Wnioskodawca, prowadzący oprócz gospodarstwa rolnego pozarolniczą działalność gospodarczą pyta, czy płacona przez niego składka dodatkowa w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, ponad składkę opłacaną przez rolników nie prowadzących działalności gospodarczej, jest kosztem uzyskania przychodów w tym przypadku w działalności gospodarczej transportu ciężarowego i czy tą dodatkową składkę należy zaksięgować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów?


Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Sygnatura: ILPB1/415-189/07-4/AG

Hasła tematyczne: Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (KRUS), koszty uzyskania przychodów, pozarolnicza działalność gospodarcza, składki na ubezpieczenia społeczne

Kategoria: Podatek dochodowy od osób fizycznych –> Podstawa obliczenia i wysokość podatku –> Odliczenie składek na ubezpieczenia

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana B. R., przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2007 r. (data wpływu 15 listopada 2007 r.), uzupełnionym w dniu 7 grudnia 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składki płaconej do KRUS, w części związanej z pozarolniczą działalnością gospodarczą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składki płaconej do KRUS, w części związanej z pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 26 listopada 2007 r. znak ILPB1/415-189/07-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 29 listopada 2007 r., a w dniu 7 grudnia 2007 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – osoba fizyczna – prowadzi gospodarstwo rolne i z tego tytułu jest ubezpieczony w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.

Oprócz gospodarstwa rolnego Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie transportu ciężarowego. Z tytułu tejże działalności gospodarczej, opłaca w KRUS dodatkową składkę.

W działalności gospodarczej, Wnioskodawca zatrudnia pracownika – kierowcę, za którego należne składki ubezpieczeniowe wpłaca do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy płacona dodatkowa składka w KRUS, ponad składkę opłacaną przez rolników nieprowadzących działalności gospodarczej jest kosztem uzyskania przychodów w działalności gospodarczej Wnioskodawcy i polega zaksięgowaniu do kosztów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów…

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) stanowi, iż podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 ze zm.), zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika.

Wnioskodawca uważa, iż dodatkowa składka płacona do KRUS z tytułu prowadzonej działalności, płacona ponad składkę opłacaną przez rolników nie prowadzących działalności gospodarczej, jest kosztem uzyskania przychodów w działalności gospodarczej, którą należy zaksięgować do kosztów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z treści tego przepisu wynika, że muszą być spełnione dwa warunki, od których uzależnione jest zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów, tj. poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu oraz wydatek nie może znajdować się na liście zawartej w art. 23 ustawy.

Zatem aby można było uznać wydatek za koszt uzyskania przychodu, to pomiędzy nim a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że jego poniesienie ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. W przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością. W takim ujęciu, kosztami będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.), dla rolników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą składka wynosi dwukrotność kwoty ustalonej w sposób określony w ust. 1. Należy zauważyć, iż dodatkowa składka z tytułu ubezpieczenia społecznego rolników wynika z faktu, że oprócz działalności rolniczej Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. A zatem w przypadku nie prowadzenia działalności gospodarczej obowiązek zapłaty dodatkowej składki nie wystąpiłby.

Biorąc po uwagę powyższe, prowadzenie działalności gospodarczej przez rolnika rodzi obowiązek zapłaty podwyższonej składki na ubezpieczenie społeczne w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. Tym samym wydatki ponoszone z tytułu takiego ubezpieczenia pozostają w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jednocześnie wydatki te nie zostały wyłączone z kosztów przez zapis art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Istnieją zatem przesłanki, by nadwyżkę składki na ubezpieczenie społeczne rolników, opłacaną przez rolników prowadzących działalność gospodarczą uznać za wydatek poniesiony w celu osiągnięcia przychodów z tej działalności.

Wydatek ten stanowi koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze cytowane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że opłacana dodatkowo przez Wnioskodawcę składka na ubezpieczenie społeczne w KRUS z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

Jak wynika z opisanego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów w sposób zapewniający ustalenie dochodu. W księdze wykazuje przychody oraz koszty uzyskania przychodów. Dodatkowa składka płacona przez Wnioskodawcę do KRUS stanowi koszt uzyskania przychodów w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, dlatego też Wnioskodawca może zaksięgować kwotę dodatkowego ubezpieczenia w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.