Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Sygnatura: IBPB2/415-323/07/ASz
Hasła tematyczne: cele osobiste, samochód służbowy, świadczenia na rzecz pracowników
Kategoria: Podatek dochodowy od osób fizycznych –> Źródła przychodów
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2007r. (data wpływu do tut. Biura – 31 października 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia na rzecz pracownika usługi w postaci odpłatnego udostępnienia samochodu służbowego do celów prywatnych:
- w części dot. kwestii powstania przychodu z tyt. odpłatnego udostępnienia samochodu służbowego do celów prywatnych (pyt. 1) – jest prawidłowe
- w części dot. zasad wyceny tej usługi (pyt. nr 2 i 3) – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 31 października 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia na rzecz pracownika usługi w postaci odpłatnego udostępnienia samochodu służbowego do celów prywatnych.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Spółka zamierza wprowadzić ryczałt dla pracowników w związku z używaniem przez nich samochodów służbowych w celach prywatnych. W związku z tym planuje obciążać pracowników co miesiąc fakturą za używanie samochodu do celów prywatnych. Wartość faktury ustalona będzie jako iloczyn 300 km (przebieg szacowany przez Spółkę, taki sam dla każdego pracownika) i stawki określonej rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 roku w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie będących własnością pracodawcy (Dz. U. z 2002r. Nr 27 poz. 271).
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
- Czy świadczenie na rzecz pracownika usługi w postaci odpłatnego udostępnienia samochodu służbowego do celów prywatnych będzie rodzić po stronie pracownika przychód do opodatkowania…
- Czy ustalając cenę usługi polegającej na udostępnieniu samochodu służbowego dla celów prywatnych, Spółka może posłużyć się ustalonym iloczynem liczby kilometrów i stawką z w/w rozporządzenia…
- Czy wartość usługi może być liczona w oparciu o przyznany pracownikowi ryczałt kilometrów (300 kilometrów miesięcznie)…
Zdaniem Spółki:
Ad 1) Świadczenie na rzecz pracownika usługi w postaci odpłatnego udostępnienia samochodu służbowego do celów prywatnych nie będzie rodzić po stronie pracownika przychodu do opodatkowania. Używanie samochodów firmowych do celów służbowych nie jest przychodem pracownika. Jest nim natomiast wartość świadczenia otrzymanego od pracodawcy z tytułu używania samochodu służbowego do celów prywatnych. Według Spółki dotyczy to jednak wyłącznie świadczeń nieodpłatnych. Jeśli zatem pracownik za dane świadczenie musi zapłacić, to należy je potraktować jako świadczenie usługi lub dostawę towaru na jego rzecz. Po stronie pracownika nie wystąpi przychód do opodatkowania, a tym samym od należności z wystawionej pracownikowi faktury nie odprowadza się podatku dochodowego.
Ad 2) Spółka uważa, że ustalając cenę usługi polegającej na udostępnieniu samochodu służbowego dla celów prywatnych może posłużyć się ustalonym iloczynem liczby kilometrów i stawką wynikającą z rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 roku w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie będących własnością pracodawcy (Dz. U. z 2002r. Nr 27 poz. 271). Zdaniem Wnioskodawcy wycena tej usługi dokonana na podstawie art. 12 ust. 2 updof w wyniku której przychodem u pracownika z tytułu korzystania z samochodu służbowego pracodawcy byłaby cena kilometra w przejazdach taksówkami lub samochodami wypożyczonymi w sieci wypożyczalni, mogłaby być zastosowana przez pracodawcę, którego przedmiotem działalności są m.in. usługi przewozu osób taksówkami lub prowadzenie ogólnodostępnej wypożyczalni. W pozostałych przypadkach ceną rynkową usługi korzystania przez pracowników z samochodów służbowych – będzie ryczałt kilometrowy ustalony na podstawie przepisów w/w rozporządzenia. Według Spółki zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 12 updof jest to cena rynkowa płacona przez pracodawcę przy korzystaniu z samochodów będących własnością pracowników. Nieuzasadnione jest odrębne traktowanie sytuacji podobnej, w której to samochód służbowy pracodawcy wykorzystywany jest do celów prywatnych pracownika. Zdaniem Spółki w obowiązujących przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczących wyceny świadczeń ze stosunku pracy trudno jest doszukać się innej racjonalnej metody ich wyceny. W sytuacji ustalenia przychodu w oparciu o ceny firmy wynajmującej samochody, brak jest bezpośredniego przełożenia zasad wynajmu, a tym samym zasad ustalania odpłatności stosowanych przez firmy wynajmujące, na sposób korzystania przez pracownika z samochodu do realizacji celu prywatnego. Są to sytuacje nieporównywalne i dlatego Spółka uważa, że dopuszczalne jest posłużenie się przez strony dla ustalenia wysokości kwoty do zapłaty przez pracownika stawkami kilometrówki.
