Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Sygnatura: ITPP2/443-185/07/PS
Hasła tematyczne: działka pod budowę, rolnicy, sprzedaż gruntów, sprzedaż nieruchomości
Kategoria: Podatek od towarów i usług –> Zakres opodatkowania –> Przepisy ogólne –> Czynności opodatkowane
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2007 r. (data wpływu 12 listopada 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 12 listopada 2007 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Od dnia 13 marca 1998 r. jest Pani współwłaścicielem gospodarstwa rolnego. Nie jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 24 listopada 1999 r. w celu powiększenia gospodarstwa rolnego nabyła Pani wraz z małżonkiem na podstawie umowy sprzedaży grunt o pow. 8,28 ha. Na gruncie tym prowadzona jest produkcja rolna. W dniu 29 maja 2003 r. został uchwalony nowy plan zagospodarowania przestrzennego, który obejmuje również część Pani działki o pow. 1,8649 ha. Dnia 20 września 2004 r. na mocy decyzji Wójta Gminy wydzielono 13 działek budowlanych, działkę na drogę wewnętrzną i 2 działki na poszerzenie drogi, zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy w momencie sprzedaży działki lub działek jest Pani obowiązana zapłacić podatek od towarów i usług…
Uważa Pani, że opisana dostawa nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług ponieważ jest to majątek osobisty, który nie był związany z działalnością gospodarczą. Powołuje się Pani na wyrok WSA z dnia 20 października 2006 r., sygn. akt I SA/Wr 830/2006 oraz wyroki NSA z dnia 24 kwietnia 2007 r. sygn. akt I FSK 603/2006 oraz z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług.
Z powyższych zapisów wynika, że od chwili wejścia w życie tych przepisów tj. od 1 maja 2004 r. zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów ww. podatkiem. Zwalnia się od podatku od towarów i usług – jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 wskazanej ustawy – jedynie dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.
Stosownie do treści art. 15 ust. 1 podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Dalej, w ust. 2 ustawodawca określił, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W konsekwencji należy uznać, że działalność prowadzona przez rolników mieści się w pojęciu działalności gospodarczej, która obejmuje także czynności polegające na sprzedaży gruntów.
W świetle przytoczonych przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku od towarów i usług, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów wskazanej wyżej ustawy. Dla celów ustalenia czy przesłanki omawianej sprawy wyczerpują znamiona pojęcia „działalność gospodarcza" koniecznym jest ustalenie czy zamiarem wykonania czynności było jej dokonywanie w sposób częstotliwy. Nawet jednorazową dostawę gruntu w takim przypadku uznać należy za działalność gospodarczą. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „zamiar”, jak również nie precyzuje pojęcia „sposób częstotliwy”, w każdym przypadku należy badać, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jeden raz). W omawianej sprawie nie ulega wątpliwości, że taki zamiar występuje. Istotnym jest bowiem, aby w momencie dokonywania pierwszej dostawy miała Pani zamiar dokonać kolejnej czynności tego rodzaju.
W planie zagospodarowania przestrzennego gminy grunty zostały przeznaczone na działki budowlane. Podjęła Pani czynności związane z wydzieleniem 13 działek budowlanych z zamiarem ich sprzedaży. W przedstawionym stanie faktycznym już sama okoliczność podziału nieruchomości gruntowej na mniejsze działki wskazuje, iż powzięto zamiar sprzedaży działek w sposób częstotliwy. W przeciwnym razie dzielenie gruntów byłoby niecelowe i ekonomicznie nieuzasadnione. Jeżeli planowana jest sprzedaż jednej i kolejnych działek pod zabudowę to staje się Pani podatnikiem podatku od towarów i usług z chwilą dokonania pierwszej sprzedaży. Przy czym nie ma znaczenia forma nabycia przedmiotowej nieruchomości. Dla wyczerpania znamion prowadzenia działalności gospodarczej kluczowymi są okoliczności sprzedaży.
Należy podkreślić, że z uwagi na fakt, iż przedmiotowe działki były wykorzystywane jako rolne, służyły działalności gospodarczej, która w myśl ww. ustawy obejmuje również rolników. Zgodnie z powyższym, sprzedaż wydzielonych i przekwalifikowanych gruntów przez osobę prowadzącą gospodarstwo rolne, oznacza wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a Strona dokonując dostawy zachowa się jak podatnik podatku od towarów i usług. W takiej sytuacji dostawa działek przeznaczonych pod zabudowę kwalifikuje te czynności jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy, grunt ma charakter budowlany, a zatem wyłącza to zastosowanie zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.
Końcowo stwierdzić należy, iż powołany wyrok WSA z dnia 20 października 2006, sygn. akt I SA/Wr 830/2006 oraz wyroki NSA z dnia 24 kwietnia 2007 r. sygn. akt I FSK 603/2006 oraz z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07, są rozstrzygnięciem w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.