Autor: Izba Skarbowa w Krakowie
Sygnatura: PD-1/005/2-125/03/1
Hasła tematyczne: eksport towarów, skład celny, sprzedaż towarów, skład konsygnacyjny
Kategoria:
W związku z wnioskiem Strony z dnia 25.03.2003 r., uzupełnionym pismem z dnia 01.04.2003 r., złożonym w nawiązaniu do odpowiedzi Urzędu Skarbowego w Olkuszu z dnia 05.03.2003 r. Nr US PDP-II/423-02/10/AZ/03 w sprawie rozpoznania momentu powstania przychodu należnego z tytułu sprzedaży wyrobów na eksport, prowadzonej przy wykorzystaniu zagranicznych składów konsygnacyjnych, Izba Skarbowa w Krakowie, uwzględniając stanowisko Ministerstwa Finansów w tej kwestii, przedstawia co następuje:
Z przedstawionego przez Stronę opisu stanu faktycznego wynika, że przyjęty przez Spółkę system sprzedaży towarów zagranicznym kontrahentom dokonywanej przy wykorzystaniu zagranicznych składów konsygnacyjnych wymaga wywozu z kraju odpowiedniej partii towarów do magazynu za granicą. Odprawa eksportowa towarów dokonywana jest w oparciu o fakturę pro-forma, na podstawie której wystawiony jest następnie dokument SAD. Sprzedaż wyeksportowanych towarów dokonywana jest jednak dopiero w momencie złożenia konkretnego zamówienia przez kontrahenta zagranicznego i wówczas wystawiana jest faktura dokumentująca sprzedaż wysłanych towarów.
Zgodnie z art. 12 ust. 3 b ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. Nr 54 z 2000 r., poz. 654 ze zm.) w przypadku wykonania przez podatnika świadczenia na eksport, w związku z którym na podatniku ciąży obowiązek wystawienia dokumentu odprawy celnej, za datę powstania przychodu należnego uważa się określoną w tym dokumencie i potwierdzoną przez organ celny datę wywozu przedmiotu eksportu poza granicę Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem przychód należny powstaje z chwilą wykonania przez podatnika świadczenia na eksport. Natomiast w przypadku, gdy wywóz towarów za granicę nie jest związany ze spełnieniem wynikającego z umowy świadczenia na eksport, nie powstaje obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych.
Wobec powyższego, jeżeli w przedstawionym stanie faktycznym, w dacie wywozu towarów za granicę nie następuje wykonanie świadczenia na eksport i właścicielem towarów w dalszym ciągu pozostaje polski podatnik, to przychód należny z omawianego tytułu powinien zostać określony na zasadach ogólnych, wskazanych w art. 12 ust. 3 a ustawy. Tym samym przychód należny powinien zostać wykazany w dacie faktycznego wykonania świadczenia na eksport tzn. w momencie wystawienia faktury lub w dacie wydania towaru, jeżeli towar wydano przed wystawieniem faktury.