Czy przy zamianie nieruchomości niezabudowanych bez żadnych dopłat Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku VAT?


Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Sygnatura: ITPP1/443-602/07/BJ

Hasła tematyczne: grunty, nieruchomości, podatek od towarów i usług, zamiana

Kategoria: Podatek od towarów i usług –> Podatnicy i płatnicy –> Podatnicy

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2007 r. (data wpływu 9 listopada 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 grudnia 2007 r. i 8 stycznia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania czynności zamiany nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania czynności zamiany nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Ma Pani zamiar dokonać transakcji zamiany nieruchomości. Nieruchomość mająca być przedmiotem zamiany, została zakupiona przez Panią i męża do majątku wspólnego, w drodze przetargu, jako lokata środków pieniężnych. Zamiana dokonywana będzie bez żadnych dopłat, pomiędzy Miastem I. z jednej strony a Panią i mężem z drugiej strony.

Jak wynika z pisma z dnia 10 grudnia 2007 r. prowadzi Pani wraz z mężem działalność gospodarczą i jesteście podatnikami VAT, jednakże przedmiotowa zamiana nie będzie dokonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, lecz poza nią. Ponadto, w piśmie uzupełniającym z dnia 11 stycznia 2008 r. oświadczyła Pani, że przedmiotowa nieruchomość nie była wykorzystywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z treścią uzasadnienia do uchwały Rady I. (stanowiącej załącznik do wniosku) opisana wyżej zamiana nieruchomości ma na celu utrzymanie funkcjonującego ciągu komunikacji pieszej, ważnego dla całej strefy uzdrowiskowej, jak również spowoduje pozyskanie terenu w bezpośrednim sąsiedztwie gmachu Urzędu w celu poprawy jego otoczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy zamianie nieruchomości niezabudowanych bez żadnych dopłat Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku VAT…

Pani zdaniem zamiana będzie dokonywana przez osoby fizyczne, z majątku wspólnego Pani i męża, w związku z tym, zamiana nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto przy przedmiotowej zamianie nie wystąpi żadne wynagrodzenie i czynność ta będzie jednorazowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami – wg zapisu art. 15 ust. 1 – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Biorąc powyższe przepisy pod uwagę, co do zasady obowiązek uiszczenia podatku od towarów i usług uzależniony jest od łącznego wystąpienia dwóch przesłanek, tj. od wykonania odpłatnej czynności podlegającej opodatkowaniu oraz od statusu podmiotu dokonującego tej czynności. Jeżeli dana czynność nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, bądź podlega opodatkowaniu, ale jest wykonywana przez podmiot, który nie jest podatnikiem VAT, to nie powstanie zobowiązanie podatkowe.

Z treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, nie wynika, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć zawsze postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (towar lub usługa otrzymana jako zapłata), albo mieszaną – zapłata w części pieniężna a w części rzeczowa. Zatem dla uznania czynności za odpłatną, musi zaistnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego, stanowiącego wynagrodzenie za tą czynność.

W myśl powyższych regulacji prawnych należy uznać, że zamiana, co do zasady jest czynnością objętą zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług ponieważ w jej wyniku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel.

Zgodnie z treścią art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) zamiana jest umową cywilnoprawną, na podstawie której każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Natomiast zapis art. 604 Kc daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Tym samym umowa zamiany skutkuje wzajemnym przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

Z treści wniosku, jak i pism uzupełniających wynika, że Wnioskodawca dokona zamiany nieruchomości jako osoba fizyczna i czynność ta zostanie dokonana jednorazowo, bez żadnych dopłat, z majątku własnego. Zatem przedmiotowa zamiana nieruchomości dokonywana przez osobę fizyczną, nie będącą podatnikiem podatku od towarów i usług będzie czynnością nie mającą charakteru ciągłego i powtarzalnego, i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.