Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Sygnatura: IPPB2/415-363/07-2/AS
Hasła tematyczne: kapitały pieniężne, koszty uzyskania przychodów, opodatkowanie dochodów, podatek dochodowy od osób fizycznych, podstawa opodatkowania, prawa majątkowe, zeznanie podatkowe
Kategoria: Podatek dochodowy od osób fizycznych –> Źródła przychodów –> Katalog źrodeł przychodów
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 05.11.2007 r. (data wpływu 08.11.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania za koszt uzyskania przychodu wydatków związanych z nabyciem akcji w wysokości proporcjonalnej dla zbywanych akcji – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 08.11.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania za koszt uzyskania przychodu wydatków związanych z nabyciem akcji w wysokości proporcjonalnej dla zbywanych akcji.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca na podstawie umowy o świadczeniu usług brokerskich, o której mowa w art. 73 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538 ze zm.) prowadzi klientom rachunek papierów wartościowych, na którym rejestrowane są zmiany w stanie posiadania maklerskich instrumentów finansowych wynikające z nabywania lub zbywania w obrocie zorganizowanym oznaczonych papierów wartościowych w imieniu własnym, lecz na rachunek klienta dającego zlecenie za pośrednictwem Wnioskodawcy.
Wnioskodawca, w ramach realizacji zobowiązań wynikających z zwartej z klientem umowy o świadczeniu usług brokerskich oraz na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) ma obowiązek przesłać podatnikowi (klientowi) oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika (klienta), imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sporządzone według ustalonego wzoru. Jednym ze sposobów nabywania przez klienta akcji, jest złożenie zapisu w ramach realizacji pierwszeństwa w objęciu akcji nowej emisji z wykorzystaniem jednostkowych praw poboru posiadanych przez niego na rachunku papierów wartościowych.
Zbycie nabytych tą drogą akcji nowej emisji powoduje powstanie przychodu pomniejszonego o koszty jego uzyskania. Zgodnie z zasadą określoną w art. 22 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem określonych w art. 23 tej ustawy.
Na podstawie art. 22 ust 1 oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można przyjąć, iż wydatki poniesione na nabycie praw poboru przez klienta na rynku regulowanym są kosztem uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia akcji nowej emisji.
W sytuacji, gdy jednostkowe prawa poboru, należące do klienta, uprawniające go do zapisu na akcje nowej emisji, pochodzą w części z nieodpłatnego przydziału jednostkowych praw poboru tytułem posiadania w dniu ustalenia prawa poboru, akcji emisji podstawowej, a w drugiej części pochodzą z nabycia jednostkowych praw poboru w drodze transakcji (np. na rynku regulowanym, Giełdzie Papierów Wartościowych S.A.), i klient (podatnik) składa jeden zapis na akcje nowej emisji, a co za tym idzie następuje również jeden przydział akcji nowej emisji o tych samych prawach.
W takim przypadku w kosztach uzyskania przychodu każdej akcji nowej emisji zostaje uwzględniony koszt nabycia jednostkowych praw poboru w drodze transakcji (np. na Giełdzie Papierów Wartościowych S.A), mimo, iż część posiadanych jednostkowych praw poboru pochodzi z nieodpłatnego przydziału (średnia arytmetyczna otrzymana z ilorazu kosztu nabycia praw poboru w transakcjach oraz nieodpłatnym przydziale i do liczby wszystkich jednostkowych praw poboru uprawniających do zapisu na akcje nowej emisji, zdeponowanych na rachunku papierów wartościowych, w dniu ich wykonania).
Jeżeli zatem, posługując się przykładem, klient dokonał zapisu na 66 akcji nowej emisji (w sytuacji, gdy trzy prawa poboru uprawniają do zapisu na jedną akcję nowej emisji) na podstawie posiadanych 200 praw poboru, gdzie:
- 100 szt. jednostkowych praw poboru przysługuje klientowi z tytułu posiadanych, w dniu ustalenia prawa poboru akcji emisji podstawowej,
- 50 szt. jednostkowych praw poboru zostało nabytych przez inwestora na Giełdzie Papierów Wartościowych S.A. po cenie 10,00 zł za sztukę,
- 50 szt. jednostkowych praw poboru zostało nabytych przez inwestora na Giełdzie Papierów Wartościowych S.A. po cenie 9,00 zł za sztukę, a cena emisyjna akcji nowej emisji wynosi 1,00 zł, w takim przypadku kosztem nabycia 1 akcji nowej emisji będzie 5,71 zł, zgodnie z wyliczeniem:
(100*0,00 ÷ 50*10,00+48*9,00)/198 + 1,00 = 5,71 zł.
