Czy podstawą opodatkowania jest przedpłata pomniejszona o przypadającą od niej kwotę podatku?


Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Sygnatura: ITPP2/443-175/07/JK

Hasła tematyczne: podstawa opodatkowania, przedpłaty, zaliczka

Kategoria: Podatek od towarów i usług –> Podstawa opodatkowania –> Podstawa opodatkowania

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2007 r. (data wpływu 5 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania w przypadku otrzymania zaliczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek (uzupełniony dnia 9 stycznia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania w przypadku otrzymania zaliczki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny. Spółka podpisała umowę z armatorem posiadającym siedzibę w Polsce na wykonanie budowy statku. W umowie określona została kwota przedpłaty, którą odbiorca zobowiązany jest uiścić na poczet wykonania pierwszego etapu budowy (1 500 000 zł), jak również określona została kwota zabezpieczenia z tytułu należytego wykonania umowy, którą Spółka jest zobligowana wypłacić na rachunek odbiorcy (200 000 zł). Na rachunek Spółki wpłynęła ostatecznie kwota przedpłaty wynikająca z umowy pomniejszona o kwotę ww. zabezpieczenia (1 300 000 zł).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podstawą opodatkowania jest kwota przedpłaty wynikająca z umowy pomniejszona o przypadającą kwotę podatku, czy też odpowiednia kwota przedpłaty wynikająca z umowy pomniejszona o kwotę zabezpieczenia, czyli rzeczywisty wpływ na konto pomniejszony o kwotę podatku…

Zdaniem Wnioskodawcy nastąpiła kompensata wzajemnych zobowiązań pomiędzy Spółką a odbiorcą. Jako podstawę opodatkowania należy uznać kwotę przedpłaty wynikającą z umowy pomniejszoną o przypadającą od niej kwotę podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 29 ust. 2 ustawy w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

W świetle art. 29 ust. 4 obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wskazana przez Spółkę kwota 1 500 000 zł jest przedpłatą, o której mowa w powołanym wyżej art. 29 ust. 2 ustawy i stanowi ona jednocześnie obrót zdefiniowany w ust. 1 tego samego przepisu. Ustawa o podatku od towarów i usług w powołanym wyżej art. 29 ust. 4 precyzyjnie określa kwoty, które dają możliwość zmniejszenia obrotu, przy czym regulacja ta nie wymienia kwoty zabezpieczenia, o której mowa we wniosku. Z uwagi na powyższe Spółka przyjęła prawidłowe stanowisko, że podstawą opodatkowania jest przedpłata pomniejszona o przypadającą od niej kwotę podatku, a nie rzeczywisty wpływ na konto Spółki (uwzględniający dokonaną kompensatę).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.