Ad 3) Zdaniem Spółki, wartość usługi może być liczona w oparciu o przyznany pracownikowi ryczałt kilometrów (limit w wysokości 300 kilometrów miesięcznie)
Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do postanowień art. 12 ust. 1 w/w ustawy przychodem ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Na podstawie art. 11 ust. 1 w/w ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.Tak więc nieodpłatne świadczenie otrzymane od pracodawcy w formie używania samochodu służbowego do celów prywatnych stanowi po stronie pracownika przychód podlegający opodatkowaniu. Jeśli jednak pracownik zostanie obciążony kosztami w/w świadczenia nie będzie to świadczenie nieodpłatne skutkujące powstaniem przychodu.Użyczenie pracownikowi samochodu służbowego do celów prywatnych jest świadczeniem usług, a o odpłatnym charakterze tej czynności świadczy fakt, iż rozliczenie z pracownikiem następować będzie na podstawie wystawionej faktury.
Zatem stanowisko Spółki w tym zakresie jest prawidłowe.
Natomiast ustalając cenę usługi polegającej na udostępnieniu samochodu służbowego dla celów prywatnych Spółka nie może posłużyć się ustalonym przez siebie limitem kilometrów i stawką wynikającą z rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 roku w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz. 271 ze zm.). Powyższe rozporządzenie dotyczy bowiem zwrotu kosztów używania przez pracownika w celach służbowych do jazd lokalnych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy. Dotyczy zatem wyłącznie sytuacji, gdy pracownik swoim prywatnym samochodem świadczy usługę na rzecz zakładu pracy. Nie można przepisów powyższego rozporządzenia stosować w przedstawionym stanie faktycznym, gdyż wbrew twierdzeniom Spółki, dla określenia wartości świadczenia z tytułu udzielenia prawa do korzystania z samochodu służbowego do celów prywatnych pracownika, będą miały zastosowanie przepisy art. 12 ust. 1 i 3 w powiązaniu z art. 11 ust. 2a w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym: wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń ustala się na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.Ustalając zatem wartość udostępnienia samochodu służbowego do celów prywatnych pracownika należy wziąć pod uwagę markę samochodu, rok produkcji, stan techniczny, przebieg, wyposażenie i porównać z cenami usług świadczonych przez działające na tym samym terenie co Spółka, firmy zajmujące się wynajmem takich samochodów, które po analizie powyższych kryteriów odpowiadają samochodowi wykorzystywanemu przez pracownika.
Należy także podkreślić, iż wartość przyznanego pracownikowi ryczałtu ustalonego szacunkowo, jednakowo dla wszystkich pracowników korzystających z tej usługi nie obrazuje rzeczywistej wartości uzyskiwanego przez niego świadczenia. Tym samym wysokość przychodu dla pracownika należy ustalić z uwzględnieniem art. 11 ust. 2b w związku z art. 11 ust. 2 lub 2a.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.