Czy dochody uzyskane z lokali użytkowych, znajdujących się w pawilonach wolnostojących lub w budynkach mieszkalnych, użytkowanych na podstawie spółdzielczych praw własnościowych lub prawa odrębnej własności, zalicza się zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 do zwolnionej z podatku gospodarki zasobami mieszkaniowymi?


Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Sygnatura: IP-PB3-423-403/07-2/ER

Hasła tematyczne: dochód, gospodarstwa, korzystanie, lokal użytkowy, opłata, spółdzielnie mieszkaniowe, zwolnienia podatkowe

Kategoria: Podatek dochodowy od osób prawnych –> Zwolnienia przedmiotowe

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 22.10.2007 r. (data wpływu 29.10.2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z podatku dochodów uzyskanych z opłat za korzystanie z lokali użytkowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.10.2007 r., został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z podatku dochodów uzyskanych z opłat za korzystanie z lokali użytkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W wyniku wprowadzonych zmian w przepisach ustawy począwszy od dn. 01.01.2007 r. spółdzielnie mieszkaniowe obowiązuje art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody spółdzielni mieszkaniowych uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi. Nowe zapisy ustawy są ogólnie sformułowane, nie zawierają ustawowej definicji zasobów mieszkaniowych. W związku z powyższym Spółdzielnia ma wiele problemów z podziałem kosztów i przychodów na związane z gospodarką zasobami mieszkaniowymi lub z pozostałą działalnością gospodarczą. Interpretacje prawa podatkowego w odniesieniu do gospodarki zasobami mieszkaniowymi ( publikowane w różnych wydawnictwach ) nie są jednolite i nie mogą stanowić podstawy do stosowania. Pismo Ministerstwa Finansów znak DD6-8213-4361WK1061339/391 z dnia 22.12.2006 r. określa „zasoby mieszkaniowe” dla celów podatku dochodowego, jednocześnie zastrzegając, że wyjaśnienia zawarte w niniejszym piśmie „nie stanowią urzędowej wykładni prawa podatkowego w rozumieniu Ordynacji podatkowej”. Z pisma Ministerstwa Finansów wynika, że przez gospodarkę zasobami mieszkaniowymi należy rozumieć budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem, oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami takimi jak komórki, strychy, piwnice, garaże, a więc nie tylko lokale mieszkalne, lecz również o innym przeznaczeniu ( użytkowe). Pismo nie rozstrzyga kwestii czy wchodzące w zakres zasobów mieszkaniowych lokale mieszkalne oraz inne pomieszczenia (garaże, komórki) muszą stanowić własność spółdzielni, czy też podstawy użytkowania danego lokalu tzn. prawa własności lub umowy najmu.

Podstawową działalnością Spółdzielni Mieszkaniowej jest zarządzanie nieruchomościami stanowiącymi własność spółdzielni, jak również nieruchomościami stanowiącymi własność członków i osób fizycznych, nie będących członkami spółdzielni. Spółdzielnia w swoich zasobach posiada lokale mieszkalne, lokale użytkowe w budynkach mieszkalnych, lokale użytkowe w pawilonach wolnostojących, garaże wolnostojące miejsca postojowe w podziemnych garażach wielostanowiskowych (usytuowanych w budynkach mieszkalnych) komórki i inne pomieszczenia w budynkach mieszkalnych. Prawie wszystkie lokale mieszkalne objęte są prawami własności (spółdzielczymi lub odrębnej własności ). Również lokale użytkowe usytuowane w budynkach mieszkalnych lub w pawilonach wolnostojących objęte są spółdzielczymi prawami własności, czy też odrębnej własności. Użytkownicy tych lokali obciążani są takimi samymi opłatami jak użytkownicy lokali mieszkalnych objętych prawem własności, czyli opłatami eksploatacyjnymi.

