Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Sygnatura: ILPP1/443-385/07-2/MT
Hasła tematyczne: podatek od towarów i usług, sprzedaż, stawki podatku, wyroby medyczne
Kategoria: Podatek od towarów i usług –> Wysokość opodatkowania –> Stawki –> Stawki podatku
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wytwórni Sprzętu Rehabilitacyjnego Sp. j., przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2007 r. (data wpływu 31 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości stosowania obniżonej stawki podatku VAT – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 31 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości stosowania obniżonej stawki podatku VAT.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca zajmuje się wyłącznie produkcją i dystrybucją wyrobów ortopedycznych (wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych). Opierając się na załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca stosuje stawkę podatku w wysokości 7% dla produkowanych i sprzedawanych wyrobów. Wyrobami tymi są zgłoszone do Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych pod numerem wyrobu PL/(…) „wózki inwalidzkie specjalne dziecięce typ CXXX MX z wyposażeniem standardowym: barierka pod ręce, klin abdukcyjny-rozpórka, zagłówek, szelki mocowane do oparcia połączone z pasami biodrowymi, pasy przy podnóżku, podpórki lędźwiowe stabilizujące kręgosłup, poduszka na siedzisko oraz z wyposażeniem opcjonalnym: buda do wózka, pulpit, śpiwór, peleryna” oraz oznaczony numerem wyrobu PL/(…) „wózek inwalidzki specjalny, stabilizujący plecy i głowę typ CXXX MXXX z wyposażeniem standardowym: barierka do rąk, klin abdukcyjny-rozpórka, zagłówek, szelki mocowane do oparcia połączone z pasami biodrowymi, pasy przy podnóżku, podpórki lędźwiowe stabilizujące kręgosłup, poduszka na siedzisko oraz z wyposażeniem opcjonalnym: buda do wózka, pulpit, śpiwór, peleryna”. Wnioskodawca sprzedaje wózki inwalidzkie z wyposażeniem standardowym i opcjonalnym, traktując je jako kompletne wyroby zarejestrowane w Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, tj. dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako wyrób medyczny.
Sporadycznie, również ze stawką podatku 7%, Wnioskodawca sprzedaje wyposażenie (część wyposażenia opcjonalnego) wózka w terminie późniejszym niż sam wózek, gdy w trakcie jego użytkowania pojawiają się dodatkowe potrzeby z nim związane.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawca prawidłowo stosuje stawkę 7% przy sprzedaży produkowanych przez siebie elementów wyposażenia wózków inwalidzkich określonych jako opcjonalne w Rejestrze Wyrobów Medycznych dla wyrobów nr PL/(…) i PL/(…)…
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 3 ust 1 pkt 17 ustawy o wyrobach medycznych, wyrobem medycznym jest narzędzie, przyrząd, aparat, sprzęt, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu. Natomiast w art. 3 ust. 3 ustawodawca doprecyzował, że „ilekroć w ustawie jest mowa o wyrobie medycznym, bez bliższego określenia, należy przez to rozumieć wyrób medyczny do różnego przeznaczenia, wyrób medyczny do diagnostyki in vitro, aktywny wyrób medyczny do implantacji oraz wyposażenie wyrobu medycznego do różnego przeznaczenia i wyposażenie wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro”.
Wszystkie modele wózków inwalidzkich produkowane przez Wnioskodawcę zostały zarejestrowane przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych jako wyroby medyczne wraz „z wyposażeniem standardowym: barierka do rąk, klin abdukcyjny-rozpórka, zagłówek, szelki mocowane do oparcia połączone z pasami biodrowymi, pasy przy podnóżku, podpórki lędźwiowe stabilizujące kręgosłup, poduszka na siedzisko oraz z wyposażeniem opcjonalnym: buda do wózka, pulpit, śpiwór, peleryna”.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy przez wyposażenie wyrobu medycznego do różnego przeznaczenia należy rozumieć „przedmioty, które, nie będąc wyrobami medycznymi, są przeznaczone do stosowania z tymi wyrobami, umożliwiając ich używanie zgodnie z zastosowaniem przewidzianym przez wytwórcę wyrobu medycznego”. Wyrób medyczny, jakim jest wózek inwalidzki jest stosowany w różnych warunkach klimatycznych i w związku z tym Wnioskodawca przewidział możliwość stosowania go wraz z budą do wózka, pulpitem, śpiworem lub peleryną.
Zdarzają się sytuacje, że klienci dokonują zakupu wózka bez tego wyposażenia, a później kompletują je gdy w trakcie jego użytkowania pojawiają się dodatkowe potrzeby z nim związane. W takich sytuacjach Wnioskodawca sprzedaje wyposażenie opcjonalne z 7% stawką VAT jako elementy składowe wózka, zgodnie z treścią art. 3 ust 1 pkt 15 ustawy o wyrobach medycznych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z regulacją zawartą w art. 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), organy podatkowe muszą przestrzegać z urzędu swojej właściwości rzeczowej. Oznacza to, że organy podatkowe nie mają umocowania prawnego do dokonywania interpretacji przepisów prawa innych niż przepisy prawa podatkowego. Zatem, tutejszy Organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do dokonywania klasyfikacji wyrobów medycznych i udzielania informacji, czy sprzedawane przez Wnioskodawcę elementy wyposażenia wózków inwalidzkich są wyrobami medycznymi w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 896 ze zm.).
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:
- odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
- eksport towarów;
- import towarów;
- wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Stosownie do art. 41 ust. 1 cyt. ustawy podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Zarówno w treści ww. ustawy, jak i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) ustawodawca przewidział inne niż podstawowa stawki podatku oraz zwolnienia od niego.
W myśl przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy stawka podatku dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy wynosi 7%. W poz. 106 załącznika nr 3 wymieniono „wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika” – bez względu na symbol PKWiU.
Wyrobem medycznym w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy o wyrobach medycznych jest narzędzie, przyrząd, aparat, sprzęt, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, włączając oprogramowanie niezbędne do właściwego stosowania wyrobu, przeznaczone przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:
- diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu chorób,
- diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania urazów lub upośledzeń,
- badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub prowadzenia procesu fizjologicznego,
- regulacji poczęć
nbspnbsp – który nie osiąga swojego zasadniczego zamierzonego działania w ciele lub na ciele ludzkim środkami farmakologicznymi, immunologicznymi lub metabolicznymi, lecz którego działanie może być przez nie wspomagane.
Zgodnie z art. 15 ustawy o wyrobach medycznych klasyfikację i kwalifikację wyrobu medycznego przeprowadza wytwórca. Rozbieżności co do klasyfikacji i kwalifikacji wyrobu medycznego między wytwórcą a jednostką notyfikowaną autoryzowaną przez ministra właściwego do spraw zdrowia rozstrzyga Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, zwany dalej "Prezesem Urzędu".
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca sporadycznie dokonuje sprzedaży elementów wyposażenia opcjonalnego wózków inwalidzkich na rzecz swoich kontrahentów. W jego ocenie są one wyrobami medycznymi. Jeśli więc przedmiotowe elementy stanowią wyrób medyczny w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczony do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inny niż wymieniony w pozostałych pozycjach załącznika nr 3 (poz. 70-109 „Towary związane z ochroną zdrowia”) ustawy o podatku od towarów i usług, to podlegają one na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 106 tego samego załącznika do ustawy o VAT, opodatkowaniu według stawki podatku w wysokości 7%.
Należy zaznaczyć, że tutejszy Organ nie rozstrzyga czy przedmiotowe elementy wyposażenia opcjonalnego wózków inwalidzkich są wyrobami medycznymi w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.