W podanym przykładzie dwa jednostkowe prawa poboru pozostaną niewykonane na rachunku podatnika (klienta) aż do wygaśnięcia terminu ich ważności ponieważ nie przydziela się części akcji. Nie ma to jednak wpływu na obliczanie jednostkowego kosztu nabycia akcji nowej emisji.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy w celu ustalenia kosztu nabycia akcji zbywanych przez klienta (podatnika), a nabytych w drodze zapisu na akcje nowej emisji w ramach realizacji posiadanych praw poboru (przysługujących podatnikowi i nabytych w transakcji (np. na Giełdzie Papierów Wartościowych S.A.) można dokonać zsumowania kosztów nabycia tych akcji i proporcjonalne uwzględnić jednostkowy koszt nabycia praw poboru dla zbywanych akcji nowej emisji…
Zdaniem wnioskodawcy: w celu ustalenia kosztu nabycia akcji nowej emisji nabytych na podstawie zapisów w ramach wykonania posiadanych praw poboru należy dokonać zsumowania wszystkich wydatków poniesionych na nabycie akcji w drodze realizacji prawa poboru i na opłacenie akcji nowej emisji oraz proporcjonalnego ich przyporządkowania jako kosztu uzyskania przychodu przy zbyciu każdej akcji nowej emisji.
W opinii Wnioskodawcy, przez koszt nabycia należy rozumieć całkowity, łączny koszt nabycia akcji będących przedmiotem sprzedaży.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a) – c).
Art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19 % uzyskanego dochodu.
Zgodnie z art. 30b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.
Z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.
Użyte przez ustawodawcę w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowanie „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu” należy rozumieć w ten sposób, że za koszty uzyskania przychodu uznawane będą tylko te wydatki, które pozostają z przychodem w związku o charakterze przyczynowo-skutkowym.
Koszty w kapitałach pieniężnych można podzielić na dwie grupy:
- bezpośrednio przypisane do konkretnej transakcji – koszt nabycia odpłatnie zbywanego papieru wartościowego (cena jednostkowa x ilość papierów wartościowych),
- kosztu poniesione przez podatnika w roku podatkowym związane z obsługą rachunku przez biuro maklerskie, w celu uzyskania przychodu (koszt prowizji, w tym prowizji kupna i sprzedaży, poniesionych w roku związanych z prowadzeniem lub założeniem rachunku, koszty transferu, zdeponowania papierów itp.).
Dlatego w tak rozumianych kosztach mieszczą się opłaty za korzystanie z usług na podstawie zawartej umowy o świadczeniu usług brokerskich.
Mając na uwadze powyższe uregulowania zawarte w cytowanej ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych i w opisanym stanie faktycznym, do kosztów uzyskania przychodu może podatnik zaliczyć koszty za pośrednictwo w nabywaniu, zbywaniu papierów wartościowych.
Jednak do wydatków na nabycie akcji należy zaliczyć wydatki bezpośrednio przypisane do konkretnej transakcji, a więc i wydatki, bez których nie byłoby możliwe ich nabycie. Taki wydatek stanowią wydatki związane z nabyciem zbywanego papieru wartościowego (cena jednostkowa x ilość papierów wartościowych), a ponadto koszty prowizji, zapłaconych odsetek czy blokady środków itp.
Kosztami uzyskania przychodu będą więc koszty faktycznie poniesione bezpośrednio przypisane do danej transakcji np. koszty nabycia odpłatnie zbywanego papieru wartościowego oraz koszty związane z pobieraniem prowizji od zarządzania kapitałem czy też prowizji od wypracowanego zysku, związane wprawdzie z obsługą rachunku, ale poniesione w roku podatkowym również w celu uzyskania przychodu.
Jak wynika z konstrukcji przywołanych wcześniej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki na nabycie akcji stanowią koszty uzyskania przychodu – stosownie do przepisu art. 23 ust. 1 pkt 38 dopiero w momencie ich zbycia. Aby ustalić koszt uzyskania z tytułu nabycia należy ustalić cenę nabycia każdego papieru wartościowego, i taką wartość można mnożyć przez ilość zbywanych papierów wartościowych.
Nieprawidłowe jest zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż w celu ustalenia kosztu nabycia akcji nowej emisji nabytych na podstawie zapisów w ramach wykonania posiadanych praw poboru należy dokonać zsumowania wszystkich wydatków poniesionych na nabycie akcji w drodze realizacji prawa poboru i na opłacenie akcji nowej emisji oraz proporcjonalnego ich przyporządkowania jako kosztu uzyskania przychodu przy zbyciu każdej akcji nowej emisji.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja nr 10, 09-402 Płock.