Czy zgodnie z art. 22k ust. 7 i 11 spółka cywilna może jednorazowo dokonać odpisu amortyzacyjnego od zakupionego środka trwałego do wysokości nie przekraczającej 50.000 euro?


Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Sygnatura: IBPB1/415-212/07/AP

Hasła tematyczne: amortyzacja, działalność gospodarcza, "mały" podatnik, spółka cywilna, środek trwały

Kategoria: Podatek dochodowy od osób fizycznych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana L., przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2007r. (data wpływu do tut. Biura – 29 października 2007r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od zakupionego środka trwałego (spycharki) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od zakupionego środka trwałego (spycharki).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 1997 roku wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (usługi transportowe oraz usługi pośrednictwa w sprzedaży). W lipcu 2007 roku zawarł umowę spółki cywilnej, której przedmiotem działalności są usługi budowlane. Wnioskodawca posiada jeden wpis do ewidencji działalności gospodarczej, a zakładając spółkę cywilną, tylko dopisał usługi budowlane do tego wpisu. Wspólnik, z którym zawarł umowę spółki cywilnej nie prowadził wcześniej działalności gospodarczej, nie prowadziła jej także jego żona. Natomiast żona wnioskodawcy prowadziła działalność gospodarczą do 30 września 2005 roku, a między wnioskodawcą i jego żoną istnieje wspólność majątkowa. W sierpniu 2007 roku spółka cywilna, której wnioskodawca jest wspólnikiem dokonała zakupu spycharki. Wnioskodawca oświadczył, iż jest tzw. „małym podatnikiem”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 22k ust. 7 i 11 spółka cywilna może jednorazowo dokonać odpisu amortyzacyjnego od zakupionego środka trwałego (spycharki) do wysokości nie przekraczającej 50.000 euro…

Zdaniem wnioskodawcy nie jest on podatnikiem rozpoczynającym prowadzenie działalności gospodarczej, gdyż indywidualnie prowadzi działalność od 1997 roku, dlatego uważa, iż nie ma do niego, jako podatnika, zastosowanie art. 22k ust. 11, w związku z czym spółka cywilna może dokonać jednorazowo odpisu amortyzacyjnego zakupionego środka trwałego (spycharki) do wysokości nieprzekraczającej 50.000 euro.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Natomiast zgodnie z art. 22k ust. 7 i 11 ww. ustawy podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych. Przepis ten nie ma zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa. Zatem z możliwości jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać:- mali podatnicy lub
– podatnicy, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej.

Określenie „mały podatnik” jest zdefiniowane w art. 5a pkt 20 ww. ustawy; oznacza podatnika, u którego wartoś1)ć przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800.000 Euro; przeliczenia kwot wyrażonych w Euro dokonuje się według średniego kursu Euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł. W 2007 r. za małego podatnika można uznać tego, którego przychód ze sprzedaży za 2006 rok nie przekroczył kwoty 3.180.000,00 zł przychodu brutto, wg wyliczenia: średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 2 października 2006 roku (pierwszy dzień roboczy) wynosił 3,9745 zł x 800000 = 3.179.600 zł, w zaokrągleniu 3.180.000 zł.

Jednakże dla skorzystania z jednorazowej amortyzacji na podstawie ww. przepisów istotne jest kto nabywa środki trwałe, prowadzi ich ewidencję i dokonuje odpisów amortyzacyjnych.Zgodnie z art. 24a ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a – 22o.

Jak wynika z powyższego przepisu, zarówno przychody, jak i koszty podatkowe ewidencjonowane są przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą. Dlatego też kryteria umożliwiające dokonywanie jednorazowo odpisów amortyzacyjnych na podstawie art. 22k ust. 7 ww. ustawy należy badać w stosunku do każdego podmiotu, który tego odpisu chce dokonać. A zatem pomimo faktu, iż wnioskodawca wskazał że spełnia kryteria małego podatnika, to spółka cywilna, która powstała w lipcu 2007 r. jest podmiotem „rozpoczynającym prowadzenie działalności gospodarczej”, stąd należy badać zastrzeżone w tym przypadku przepisem art. 22 ust. 11 ww. ustawy warunki. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż podatnik i jego małżonka prowadzili działalność gospodarczą, a zatem te warunki nie zostały spełnione.

W świetle przedstawionych wyżej przepisów stwierdzić należy, iż spółka cywilna nie ma prawa do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego zakupionego środka trwałego.

Zatem stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2007r., jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.