Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Sygnatura: ILPP1/443-373/07-2/KG

Hasła tematyczne: korekta podatku, podatek naliczony, samochód osobowy, sprzedaż, zwolnienie

Kategoria: Podatek od towarów i usług –> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe –> Odliczanie częściowe podatku oraz korekta podatku naliczonego –> Korekta kwoty podatku naliczonego

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2007 r. (data wpływu 6 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W kwietniu 2005 r. Wnioskodawca zakupił i oddał do użytkowania samochód osobowy o wartości powyżej 3.500 zł. Pojazd został wpisany do ewidencji środków trwałych, a Podatnik skorzystał z odliczenia podatku VAT w wysokości 5.000 zł. Zainteresowany wykonuje działalność opodatkowaną i w zakresie podatku od towarów i usług rozlicza się miesięcznie. Wnioskodawca sprzedał ww. pojazd w styczniu 2006 r. i zastosował zwolnienie przewidziane w § 8 ust. 1 pkt 15 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Zainteresowany powinien dokonać korekty podatku VAT naliczonego w miesiącu sprzedaży pojazdu… Jeśli tak, to czy w opisanym przypadku należy skorygować 4/5 podatku czy całość uwzględniając 5 letni okres korekty począwszy od roku, w którym auto zostało oddane do użytkowania (2005 r.)…

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka miała prawo do odliczenia podatku VAT w momencie zakupu pojazdu, a przy sprzedaży ww. środka trwałego nie miała obowiązku dokonania korekty w miesiącu sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 czyli osobie prawnej, jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej oraz osobie fizycznej wykonującej samodzielnie działalność gospodarczą, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z obecnego brzmienia ust. 3 powołanego artykułu wynika, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Wnioskodawca nabył jednak przedmiotowy samochód w kwietniu 2005 r. Dokonał tego na podstawie treści art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym do dnia 21 sierpnia 2005 r., zgodnie z którym w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona wg wzoru:

dopuszczalna ładowność = 357 kg + ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem kierowcy x 68 kg

• kwotę podatku naliczonego stanowiło 50 % kwoty podatku określonej w fakturze (…) – nie więcej jednak niż 5.000 zł.

W myśl § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 ze zm.) zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i ust. 5 ustawy VAT, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w styczniu 2006 r. Wnioskodawca sprzedał samochód osobowy (zakupiony w kwietniu 2005 r.), przy nabyciu którego przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w wysokości 5.000 zł. Przy sprzedaży samochodu Zainteresowany skorzystał ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Z chwilą sprzedaży przez Wnioskodawcę pojazdu, nastąpiła więc zmiana jego przeznaczenia ze związanego z wykonywaniem czynności opodatkowanych, na związane z czynnościami zwolnionymi od podatku od towarów i usług.

W sytuacji sprzedaży samochodu osobowego, będącego środkiem trwałym występuje konieczność zastosowania przepisów art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług – dotyczących korekty podatku naliczonego. Nie ma przy tym znaczenia, że przed sprzedażą towar był używany wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, a przy jego dostawie skorzystano ze zwolnienia od podatku, bowiem jego wykorzystywanie i późniejsza dostawa to dwie zupełnie różne czynności. Ewentualna korekta podatku naliczonego powinna więc być dokonana w odniesieniu do każdej z tych czynności odrębnie.

Konieczność dokonania korekty w takiej sytuacji, wynika bezpośrednio z zapisu art. 91 ust. 7 ustawy, który stanowi, iż przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Z powyższego przepisu wynika, że zmiana przeznaczenia towaru ze związanego z czynnościami opodatkowanymi na związane z czynnościami zwolnionymi powoduje, iż konieczne jest zastosowanie przepisów odnoszących się do zakupów rozliczanych proporcją.

Stosownie do przepisu art. 91 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych. W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości – w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości – jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio (art. 91 ust. 2 cyt. ustawy).

Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej. Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera przepisów wyznaczających inny niż określony w Ordynacji podatkowej rok, a zatem należy uznać, że użyte przez ustawodawcę w ustawie VAT pojęcie „rok” oznacza rok kalendarzowy. Wobec powyższego korekta podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług, powinna być sporządzana w deklaracji za miesiąc styczeń.

W myśl art. 91 ust. 5 ustawy, w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż przedmiotowego towaru, dokonuje się jednorazowej korekty, w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Jeśli dostawa została objęta zwolnieniem od podatku, to stosownie do art. 91 ust. 6 pkt 2 ustawy, do obliczenia korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi.

W przedmiotowej sprawie – w związku z tym, że samochód został zakupiony w kwietniu 2005 r. – na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2005 r. Nr 90, poz. 756) znajdzie zastosowanie przepis art. 91 ust. 2 ustawy w brzmieniu sprzed zmiany ustawy o VAT. Przepis art. 91 ust. 2 (sprzed zmiany ustawy) stanowi, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, z wyłączeniem tych, w odniesieniu do których wydatki poniesione na ich nabycie jednorazowo mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości – w ciągu 10 lat, począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości – jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w odniesieniu do których wydatki poniesione na ich nabycie jednorazowo mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

W stanie prawnym obowiązującym w momencie zakupu przedmiotowego samochodu 5-letnim okresem korekty objęte były towary i usługi, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym były zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, z wyłączeniem tych w odniesieniu do których wydatki poniesione na ich nabycie jednorazowo mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Podmioty zmieniające przeznaczenie środków trwałych (z wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych na wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych) nabyte w tym stanie prawnym, zobowiązane są zatem do korekty podatku naliczonego nawet wówczas, gdy ich wartość jest niższa niż 15.000 zł.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że Podatnik z chwilą sprzedaży samochodu stracił prawo do odliczania kwoty podatku naliczonego w części dotyczącej pozostałego 5-letniego okresu korekty. W związku z tym jest zobowiązany dokonać korekty 4/5 kwoty podatku naliczonego jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty, w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż samochodu (tj. w miesiącu sprzedaży).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.