Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Sygnatura: ILPB1/415-171/07-4/AG
Hasła tematyczne: czynsz inicjalny, koszty uzyskania przychodów, leasing operacyjny, opłata leasingowa, opłata wstępna
Kategoria: Podatek dochodowy od osób fizycznych –> Opodatkowanie stron umowy leasingu
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana J. K., przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2007 r. (data wpływu 8 listopada 2007 r.), uzupełnionym w dniu 27 listopada 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wstępnej opłaty leasingowej – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 8 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wstępnej opłaty leasingowej.
Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 19 listopada 2007 r., znak ILPB1/415-171/07-2/AG, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 21 listopada 2007 r., a w dniu 27 listopada 2007 r. wniosek uzupełniono o brakujące informacje.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca – osoba fizyczna – wraz z najbliższą rodziną prowadzi działalność w formie Spółki Cywilnej „Apteki”. Wydatki związane z prowadzoną działalnością Wnioskodawca ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę leasingu, której przedmiotem ma zostać samochód, wykorzystywany w prowadzonej działalności, będący własnością firmy leasingowej.
Umowa leasingu, którą Wnioskodawca zamierza podpisać, będzie spełniać następujące warunki:
- zostanie zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jej przedmiotem zostanie podlegający odpisom amortyzacyjnym środek trwały (samochód),
- suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiadać będzie co najmniej wartości początkowej środka trwałego.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów, Wnioskodawca może jednorazowo zaliczyć tzw. czynsz inicjalny oraz opłatę manipulacyjną przy zawieranej umowie leasingowej do kosztów uzyskania przychodów…
Zdaniem Wnioskodawcy, przy prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencjonując wydatki zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki związane z uiszczeniem opłaty wstępnej oraz manipulacyjnej przy umowie leasingu stanowią koszt uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, bez podziału na okresy jakich dotyczą. Wnioskodawca uważa zatem, iż tzw. czynsz inicjalny oraz opłatę manipulacyjną może zaliczyć jednorazowo w koszty uzyskania przychodów z datą wystawienia faktury przez firmę leasingową.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Na wstępie tut. organ wskazuje, że przedstawiając zdarzenie przyszłe, Wnioskodawca podał art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przepis, zgodnie z którym prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Mając jednak na uwadze merytoryczną treść przedmiotowego wniosku, tut. organ zrozumiał, iż Wnioskodawca miał na uwadze treść art. 22 ust. 4 ww. ustawy, na który powołuje się przedstawiając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
W ślad za art. 23a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej ,,finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo do używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej ,,korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.
Z treści art. 23b ust. 1 tejże ustawy wynika, że opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 tego artykułu, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:
- została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości,
- suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
Moment zaliczenia wstępnej opłaty leasingowej oraz opłaty manipulacyjnej do kosztów uzyskania przychodów regulują w przypadku Wnioskodawcy przepisy art. 22 ust. 4 i ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Z analizy zdarzenia przyszłego opisanego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku wynika, iż wydatki zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, bez względu na datę uzyskania przychodu. Wnioskodawca nie stosuje zatem zasad określonych w art. 22 ust. 5 – 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidzianych dla podatników prowadzących księgi rachunkowe.
W konsekwencji, przy tej metodzie ewidencjonowania kosztów, Wnioskodawca nie ma obowiązku stosować się do dyspozycji przepisu art. 22 ust. 5c ww. ustawy, z którego wynika, że koszty pośrednie, jeżeli dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6 (prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów) uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.
W związku z powyższym wydatek związany z uiszczeniem wstępnej opłaty leasingowej oraz opłaty manipulacyjnej, Wnioskodawca winien zaewidencjonować w koszty uzyskania przychodów jednorazowo w dacie poniesienia (wystawienia faktury).
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.