Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Sygnatura: ITPP1/443-622/07/MN

Hasła tematyczne: działalność gospodarcza, działki, grunt niezabudowany, grunty, sprzedaż gruntów, stawki podatku

Kategoria: Podatek od towarów i usług –> Podatnicy i płatnicy –> Podatnicy

NTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2007 r. (data wpływu 15 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu pod zabudowę – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu pod zabudowę.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 1996 roku nabyła Pani wraz z mężem nieruchomości w K. położone na gruncie będącym w wieczystym użytkowaniu. Nieruchomości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wykorzystywane były w prowadzonej działalności gospodarczej. W dniu 31 marca 1998 r. dokonano przekształcenia prawa wieczystego użytkowania gruntu w prawo własności. Od powyższej transakcji nie odliczano podatku od towarów i usług. Obecnie zamierza Pani wraz z mężem, po uprzedniej likwidacji istniejącej zabudowy, sprzedać przedmiotowy grunt.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przedmiotowego gruntu pod zabudowę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług…

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż towarów (w tym gruntu) nie wskazująca na częstotliwość, dokonywana poza działalnością gospodarczą (właścicielami gruntu są bowiem małżonkowie), nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto wskazano, iż sprzedaż towaru (gruntu), od którego nie odliczono podatku, pomimo tego, że wykorzystywano go do działalności opodatkowanej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak wynika z art. 2 pkt 6 tejże ustawy towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a także grunty.

W myśl art. 15 ust. 1 cytowanej ustawy, podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Stosownie do ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów handlowców i usługodawców, w tym podatników pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego przez Panią zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotowy grunt był wykorzystywany w działalności gospodarczej – opodatkowanej, przy czym przy nabyciu (przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności) nie odliczano podatku VAT. W złożonym wniosku wskazano również, iż planowana dostawa gruntu dokonywana będzie poza działalnością gospodarczą przez Panią i męża jako właścicieli przedmiotowego gruntu.

Zatem uznać należy, że transakcja sprzedaży przedmiotowego gruntu ma związek z działalnością gospodarczą, jest to bowiem sprzedaż majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem Pani wraz z mężem, sprzedając omawiany grunt, nie zbywa majątku osobistego, ale majątek wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej.

Czynność polegająca na dostawie gruntu mieści się w definicji działalności gospodarczej wynikającej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, wobec powyższego dostawa gruntu podlega regulacjom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług.

W efekcie, dostawę przedmiotowej nieruchomości gruntowej należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a sprzedaż należy traktować jako dostawę towaru, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ww. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.