytorium kraju, jeżeli towary te są przemieszczane przez tego podatnika dokonującego ich dostawy lub na jego rzecz.
W treści art. 22 ust. 1 cyt. ustawy ustawodawca zawarł zapisy dotyczące miejsca świadczenia przy dostawie towarów. I tak, zgodnie z ust. 1 pkt 2 wskazanego artykułu, miejsce dostawy towarów jest, w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz – miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.
Jak wskazano wcześniej, w treści złożonego wniosku Spółka podała, iż przedmiotem transakcji zawartych pomiędzy Jednostką (zamawiającym), a kontrahentami unijnymi (przyjmujący zamówienie), jest dostawa towarów wraz montażem, które to czynności traktuje jako import usług. W związku z treścią powołanych wyżej przepisów należy zauważyć, iż czynności te nie stanowią – wbrew stanowisku prezentowanemu przez Spółkę – importu usług. Nie stanowią one również wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, ale są dostawą towarów – dostawą w przypadku której miejscem dostawy jest terytorium kraju.
Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej i osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem art. 135-138.
Moment powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów ustawodawca uregulował w art. 19 powołanej ustawy. Zasada ogólna powstania obowiązku podatkowego, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1, została zawarta w ust. 1 wskazanego artykułu. Natomiast w ust. 11 tegoż artykułu zapisano, iż jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.
W treści art. 19 ust. 20 cyt. ustawy wskazano, iż m.in. przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca.
Analiza opisanego stanu faktycznego w konfrontacji z powołanymi przepisami prowadzi do wniosku, że faktury, o których mowa w złożonym wniosku, nie dokumentują żadnych zdarzeń gospodarczych podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W efekcie, ich wystawienie przez kontrahentów unijnych, nie powoduje w Spółce powstania obowiązku podatkowego. Obowiązek ten powstaje natomiast w dacie zapłaty zaliczki (uiszczenia przedpłaty).
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń