Spółka nie dysponuje oryginałem dokumentu SAD, lecz jego kopią z oryginalną pieczątką graniczną urzędu celnego. Należy więc uznać, iż warunek dotyczący potwierdzenia przez urząd celny (określony w przepisach celnych) wyprowadzenia towarów poza terytorium Wspólnoty jest w przedmiotowym przypadku zachowany. Tym samym fakt posiadania przez Spółkę kopii dokumentu SAD z oryginalną pieczątką graniczną właściwego urzędu celnego uprawnia ją do zastosowania do transakcji eksportu blach stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0%. Jednocześnie kopia dokumentu SAD bez pieczątki oraz dowód zapłaty przez nabywcę za towar nie stanowią wystarczających dowodów wywozu towaru poza granice Wspólnoty, zatem fakt posiadania tych dokumentów (obydwu lub jednego z nich) nie uprawnia Spółki do zastosowania do w/w transakcji stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0%


Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Sygnatura: IP-PP2-443-624/07-3/SAP

Hasła tematyczne: dokumenty, eksport (wywóz), kodeks celny, potwierdzenie, system kontroli, urząd celny, wspólnoty

Kategoria: Podatek od towarów i usług –> Zakres opodatkowania –> Przepisy ogólne –> Czynności opodatkowane

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19.11.2007 r. (data wpływu 22.11.2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku 0% przy eksporcie towarów udokumentowanym: kopią dokumentu SAD z oryginalną pieczątką graniczną urzędu celnego, dokumentem SAD bez takiej pieczątki lub dowodem zapłaty za towar przez nabywcę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2007 r. został złożony w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku 0% przy eksporcie towarów udokumentowanym kopią dokumentu SAD z oryginalną pieczątką graniczną urzędu celnego, dokumentem SAD bez takiej pieczątki lub dowodem zapłaty za towar przez nabywcę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest producentem wyrobów z blach. Swoje produkty Spółka w niektórych przypadkach eksportuje poza granice Wspólnoty. Zdarzają się sytuacje, w których firmy transportowe/spedycyjne nie są w stanie dostarczyć z powodu zdarzeń losowych lub popełnionych błędów dokumentów eksportowych SAD (dokumenty te zostały utracone, przewoźnik zakończył działalność, ogłosił upadłość etc). W takich przypadkach Spółka stosuje do opodatkowania tego rodzaju dostaw stawkę krajową VAT w wysokości 22%, zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 7 uptu. Do w/w transakcji Spółka posiada następujące dokumenty (jeden lub kilka z nich):

  1. Dokument potwierdzający dokonanie odprawy celnej importowej po stronie nabywcy (oryginał lub kopia);
  2. Potwierdzenie otrzymania towaru przez nabywcę (oryginał);
  3. Dowód zapłaty za towar przez nabywcę (oryginał);
  4. Kopia dokumentu eksportowego SAD bez kopii tzw. pieczątki granicznej urzędu celnego;
  5. Kopia dokumentu SAD z oryginalną pieczątką graniczną urzędu celnego lub kopia takiej pieczątki;
  6. Dokument wystawiony przez przewoźnika, potwierdzający dostawę poza granice Wspólnoty;

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jakie inne, oprócz dokumentu SAD, dowody, będące w posiadaniu Spółki, mogą uprawniać ją do zastosowania do opodatkowania wyżej opisanych transakcji stawki podatku VAT wynoszącej 0%, w szczególności, czy posiadanie jednego lub kilku z w/w dokumentów daje Spółce takie uprawnienie…

Zgodnie ze stanowiskiem wnioskodawcy na podstawie art. 41 ust. 6 uptu stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się w eksporcie towarów pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Przepis ten nie wymienia rodzajów tego typu dokumentów, w szczególności nie wymienia jako takiego potwierdzenia dokumentu eksportowego SAD. W związku z powyższym należy przyjąć, iż lista dowodów jest w tym przypadku otwarta. Ponieważ w przepisie mowa jest o dokumencie, dowody takie muszą mieć formę pisemną. Zdaniem Spółki w przypadku posiadania przez nią kopii dokumentu eksportowego SAD z oryginalną pieczątką graniczną (de facto duplikatu), dokument ten powinien zostać uznany za wystarczający dowód wywozu towaru poza granice Wspólnoty. Jednocześnie zdaniem Spółki kopia dokumentu SAD bez pieczątki granicznej (oryginału bądź kopii) oraz dowód zapłaty przez nabywcę za towar nie stanowią wystarczających dowodów wywozu towaru poza granice Wspólnoty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 8 w/w ustawy przez eksport towarów rozumie się przez to potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

  1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
  2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29.10.2005, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1777/2005”.

W świetle art. 41 ust. 6 ustawy stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują pojęć z zakresu prawa celnego, tj. nie określają, który urząd ma dokonać potwierdzenia wywozu oraz jaka forma dokumentu jest niezbędna, aby zastosować preferencyjną stawkę podatku VAT. Dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium UE powinien być sporządzony w formie określonej przepisami prawa, stanowiąc w myśl art. 194 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, dokument urzędowy, będący dowodem tego, co zostało w nim stwierdzone. Z uwagi jednakże na brak szczegółowego określenia zasad potwierdzenia wywozu towaru poza UE niezbędne jest odwołanie się również do regulacji wspólnotowego prawa celnego.

