Autor: Urząd Skarbowy w Tomaszowie Mazowieckim
Sygnatura: U.S.I/3.415-7/04
Hasła tematyczne: podatek od nieruchomości, przychód, spółka cywilna, świadczenie nieodpłatne, nieruchomości
Kategoria:
W odpowiedzi na zapytanie zawarte w piśmie z dnia 19 stycznia 2004 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Tomaszowie Maz. działając na podstawie art. 14a § 1 i art. 17 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) przy przyjęciu, że podane w powyższym piśmie, dane są zgodne ze stanem faktycznym i nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym informuje, że stosownie do przepisu art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychód z nieruchomości odstąpionych bezpłatnie w całości lub w części do używania innym osobom fizycznym i prawnym oraz jednostkom organizacyjnym nie mającym osobowości prawnej uważa się wartość czynszową, stanowiącą równowartość czynszu, jaki przysługiwałby od tych osób w razie zawarcia umowy najmu lub dzierżawy nieruchomości. Nie jest jednak przychodem wartość czynszowa lokali lub budynków mieszkalnych udostępnionych osobom pozostającym z podatnikiem w stosunku pracy, dla których stanowi ona nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 12 ust. 1.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 w/w ustawy o podatku dochodowym przychodem z działalności gospodarczej są wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z wyjątkiem otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn.
Ponadto zgodnie z art. 11 ust. 2 i 2a pkt 3 w/cyt. ustawy podatkowej wartość pieniężną w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.
Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:
– jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku.
Z w/w przepisów wynika, że jeżeli wspólnik spółki wykonuje świadczenie na rzecz tej spółki, to z podatkowego punktu widzenia jest to świadczenie dla siebie samego w takim zakresie, w jakim przychody i koszty spółki osobowej stanowią jego przychody i koszty. Jeżeli więc takie świadczenia są odpłatne, to u takiego wspólnika przychody równe są jego kosztom, jeżeli zaś wspomniane świadczenia są nieodpłatne, u tego wspólnika nie wystąpi ani przychód, ani koszt. Jednocześnie, w takim przypadku nie będzie można mówić o uzyskaniu ani przez spółkę osobową, ani przez tego wspólnika przychodu z tytułu świadczeń, bowiem spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego, a wspólnik – w sensie podatkowym – świadczył samemu sobie. Nie wyklucza to faktu, że tego rodzaju świadczenie stanowi przychód pozostałych wspólników.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Aby określony wydatek można uznać za koszt uzyskania przychodu między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu bądź na funkcjonowanie źródła przychodu. Kosztami uzyskania przychodów będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodu (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodu). Aby zatem można było uznać jakiś wydatek za koszt uzyskania przychodów musi on być nie tylko bezpośrednio związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, ale także musi istnieć związek przyczynowy między tym wydatkiem a uzyskaniem przychodu.
W świetle powyższego, spółka będzie mogła odnosić w koszty uzyskania przychodów wydatki dotyczące bieżącego utrzymania nieruchomości oraz opłaty podatku od nieruchomości związane z zajmowanym budynkiem na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej.