Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Sygnatura: ITPP2/443-203/07/AP

Hasła tematyczne: inwestycje, lokal mieszkalny, lokal użytkowy, nieruchomości, sprzedaż budynków, towar używany, ulepszenie, zwolnienia przedmiotowe

Kategoria: Podatek od towarów i usług –> Wysokość opodatkowania –> Zwolnienia –> Zwolnienie od podatku

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2007 r. (data wpływu 19 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży używanych lokali mieszkalnych i użytkowych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego towarów i usług nabywanych w związku z remontem tych lokali – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży używanych lokali mieszkalnych i użytkowych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego towarów i usług nabywanych w związku z remontem tych lokali.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność gospodarcza polega na świadczeniu usług budowlanych oraz obrocie nieruchomościami. W ramach działalności Wnioskodawca kupuje lokale mieszkalne i użytkowe, remontuje i zamierza sprzedawać. Nieruchomości są nabywane jako towar używany bez podatku (zwolnienie przedmiotowe). Przystępując do remontu Podatnik nie potrafi przewidzieć czy zamkną się one w kwocie do 30% wartości ich zakupu, czy też wartość tę przekroczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przysługuje prawo do zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży lokali oraz prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z remontem tych lokali, w przypadku, gdy wydatki poniesione na ich remont nie przekraczają 30% zapłaconej za lokale ceny oraz gdy przekraczają 30%…

Zdaniem Wnioskodawcy będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z remontem tylko w przypadku, gdy lokal przy sprzedaży nie będzie korzystał ze zwolnienia. W przypadku trudności w określeniu kwoty wydatków na remont (czy przekroczy czy też nie 30% wartości początkowej), podatek naliczony można odliczać na bieżąco i ewentualnie dokonać korekty, bądź nie odliczać w trakcie remontu a po jego zakończeniu dokonać odliczenia w korektach deklaracji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług jest m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl natomiast art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, będącego rozwinięciem art. 5, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarem w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W przedstawionym opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, iż lokale są nabywane jako zwolnione od podatku – korzystają ze zwolnienia przedmiotowego, a więc w momencie nabycia nie przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zwolnienie przedmiotowe mające zastosowanie w tej sprawie ustawodawca określił w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie to dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Stosownie do treści art. 43 ust. 2 pkt 1 przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2 rozumie się budynki i budowle lub ich części – jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Na podstawie art. 43 ust. 6 ustawy zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

• miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków,
• użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.

Jak wynika z powyższych przepisów zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży lokali wypełniających definicję towarów używanych oraz do sprzedaży części obiektów budownictwa mieszkaniowego, jeśli są przeznaczone na cele mieszkaniowe i w momencie dostawy są już zasiedlone lub zamieszkane.

Wobec przedstawionego przez Wnioskodawcę faktu nabywania lokali jako używanych, zamierzona czynność ich sprzedaży będzie, na podstawie powołanych przepisów, korzystać ze zwolnienia od podatku.

W konsekwencji, z tytułu wykonywania remontów lokali Wnioskodawca nie nabędzie prawa do odliczenia podatku naliczonego, ze względu na brak związku nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi. Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje bowiem, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy dodać, że brak prawa do odliczenia podatku naliczonego wyklucza jednocześnie zastosowanie wyłączenia zwolnienia przedmiotowego od sprzedaży lokali, opisanego w art. 43 ust. 6 ustawy, gdyż nie zostają wypełnione wszystkie warunki określające jego zastosowanie.

Reasumując, w rozpatrywanej sprawie sprzedaż lokali zarówno mieszkalnych jak i użytkowych korzysta ze zwolnienia od podatku. Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług wykorzystanych w celu remontu przedmiotowych lokali, bowiem w związku z ich zwolnieniem przy sprzedaży nie zostają one wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.