Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Sygnatura: ILPP1/443-399/07-2/TK
Hasła tematyczne: działalność gospodarcza, działka pod budowę, działki, grunty, opodatkowanie, podatek od towarów i usług, podatnik, sprzedaż gruntów
Kategoria: Podatek od towarów i usług –> Zakres opodatkowania –> Przepisy ogólne –> Czynności opodatkowane
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani D. K., przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2007 r. (data wpływu 12 listopada 2007 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 listopada 2007 r. (data wpływu 13 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 12 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca przejął gospodarstwo rolne po ojcu w marcu 1981r.
Gospodarstwo rolne znajduje się we W. a w jego skład wchodzą grunty o pow. 3,1157 ha oraz #189; działki siedliskowej o pow. 0,4464 ha.
W roku 1985 wykupiona została część ziemi w związku z budową Akademii Medycznej przez Urząd Miejski W., który był zainteresowany wykupem całego gospodarstwa pod tą inwestycję.
Proces wywłaszczeniowy przeprowadzono w latach 1985 -1987.
Urząd Miejski w celu przeniesienia gospodarstwa na nowe miejsce, umożliwił Zainteresowanemu kupno ziemi o pow. 4,5977 ha w miejscowości R. gm. X oraz zobowiązał się do przeniesienia tam domu oraz zabudowań gospodarczych. Z umowy przeniesienia domu i zabudowań gospodarczych się nie wywiązano. Ziemia ta zakupiona została z majątku dorobkowego Wnioskodawcy.
W roku 2003 Gmina X sporządziła plan zagospodarowania przestrzennego i obszar ten został przeznaczony pod zabudowę jednorodzinną. W roku 2006 przedmiotowa nieruchomość została podzielona na działki budowlane. W okresie od listopada 2006 r. do września 2007 r. Wnioskodawca sprzedał sześć działek i zapłacił podatek VAT.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy sprzedaż kolejnych działek podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT…
Czy ww. sytuacji można domagać się zwrotu zapłaconego podatku VAT…
Zdaniem Wnioskodawcy z uwagi na to, iż działki pochodzą z prywatnego majątku to ich sprzedaż nie stanowi działalności handlowej i gospodarczej.
Zainteresowany uważa, że nie jest działalnością handlową i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego dalszej odsprzedaży.
Jego zdaniem trudno w tym przypadku mówić o chęci zakupu w celach handlowych gruntu nabytego ponad 27 lat temu. Zatem sprzedaż ta nie podlega podatkowi VAT – zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt I FPS 3/07).
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Pod pojęciem towary zgodnie z art. 2 pkt 6 wyżej cytowanej ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Przepis art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (…).
Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonywana przez podatnika.
Art. 15 ust. 1 ustawy wskazuje, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przez działalność gospodarczą, na podstawie zapisu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Oznacza to, że zgodnie z powołaną definicją działalności gospodarczej podatnikami będą również osoby, które wykonały czynności jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy.
Kryterium prowadzenia działalności nie wyłącza z grona podatników osób fizycznych, jeśli dokonują one dostawy towarów w sposób stały, zorganizowany i powtarzalny.
Okoliczności sprawy wskazują, iż Wnioskodawca otrzymał gospodarstwo rolne, z którego część ziemi została wykupiona przez Urząd Miejski W. W zamian za wywłaszczenie umożliwiono Zainteresowanemu zakup ziemi w innym miejscu. Ziemia ta z kolei została przez Zainteresowanego podzielona i przekwalifikowana na grunty pod zabudowę mieszkaniową.
Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika ponadto, iż Zainteresowany dokonał już dostawy sześciu działek, od których zapłacił podatek VAT i zamierza dokonać kolejnych dostaw.
W związku z powyższym stwierdzić należy, że sprzedaż sześciu działek i zamiar zbycia kolejnych nie jest czynnością jednorazową i nosi znamiona działalności gospodarczej.
Biorąc pod uwagę definicję działalności gospodarczej – art. 15 ust. 2 – należy uznać, iż zamierzone transakcje mają związek z działalnością gospodarczą. Bowiem rolnik ryczałtowy, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.
Także zakres i skala planowanego przedsięwzięcia (dokonana sprzedaż sześciu działek i planowane zbycie kolejnych) oraz podjęte przez sprzedawcę działania (dokonany przed sprzedażą podział gruntu na działki budowlane) wskazują na zamiar dokonywania sprzedaży w sposób częstotliwy, a więc w okolicznościach przesądzających o prowadzeniu działalności gospodarczej.
Zaznaczyć przy tym należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok), ani też ilość dokonanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności.
Dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu stawką podatku 22%. Podatnik dokonujący dostawy przedmiotowych gruntów nie może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.
Podkreślić ponadto należy, iż zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy, zwolnienia od podatku, wskazanego w ust. 1 i ust. 9 tego artykułu (tj. ze względu na wartość sprzedaży niższą niż 50 000 zł, w poprzednim stanie prawnym 10 000 euro), nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę. Oznacza to, że w przypadku, gdy Wnioskodawca dokona sprzedaży terenów budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę, zobowiązany będzie do opodatkowania tych transakcji.
Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami ustawy o podatku od towarów i usług dokonywanie przedmiotowych dostaw w sposób ciągły i w celach zarobkowych spełnia definicję działalności gospodarczej, a przedmiot tych dostaw (grunt) jest towarem w pojęciu ustawy VAT.
Zatem Wnioskodawca jest zobowiązany do opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową.
Należy również zauważyć, iż powołany przez Wnioskodawcę wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego zapadł w indywidualnej sprawie i nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa.
W związku z udzieleniem na pytanie pierwsze odpowiedzi negatywnej, pytanie drugie dotyczące zwrotu zapłaconego podatku VAT stało się bezprzedmiotowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.