Zasady dokumentowania oraz potwierdzenia faktycznego wyprowadzenia poza teren Wspólnoty od dnia 01 maja 2004 r. regulują wprost przepisy rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 302 z dnia 19.10.1992) oraz rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 02 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 253 z 11.10.1993). W zakresie uzupełniającym prawo wspólnotowe, kwestia ta jest regulowana postanowieniami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 roku w sprawie szczegółowych wymogów, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne (Dz. U. z 2004 r., Nr 94, poz. 902 ze zm.).

Zgodnie z przepisem § 3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie szczegółowych wymogów, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne, zgłoszenia celnego towarów w formie pisemnej należy dokonać na formularzu Jednolitego Dokumentu Administracyjnego (SAD), zwanego dalej "dokumentem SAD", według wzoru określonego w załącznikach nr 31-34 do Rozporządzenia Wykonawczego, w brzmieniu określonym w załączniku III do rozporządzenia Komisji (WE) nr 2286/2003 z dnia 18 grudnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 343 z 31.12.2003).

Zgodnie z art. 793 ust. 2 rozporządzenia Komisji (EWG) NR 2454/93, Urząd celny wyprowadzenia oznacza ostatni urząd celny zanim towary opuszczą obszar celny Wspólnoty. W drodze odstępstwa od akapitu pierwszego, urząd celny wyprowadzenia oznacza:

  1. w przypadku towarów wywożonych rurociągami i w przypadku energii elektrycznej – urząd wyznaczony przez państwo członkowskie, w którym znajduje się siedziba eksportera;
  2. urząd celny właściwy dla miejsca, w którym towary są przejmowane w ramach jednolitej umowy przewozu w celu transportu z obszaru celnego Wspólnoty przez towarzystwa kolejowe, organy pocztowe, towarzystwa lotnicze lub przedsiębiorstwa żeglugowe, o ile spełnione są następujące warunki:
  • towary te opuszczają obszar celny Wspólnoty koleją, pocztą, drogą powietrzną lub morską;
  • zgłaszający lub jego przedstawiciel wystąpi o przeprowadzenie w tymże urzędzie formalności, o których mowa w art. 793a ust. 2 lub art. 796e ust. 1.

Urząd celny wyprowadzenia, zgodnie z art. 793 ust. 3 rozporządzenia Komisji upewnia się czy przedstawione towary są towarami zgłoszonymi oraz nadzoruje i potwierdza ich fizyczne wyjście, poświadczając odwrotną stronę egzemplarza 3. Potwierdzenie wywozu towarów zostaje dokonane w formie pieczęci wskazującej datę i nazwę urzędu celnego. Urząd celny wyprowadzenia zwraca potwierdzony egzemplarz 3 dokumentu SAD osobie, która go przedstawiła wraz z towarem (np. zgłaszający, jego przedstawiciel, przewoźnik lub, jeśli jest to niemożliwe – osobie wskazanej w polu 50 dokumentu SAD, tj. osobie mającej miejsce zamieszkania/siedzibę na obszarze właściwości miejscowej urzędu celnego wyprowadzenia, – np. agencja celna, spedytor).

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, iż urzędem dokonującym potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty jest, co do zasady, urząd celny wyprowadzenia, tj. w przypadku towarów wywożonych transportem drogowym – ostatni urząd celny przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego UE, natomiast dokumentem potwierdzającym wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty jest przede wszystkim karta 3 dokumentu SAD, zawierająca na odwrocie pieczęć wskazującą datę i nazwę urzędu celnego, który nadzorował faktyczny wywóz towarów poza obszar celny Wspólnoty i dokonał potwierdzenia, że towary opuściły obszar Unii Europejskiej.

W przedmiotowym stanie faktycznym Spółka nie dysponuje oryginałem dokumentu SAD, lecz jego kopią z oryginalną pieczątką graniczną urzędu celnego. Należy więc uznać, iż warunek dotyczący potwierdzenia przez urząd celny (określony w przepisach celnych) wyprowadzenia towarów poza terytorium Wspólnoty jest w przedmiotowym przypadku zachowany. Tym samym fakt posiadania przez Spółkę kopii dokumentu SAD z oryginalną pieczątką graniczną właściwego urzędu celnego uprawnia ją do zastosowania do transakcji eksportu blach stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0%. Jednocześnie kopia dokumentu SAD bez pieczątki oraz dowód zapłaty przez nabywcę za towar nie stanowią wystarczających dowodów wywozu towaru poza granice Wspólnoty, zatem fakt posiadania tych dokumentów (obydwu lub jednego z nich) nie uprawnia Spółki do zastosowania do w/w transakcji stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 w/w ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 w/w ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 w/w ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.