Czy Gmina może odliczyć podatek naliczony w związku z budową kanalizacji sanitarnej, oczyszczalni ścieków oraz wodociągów?


Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Sygnatura: ITPP1/443-595B/07/BS

Hasła tematyczne: gmina, jednostka samorządu terytorialnego, odliczanie podatku naliczonego

Kategoria: Podatek od towarów i usług –> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe –> Odliczanie częściowe podatku oraz korekta podatku naliczonego –> Odliczenie częściowe podatku

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2007 r. (data wpływu 08 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakupy dokonywane w związku z realizacją inwestycji niezwiązanej ze sprzedażą opodatkowaną – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina T. dokonuje zakupów w związku z realizacją inwestycji budowy kanalizacji sanitarnej, oczyszczalni ścieków oraz wodociągów, które po zakończeniu budowy (w momencie odbioru robót) przekazuje firmie na podstawie umowy do obsługi i eksploatacji. W zawartej umowie na obsługę i eksploatację określono czynności, które firma wykonuje dla Gminy. Rozliczenie stron ze wzajemnych należności odbywa się kwartalnie na podstawie przedłożonego rozliczenia, które obejmuje:

  • wszystkie koszty poniesione przez eksploatatora ( wynikające z umowy zwraca Gmina),
  • wartość sprzedaży (umowy cywilnoprawne zawiera eksploatator),
  • wartość wynagrodzenia prowizyjnego od sprzedaży (zgodnie z umową pokrywa Gmina).

    W związku z powyższym rozliczenie z Gminą odbywa się wg wzoru: D = P – (K + W) gdzie:D – dochód, P – przychód, K – Koszty, W – wynagrodzenie.

    O ile z dokonanego rozliczenia wynika strata (wynik jest ujemny) Gmina jest obowiązana przekazać środki finansowe eksploatatorowi, natomiast jeżeli wypracowany jest dochód (wynik z rozliczenia jest dodatni) eksploatator jest zobowiązany przekazać nadwyżkę środków do Gminy.

    W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

    Czy Gmina może odliczyć podatek naliczony w związku z budową kanalizacji sanitarnej, oczyszczalni ścieków oraz wodociągów…

    Zdaniem Wnioskodawcy podatek naliczony związany z budową oczyszczalni ścieków, kanalizacji, wodociągów nie będzie podlegał odliczeniu, ponieważ Gmina nie pobiera żadnych pożytków z tego tytułu i nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną.

    W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

    Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

    Natomiast w art. 88 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy wskazano, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Jednakże przepis ten nie ma zastosowania do wydatków związanych z nabyciem towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych niepodlegających amortyzacji, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, jeżeli fakt ten pozostaje w ścisłym związku ze zwolnieniem od tego podatku (art. 88 ust. 3 pkt 2 ustawy).

    Jak wynika z powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom od towarów i usług oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione podmiotowo lub przedmiotowo, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

    Na podstawie art. 90 ust. 1 powołanej ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

    Zgodnie z art. 90 ust. 2 wymienionej ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

    Natomiast w myśl art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług proporcję, o której mowa w ust. 2 ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

    Zgodnie z art. 90 ust. 4 tej ustawy proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

    Na mocy art. 90 ust. 10 ustawy w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2 – 8 pkt 1) przekroczyła 98% – podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2; pkt 2) nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w ust. 2.

    W interpretacji indywidualnej z dnia 25 stycznia 2008 roku nr ITPP1/443-595A/07/BS wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy dla Gminy T. przesądzono, iż przekazanie przez Gminę sieci wodociągowej, kanalizacyjnej i oczyszczalni ścieków eksploatatorowi do obsługi i eksploatacji jest świadczeniem wzajemnym, mającym charakter odpłatny. Odpłatność świadczenia wynika z dokonywanego pomiędzy Stronami rozliczenia, a przekazanie nadwyżki wynikającej z tego rozliczenia stanowi element wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

    A zatem należy stwierdzić, iż w związku z realizacją inwestycji związanej z budową sieci wodociągowo-kanalizacyjnej i oczyszczalni ścieków Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w zakresie, w jakim inwestycja jest związana z czynnościami opodatkowanymi przy uwzględnieniu powołanych przepisów tj. art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług.

    Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

    Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej -powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

    Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.