Opodatkowanie sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu.


Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Sygnatura: IBPP3/443-216/07/KP

Hasła tematyczne: dostawa towarów, grunt zabudowany, sprzedaż gruntów, użytkowanie wieczyste, zwolnienia z podatku od towarów i usług

Kategoria: Podatek od towarów i usług –> Podstawa opodatkowania –> Podstawa opodatkowania

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa, przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2007 r. (data wpływu 31 października 2007 r.), uzupełnionym pismami z dnia 21 stycznia 2008 r. (data wpływu), z dnia 23 stycznia 2008 r. (data wpływu), oraz z dnia 25 stycznia 2008 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2007 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 21 stycznia 2008 r. (data wpływu), z dnia 23 stycznia 2008 r. (data wpływu), oraz z dnia 25 stycznia 2008 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedsiębiorstwo w dniu 26 kwietnia 2003 r. dokonało sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej wraz z budynkami na niej posadowionymi. Przedmiotowa nieruchomość była w użytkowaniu Wnioskodawcy od czasu wejścia w życie ustawy o podatku od towarów i usług, dlatego też ww. przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntu w 2003 r. nie podlegało podatkowi VAT, a sprzedaż posadowionych na gruncie nieruchomości była zwolniona z tego podatku.

W dniu 30 listopada 2006 r. ww. nieruchomość została oddana przez podmiot, który zakupił tę nieruchomość w 2003 r., prawowitemu właścicielowi tj. Wnioskodawcy, na mocy wyroku sądu apelacyjnego, który unieważnił transakcję z 2003 r.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. nieruchomości. Od momentu ukończenia budowy wszystkich budynków posadowionych na ww. nieruchomości minęło 5 lat, a w okresie ich użytkowania zarówno przez Wnioskodawcę jak również przez nabywcę, który zakupił ww. nieruchomość w 2003 r., nie były ponoszone nakłady na ulepszenie przedmiotowych budynków.

Ponadto 5 maja 2003 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży temu samemu kontrahentowi środków trwałych i wyposażenia, które były w jego użytkowaniu i które zostały nabyte przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym tj. przed rokiem 1993.

W kwietniu 2007 r., na skutek uznania, przez strony za niebyłą transakcję sprzedaży ww. środków trwałych i wyposażenia zostały one zwrócone Wnioskodawcy. Opisane we wniosku środki trwałe oraz wyposażenie nie obejmuje samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych.Opisane we wniosku wyposażenie oraz środki trwałe zostały nabyte przez Wnioskodawcę przed rokiem 1993 r. czyli przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i podatku akcyzowym.Większość przedmiotowego wyposażenia zostało sprzedane przez Wnioskodawcę w styczniu 2008 r.

Obecnie Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego ww. budynkami oraz sprzedaży środków trwałych i wyposażenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko, iż sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu nie podlega podatkowi VAT…

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu nie podlega podatkowi VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel – art. 7 ust. 1 tej ustawy.

W myśl uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2007 r. (sygn. I FPS 1/06) również oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej należy traktować jako dostawę towarów. Sąd stwierdził, iż należy mieć na uwadze szerokie ekonomiczne, a nie cywilistyczne pojęcie przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a także uwzględniając fakt, że definicja towaru, zawarta w art. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje grunty, należy opowiedzieć się za stanowiskiem, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 tej ustawy, a nie świadczenie usług, do którego odnosi się art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Na mocy przepisu art. 19 ust. 1 cyt. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 – 21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jednakże, jeśli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy). Podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 – 22, art. 30 – 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku (art. 29 ust. 1 ustawy).

Oznacza to, iż skoro oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste traktowane jest jako dostawa towarów, podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, to również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednakże kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 cyt. Ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Analogiczne zasady dotyczą zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego budynkami lub budowlami trwale z gruntem związanymi.

Ponadto zgodnie z przepisem §8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zbyć prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na nim budynkami. Jeżeli zatem w odniesieniu do dostawy ww. budynków zostaną spełnione przesłanki pozwalające zastosować zwolnienie od podatku VAT, to również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu będzie korzystało z tego zwolnienia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego sprzedaży budynków oraz środków trwałych i wyposażenia, została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.