Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Sygnatura: IBPB2/415-370/07/BD
Hasła tematyczne: cesja, darowizna, dochód z najmu
Kategoria: Podatek dochodowy od osób fizycznych –> Źródła przychodów
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani J. przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2007r. (data wpływu do tut. Biura – 12 listopada 2007r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu lokali użytkowych – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 12 listopada 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu lokali użytkowych.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Na podstawie aktu notarialnego sporządzonego w czerwcu 2007r. wnioskodawczyni dokonała na rzecz swojego wnuka darowizny domu składającego się z części mieszkalnej i użytkowej. Jednocześnie w czerwcu 2007r. w formie aktu notarialnego wnuk udzielił wnioskodawczyni pełnomocnictwa, na mocy którego upoważnił ją do:
- sprawowania zarządu nad przedmiotową nieruchomością, ze szczególnym wskazaniem części obejmującej lokale użytkowe, zawierania umów najmu, przedłużenia tych umów lub dokonywania innych zmian na warunkach całkowicie według uznania pełnomocnika, do odbioru kwot czynszu. Jednocześnie w treści pełnomocnictwa wnuk dokonał cesji należnych kwot czynszu bez ograniczeń w czasie na rzecz wnioskodawczyni, do podpisywania wszelkich dokumentów dotyczących tych umów najmu oraz wszelkich innych dokumentów będących następstwem zawartych umów najmu,
- występowania przed organami administracji państwowej i samorządowej we wszelkich sprawach dotyczących powyżej wskazanej nieruchomości i zawartych umów najmu do podpisywania wszelkich dokumentów oraz do odbioru wszelkich dokumentów dotyczących tej nieruchomości,
- występowania przed Naczelnikiem Urzędu Skarbowego we wszelkich sprawach dotyczących powyższej nieruchomości i umów najmu oraz dokonanej przez wnuka cesji czynszu na rzecz wnioskodawczyni,
- oru wszelkiej korespondencji zwykłej i poleconej dotyczącej powyższej nieruchomości.
Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, w rzeczywistości to wnioskodawczyni sprawuje zarząd nad nieruchomością oraz osiąga przychody z tytułu czynszu od lokali użytkowych. Obecnie wnioskodawczyni odprowadza podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu uzyskiwania przychodów z najmu powyżej opisanych lokali użytkowych.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Kto w przedmiotowym przypadku jest zobowiązany do płacenia podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu uzyskania przychodów z najmu lokali użytkowych, wnioskodawczyni czy jej wnuk…
Zdaniem wnioskodawczyni skoro wnuk dokonał przelewu praw (cesji) wobec najemców lokali użytkowych na rzecz wnioskodawczyni, to z chwilą dokonania cesji czynszów, wierzytelności z tego tytułu przeszły z majątku wnuka jako cedenta i stały się wierzytelnością wnioskodawczyni jako cesjonariusza. W konsekwencji zapłata czynszów dokonana jest do rąk wnioskodawczyni co stanowi jej przychód. Stosownie do postanowień art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązkiem podatkowym objęte są przychody osiągane przez osoby fizyczne (art. 3 ust. 1), z nieruchomości położonej na terytorium RP (art. 3 ust. 2b pkt 4). Przytoczone powyżej okoliczności w ocenie wnioskodawczyni wskazują, że należności z tytułu najmu lokali użytkowych stanowią jej źródło przychodu, co w konsekwencji zobowiązuje do płacenia podatku dochodowego z ww. tytułu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
W świetle art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W przepisie art. 10 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały wyszczególnione rodzaje źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Wśród nich w pkt 6 został wymieniony najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
Przychodem w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia ww. art. 11 ustawy.
Podstawą generowania przychodów z tytułu najmu jest zawarcie pomiędzy stronami stosownej umowy. Strony umowy określają w niej wysokość czynszu. Czynsz ten stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże, aby powstał przychód po strome wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 11 ustawy, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni nie jest właścicielką domu, jednakże na podstawie pełnomocnictwa obejmującego cesję należnych kwot czynszu, udzielonego przez wnuka, wnioskodawczyni sprawuje całkowity zarząd nad przedmiotową nieruchomością m.in. nad zawieraniem umów najmu, oraz pobieraniem czynszu za wynajem lokali. Wnuk dokonując cesji wierzytelności na rzecz wnioskodawczyni, przestał być stroną umów najmu co automatycznie sprawia, że stroną umów najmu stała się wnioskodawczyni otrzymująca czynsze stanowiące zatem przychód wnioskodawczyni, od którego jest zobowiązana odprowadzić podatek dochodowy od osób fizycznych.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.