Korekta WDT w sytuacji wywozu towarów po upływie 4-5 m-cy.


Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Sygnatura: ILPP2/443-134/07-2/ISN

Hasła tematyczne: dostawa wewnątrzwspólnotowa, korekta faktury, podatek od towarów i usług, stawka preferencyjna podatku, zakres opodatkowania

Kategoria: Podatek od towarów i usług –> Zakres opodatkowania –> Przepisy ogólne –> Czynności opodatkowane

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2007 r. (data wpływu 7 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i jej udokumentowania – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i jej udokumentowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wykonuje elementy konstrukcji stalowych na zlecenie kontrahenta niemieckiego. Zleceniodawca jest czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej, posiada ważny numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nie prowadzi żadnej działalności w Polsce i nie jest zarejestrowany w kraju jako podatnik VAT. Kontrahent niemiecki poinformował Zainteresowanego, iż prawdopodobnie nie będzie mógł w terminie odebrać wykonanego towaru, gdyż czyni starania o zezwolenie na sprzedaż przedmiotowego towaru do Chin, co może potrwać nawet 4-5 m-cy. Z tego powodu nabywca chciałby, aby jego towar został przechowany w magazynach Wnioskodawcy. Wobec powyższego, Wnioskodawca zamierza stosownie do postanowień art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, po realizacji zlecenia i odbiorze technicznym przez zleceniodawcę wystawić za wykonane elementy konstrukcji stalowych fakturę VAT ze stawką 22%, ujmując ją w deklaracji VAT-7 w danym miesiącu jako dostawę krajową. Podatek zostałby obliczony metodą „od stu”, ponieważ zleceniodawca potwierdził cenę sprzedaży + podatek VAT. Zostanie również podpisana umowa na składowanie tego towaru w magazynie Wnioskodawcy. Kontrahent niemiecki będzie obciążany fakturą krajową ze stawką podatku VAT w wysokości 22% za składowanie tego towaru. Kwota podatku należnego od zakupionego towaru będzie dość wysoka i zleceniodawca w momencie wywozu z kraju do Niemiec chciałby odzyskać podatek poprzez zastosowanie do transakcji stawki podatku w wysokości 0%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie mógł wystawić fakturę korektę do faktury za wykonane elementy konstrukcji stalowych, obejmującą całą wartość tej faktury w miesiącu otrzymania wszystkich dowodów (art. 42 ust. 3 powołanej ustawy), dokumentujących, że towar jest przedmiotem WDT i został wywieziony z terytorium kraju do Niemiec i ponownie wystawić fakturę ze stawką 0%, stosownie do postanowień art. 42 ust. 1 powołanej ustawy… Wnioskodawca wykazałby daną transakcję w deklaracji VAT-7 w miesiącu wystawienia ponownej faktury jako WDT oraz w informacji podsumowującej VAT-UE za ten kwartał.

Zdaniem Wnioskodawcy, w miesiącu otrzymania wszystkich dowodów od kontrahenta niemieckiego dokumentujących, że towar jest przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy i został wywieziony z kraju do Niemiec, Zainteresowany uzyska prawo do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0%, stosownie do postanowień art. 42 ust. 1 powołanej ustawy. W związku z tym uzyska prawo dokonania korekty uprzednio wystawionej faktury VAT ze stawką 22% i jednocześnie będzie mógł wystawić właściwą fakturę ze stawką 0%. Przedmiotowa transakcja zgodnie ze stanem faktycznym zostanie wykazana w tym miesiącu jako WDT, z kolei kontrahent niemiecki zadeklaruje tę transakcję jako WNT. Do ww. transakcji nie będą miały zastosowania postanowienia art. 42 ust. 13 powołanej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na mocy art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

  1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
  2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
  3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
  4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów muszą zaistnieć następujące konieczne elementy: wywóz towarów musi nastąpić z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy ustawy, stwierdza się, iż przedmiotowa transakcja spełnia definicję wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Wnioskodawca w momencie jej dokonania, został poinformowany przez nabywcę o przemieszczeniu przedmiotowego towaru na terytorium Niemiec, lecz w terminie późniejszym (4-5 miesięcy).

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4. W przypadku gdy przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

  1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
  2. podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

  1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przywóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
  2. kopia faktury,
  3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

   – z zastrzeżeniem ust. 4 i 5 (art. 42 ust. 3 ustawy).

W przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez jego nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, powinien posiadać co najmniej:

  1. imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;
  2. adres, pod który są przywożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby lub miejsca zamieszkania nabywcy;
  3. określenie towarów i ich ilości;
  4. potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
  5. rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu – w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego

(art. 42 ust. 4 ustawy).

Zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

  1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
  2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
  3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
  4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jeżeli zostaną spełnione ww. warunki dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów podatnik będzie miał prawo do zastosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0%.

Biorąc pod uwagę przepisy art. 20 ust. 2 i art. 42 ustawy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, w momencie powstania obowiązku podatkowego z tytułu przedmiotowej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do zastosowania stawki 0%.

Na mocy art. 42 ust. 12 ustawy, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres, podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, jako dostawę na terytorium kraju.

Natomiast otrzymanie przez podatnika dowodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w terminie późniejszym niż określony w ust. 12 upoważnia podatnika do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1, w której wykazał dostawę towarów (art. 42 ust. 13 ustawy).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca wykazał przedmiotową dostawę ze stawką 22%, ujmując ją w deklaracji VAT-7 jako dostawę krajową. Spełniając warunek określony w art. 42 ust. 13, będzie miał prawo do dokonania korekty przedmiotowej dostawy.

Sposób dokonania korekty przedstawiony przez Wnioskodawcę nie jest prawidłowy. Obowiązek podatkowy z tytułu przedmiotowej dostawy powstał w momencie wystawienia faktury (art. 20 ust. 2 ustawy). Wobec powyższego nie można określać nowego terminu obowiązku podatkowego dla tej dostawy.

Zainteresowany może dokonać korekty faktury VAT (po otrzymaniu dowodów, jednoznacznie potwierdzających dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju) dotyczącej jedynie pomyłki w stawce podatku należnego, poprzez wystawienie faktury korygującej zmieniającej stawkę podatku od towarów i usług z 22% na 0%.

W myśl § 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.), fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Z opisu przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że zleceniodawca potwierdził cenę sprzedaży + podatek VAT.

W prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. W związku z tym, przy ustalaniu wysokości należności ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowania decyzji czy opłaty mają być kwotami "netto" czy "brutto".

Sposób dokonania korekty faktury pierwotnej wynikał będzie zatem wyłącznie z umowy pomiędzy Wnioskodawcą a zleceniodawcą.

Reasumując, Wnioskodawca ma prawo do skorygowania stawki podatku na fakturze dokumentującej przedmiotową wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, nie może jednak określać nowego momentu powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.