Opłaty eksploatacyjne kalkulowane są w sposób zapewniający prawidłowe funkcjonowanie eksploatacji zasobów, jak również stan techniczny tych zasobów. Jeżeli w danym okresie sprawozdawczym (roku podatkowym) suma opłat eksploatacyjnych jest wyższa od kosztów poniesionych w tym okresie, to uzyskana nadwyżka (dochód spółdzielni) przeznaczany jest na utrzymanie zasobów w następnym okresie sprawozdawczym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie, oznaczone we wniosku nr 1:

Czy dochody uzyskane z lokali użytkowych, znajdujących się w pawilonach wolnostojących lub w budynkach mieszkalnych, użytkowanych na podstawie spółdzielczych praw własnościowych lub prawa odrębnej własności, zalicza się zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 do zwolnionej z podatku gospodarki zasobami mieszkaniowymi…

Zdaniem wnioskodawcy.

Zdaniem Spółdzielni dochody uzyskane z lokali użytkowych, znajdujących się w budynkach mieszkalnych i w pawilonach wolnostojących, które objęte są własnościowym prawem do lokalu (spółdzielczym lub odrębnej własności), stanowią dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Użytkownicy tych lokali traktowani są tak samo jak użytkownicy lokali mieszkalnych. Zgodnie z obowiązującymi przepisami spółdzielczymi obciążani są opłatami eksploatacyjnymi, kalkulowanymi w sposób zapewniający pokrycie kosztów. Uzyskany w danym okresie sprawozdawczym dochód z lokali objętych spółdzielczymi prawami przeznaczony jest na utrzymanie zasobów spółdzielczych w następnym okresie sprawozdawczym. Z użytkownikami lokali objętych prawem odrębnej własności, Spółdzielnia ma ustawowy obowiązek rozliczać się do wielkości faktycznie poniesionych kosztów, związanych wyłącznie z danym lokalem.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, że stanowisko przedstawione przez Spółdzielnię jest nieprawidłowe:

Z dniem 1 stycznia 2007 r. na mocy ustawy z dnia 16.11.2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1589 ) wprowadzony został do ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), art.17 ust. 1 pkt 44 stanowiący, że wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z art. 4 ustawy z dnia 15.12.2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.), członkowie spółdzielni, osoby niebędące członkami spółdzielni i inne osoby wymienione w tym przepisie, obowiązani są uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

W związku z tym, że wszelkie opłaty (czynsze) kalkulowane są w takiej wysokości, aby pokrywały zarówno utrzymanie lokali mieszkalnych, jak i pozostałych pomieszczeń przynależnych do nich oraz koszty ich zarządzania (administracji), należy więc stwierdzić, że na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, składają się wpływy z opłat (czynszów) pobieranych od lokatorów oraz pokrywane z nich koszty.

Uwzględniając charakter opłat w postaci czynszów oraz pokrywanych z nich kosztów, uzasadnione jest rozumienie pojęcia "zasoby mieszkaniowe", o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych , jako – nie tylko – lokale mieszkalne, ale również pomieszczenia pozostałe i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, a także ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.

Przez "zasoby mieszkaniowe", o których mowa w przepisie należy rozumieć:

  • budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, jak w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strych, piwnice, komórki, garaże,
  • pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj: budynki ( pomieszczenia ) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
  • urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione jak: zbiorniki-doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne (studnie itp.),budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki, inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia.

Związane z wyżej wymienionymi budowlami ( pomieszczeniami ), obiektami i urządzeniami opłaty ( czynsze ) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Jeżeli jednak dochody uzyskane z gospodarowania ww zasobami nie zostaną przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, wówczas zwolnienie, o którym mowa w cytowanym art.17 ust.1 pkt 44, nie będzie mieć zastosowania. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych będą podlegały również dochody z działalności gospodarczej innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi. Takim rodzajem dochodów są dochody uzyskane z najmu lokali użytkowych. Nie spełniają one warunków określonych w art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy i stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. W myśl bowiem postanowień tego przepisu przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (…).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.