Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Sygnatura: ITPB1/415-532/07/IG
Hasła tematyczne: ewidencja, koszt, koszty uzyskania przychodów, księga przychodów i rozchodów, metoda kasowa, umowa, współpraca (kooperacja)
Kategoria: Podatek dochodowy od osób fizycznych –> Koszty uzyskania przychodów –> Pojęcie i wysokość kosztów uzyskania przychodów
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2007 r. (data wpływu 15 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, zapłaconej prowizji za przejście na nowy model współpracy oraz wynagrodzenia wynikającego z umowy o współpracę – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15 listopada 2007 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, zapłaconej prowizji za przejście na nowy model współpracy oraz wynagrodzenia wynikającego z umowy o współpracę.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Dnia 10 września 2007 r. została złożona Wnioskodawcy przez „P.” sp. z o.o. oferta dotycząca nowego modelu współpracy. Zgodnie z ofertą prowizja za przejście na nowy model współpracy wynosi 145.610 zł i jest płatna w ciągu 21 dni od dnia złożenia oferty. Jednocześnie z umowy o współpracę z dnia 3 października 2007 r. zawartej z „P.” Sp. z o.o. wynika wynagrodzenie przysługujące Spółce w wysokości 100.000 zł, za okres pierwszych 15 lat obowiązywania umowy płatne w terminie 14 dni od daty zawarcia umowy. Obie kwoty potwierdzone zostały fakturą VAT z dnia 5 października 2007 roku.
Pismem z dnia 06 lutego 2008 r. (data wpływu 07 lutego 2008 r.) uzupełniono przedstawiony we wniosku stan faktyczny. W niniejszym piśmie podano, iż w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów poniesione wydatki zalicza Pani do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Podano również, iż prowizja za przejście na nowy model współpracy oraz wynagrodzenie przysługujące Spółce w związku z przejściem na nowy model współpracy stanowią warunek zawarcia umowy o nowym modelu współpracy.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Jak należy zaksięgować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów kwoty dotyczące przejścia na nowy model współpracy i umowy o współpracę, w dacie poniesienia w całości czy proporcjonalnie do okresu którego dotyczą…
Zdaniem Wnioskodawczyni opłata z tytułu przyjęcia oferty ma charakter wynagrodzenia za uczestnictwo w sieci placówek „E.” S.A. Oddział w Polsce (dalej Bank), tj. za możliwość dokonywania sprzedaży produktów Banku oraz wszelkich konsekwencji z tym związanych, w tym w szczególności za możliwość zawarcia bardziej korzystnych umów w ramach nowego modelu partnerskiego. Partner nie traci uprawnienia do dokonywania sprzedaży produktów Banku oraz otrzymywania związanego z tym wynagrodzenia (umowa agencyjna z Bankiem pozostaje w mocy). Również uprawnienie Partnera do korzystania z placówki nie wygasa, z tym, że w celu dalszego korzystania ze wsparcia Spółki przy wykonywaniu czynności agencyjnych konieczne jest przedłużenie umowy o współpracę o kolejne 15 lat. Tym samym nie ma podstaw do twierdzenia, że czas, którego mogłaby dotyczyć ponoszona opłata za przyjęcie oferty, to czas oznaczony, na jaki została zawarta umowa o współpracy.
W przypadku opłaty za świadczone przez „P.” sp. z o.o. (dalej spółka) usługi mają charakter zarówno kosztów pośrednich, które związane są z okresem przekraczającym rok podatkowy, jak i w niektórych przypadkach kosztów bezpośrednich, które będą związane z przychodami osiąganymi w poszczególnych latach podatkowych. Poszczególne koszty w przeważającej części mają jednak charakter kosztów pośrednich, gdyż nie są to koszty, których bezpośrednim skutkiem jest osiągnięcie konkretnego przychodu, lecz koszty związane z tzw. wsparciem sprzedaży oraz prowadzeniem działalności gospodarczej. Analiza kosztów świadczy również, że praktycznie nie jest możliwe wyodrębnienie poszczególnych kosztów bezpośrednich, tym samym z podatkowego punktu widzenia konsekwencje należy rozpatrywać dla przeważającego charakteru świadczenia.
Obie opłaty powinny zostać zaewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w dacie poniesienia.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r., Nr 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Wszystkie poniesione zatem wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z przychodami, w tym także służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.
Rozstrzygając kwestię daty zaliczenia zapłaconej prowizji za przejście na nowy model współpracy oraz wynagrodzenia wynikającego z umowy o współpracę do kosztów uzyskania przychodów należy brać pod uwagę ogólne zasady potrącenia kosztów uregulowane w art. 22 ust. 4 – 6 ustawy.
Stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w roku podatkowym, w którym zostały poniesione.
Z analizy stanu faktycznego opisanego przez Panią w złożonym wniosku oraz uzupełnieniu do wniosku wynika, iż prowadzi Pani podatkową księgę przychodów i rozchodów, a wydatki zalicza Pani do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, bez względu na datę uzyskania przychodu, nie stosuje Pani zatem zasad określonych w art. 22 ust. 5 – 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidzianych dla podatników prowadzących księgi rachunkowe.
W konsekwencji – przy tej metodzie ewidencjonowania kosztów – nie ma Pani obowiązku stosować się do dyspozycji przepisu art. 22 ust. 5 c ww. ustawy, z którego wynika, że koszty pośrednie – jeżeli dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego – stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego kwota prowizji za przejście na nowy model współpracy oraz wynagrodzenie przysługujące Spółce w związku z przejściem na nowy model współpracy stanowią integralną część umowy. Uiszczane są one jednorazowo, a ich zapłata stanowi warunek konieczny do realizacji umowy o nowym modelu współpracy.
W świetle powołanych przepisów i przedstawionego stanu faktycznego należy uznać, iż przedmiotowa kwota prowizji za przejście na nowy model współpracy oraz wynagrodzenie przysługujące Spółce w związku z przejściem na nowy model współpracy winny być zaewidencjonowane w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo – w dacie ich poniesienia.
Zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6 (prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów) uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.
Podatnik ewidencjonujący koszty za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów powinien mieć na względzie Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r., Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.), które również – poza wskazanymi wyżej przepisami – reguluje zasady ewidencjonowania kosztów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacji udzielono w oparciu o informacje zawarte w złożonym wniosku z dnia 12 listopada 2007 r. i uzupełnieniu z dnia 06 lutego 2008 r. Załączone do wniosku dokumenty nie podlegały analizie celem wydania interpretacji.
Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.