Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Sygnatura: ILPP1/443-389/07-4/BP

Hasła tematyczne: podwyższenie kapitału zakładowego, prawo do odliczenia, wydatek

Kategoria: Podatek od towarów i usług –> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe –> Odliczenie i zwrot podatku –> Odliczenie podatku

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2007 r. (data wpływu: 8 listopada 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 grudnia 2007 r. (data wpływu: 19 grudnia 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi przy podwyższeniu kapitału zakładowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi przy podwyższeniu kapitału zakładowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

S.A. w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego poniosła wydatki na obsługę prawną, tłumaczenia, opłaty notarialne oraz zapłatę podatku od czynności cywilnoprawnych. Celem podwyższenia kapitału zakładowego Spółki było pozyskanie środków finansowych na realizację nowych planów inwestycyjnych i rozszerzenie zakresu działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi przy podwyższeniu kapitału zakładowego…

Zdaniem Wnioskodawcy, zaliczenie wydatków poniesionych przy podwyższeniu kapitału zakładowego do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych przesądza o prawie do odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca odwołał się do linii orzecznictwa ETS. W orzeczeniu z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz (sygn. C-465/03) przyznano podatnikowi prawo do odliczenia całości VAT obciążającego wydatki poniesione przez niego w związku ze świadczeniami spełnionymi na jego rzecz przy emisji akcji pod warunkiem, że wszystkie profesjonalnie transakcje podatnika są opodatkowane. WSA w Lublinie w wyroku z dnia 14 marca 2007 r. (sygn. I SA/Lu 70/2007), podzielając zapatrywanie ETS, stwierdził, że „Podatnik ma prawo dokonać odliczenia VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych z emisją akcji, chociaż czynność ta nie podlega opodatkowaniu VAT”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu VAT podlegają:

• odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
• eksport towarów;
• import towarów;
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
• wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Za dostawę towarów – stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy – uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Według art. 2 pkt 6 ww. ustawy towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez świadczenie usług – na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
• zobowiązanie do powstrzymywania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z przywołanych przepisów wynika, że podwyższenie kapitału zakładowego nie podlega opodatkowaniu VAT, ponieważ nie stanowi ani dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust.1 cyt. ustawy, ani świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 cyt. ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 3-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Stosownie do art. 86 ust. 11 ww. ustawy, jeżeli podatnik nie obniży kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

Ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje również sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego mimo, że zachodzą ogólne przesłanki uprawniające podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Trzeba zaznaczyć, że zaliczenie wydatków poniesionych na towary i usługi do kosztów uzyskania przychodów nie prowadzi automatycznie do powstania prawa do odliczenia podatku naliczonego. Przede wszystkim należy dokonać analizy, czy zakup towaru i usługi pozostaje w związku z czynnościami opodatkowanymi podatnika, a dopiero potem – czy wydatki poniesione na te towary i usługi można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Podatnik może obniżyć podatek należny o kwotę podatku naliczonego tylko wtedy, gdy zachodzi związek między wydatkami a wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej czynnościami opodatkowanymi oraz wydatek stanowi co do zasady koszt uzyskania przychodu.

Wprawdzie, powołując się na art. 86 ust. 1 ww. ustawy, należałoby stwierdzić, że prawo do odliczenia nie przysługuje podatnikowi w odniesieniu do podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego, ponieważ wskazana czynność nie podlega opodatkowaniu VAT, jednakże ETS w orzeczeniu z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz (sygn. akt C-465/03) stwierdził, że art. 17 (1) i art. 17 (2) VI Dyrektywy (obecnie art. 167 i art.168 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. U. UE L Nr 347) przyznaje podatnikowi prawo do odliczenia całości VAT obciążającego wydatki poniesione przez niego w związku ze świadczeniami spełnionymi na jego rzecz przy emisji akcji pod warunkiem, że wszystkie profesjonalnie transakcje podatnika są opodatkowane.

Z przytoczonym przez Wnioskodawcę orzeczeniem ETS wypada się zgodzić. Ustawa o podatku od towarów i usług nie określa zakresu i sposobu wykorzystywania towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych uprawniających podatnika do odliczania podatku naliczonego. Wydatki poniesione przy podwyższeniu kapitału zakładowego stanowią część wydatków związanych z działalnością gospodarczą, a w efekcie element cenotwórczy towarów.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja indywidualna nie rozstrzyga o zaliczeniu wydatków do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Wspomniana kwestia została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej nr ILPB3/423-218/07-4/EK z dnia 8 lutego 2008 r., w której stwierdzono, że wydatków poniesionych przy podwyższeniu kapitału zakładowego nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, wobec niezaliczenia – w analizowanym przypadku – wydatków poniesionych przy podwyższeniu kapitału zakładowego do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tymi wydatkami.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.