Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Sygnatura: ILPP2/443-153/07-2/JK

Hasła tematyczne: budownictwo społeczne, opodatkowanie, stawki podatku, usługi budowlano-montażowe

Kategoria: Podatek od towarów i usług –> Wysokość opodatkowania –> Stawki –> Stawki podatku

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2007 r. (data wpływu 15 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zajmuje się montażem, konserwacją, remontami, naprawami i modernizacją urządzeń dźwigowych (wind) w obiektach budownictwa mieszkaniowego. W roku 2008 po zmianie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca będzie wykonywał prace związane z dźwigami w obiektach budownictwa objętych społecznym programem budownictwa i w związku z tym rodzą się pytania dotyczące stawki podatku VAT za te usługi. Wątpliwości Zainteresowanego budzi art. 41 ust. 12c ustawy o podatku od towarów i usług, w którym Ustawodawca mówi, że „W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b (…)” a więc nie „(…) lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m²” ale całego budownictwa (budynku…), należy stosować proporcję celem określenia prawidłowej stawki VAT. Wątpliwości budzi również art. 41 ust. 12b, czyli według jakiej definicji powierzchni użytkowej należy dokonywać pomiaru.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Według jakiej stawki podatku od towarów i usług od 1 stycznia 2008 r. opodatkowane są usługi montażu, konserwacji, remontów, napraw i modernizacji dźwigów, z dostawą materiału, zainstalowanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego…
2. Czy na wysokość stawki podatku od towarów i usług od czynności wymienionych w pytaniu 1. (zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy) będzie miała wpływ struktura, ilość lokali objętych społecznym programem budownictwa w budynku, jeżeli przedmiot usługi (winda) z reguły jest częścią klatki schodowej… Innymi słowy, czy w przypadku gdy w budynku obok lokali objętych społecznym programem budownictwa będą się znajdowały lokale użytkowe oraz takie, które przekraczają limity określone w art. 41 ust. 12b, wystawca faktury zobowiązany będzie przeprowadzić inwentaryzację całego budynku, celem ustalenia proporcji określonej w art. 41 ust. 12c…
3. Jeżeli odpowiedź na pytanie 2. jest twierdząca, Zainteresowany prosi o określenie definicji powierzchni użytkowej, gdyż pojęcie powierzchni użytkowej występuje w różnych aktach prawnych (np. ustawa o podatkach i opłatach lokalnych, ustawa o własności lokali) oraz normalizacyjnych (np. PN-ISO 9836: 1997) zawierających różne definicje.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi montażu, konserwacji, naprawy, remontów, modernizacji dźwigów, z dostawą materiału, w budynkach mieszkalnych a także obiektach sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, winny być opodatkowane od 1 stycznia 2008 r. stawka 7%. Wnioskodawca uważa, że w zamyśle Ustawodawcy było objęcie preferencyjną 7% stawką podatku od towarów i usług całych budynków, z wyłączeniem poszczególnych lokali. Jeżeli zatem dźwig nie wchodzi w obręb powierzchni użytkowej lokali, ale należy do infrastruktury budynku i nosi jego cechy, jak ilość przystanków, wysokość podnoszenia itp., to ww. usługi wyczerpują znamiona określone w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.) stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. Na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku wynoszącą 7%, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b. W myśl tego zastrzeżenia, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Art. 146 ust. 1 pkt 2 ustawy stanowi, iż w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

Jednakże mocą § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2007 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 249, poz. 1861) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7%, również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy (budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11), lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

– w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12 – 12c ustawy.

Zatem:

Ad. 1

Powołane przepisy w zakresie stosowania obniżonej stawki podatku na obiekty budownictwa mieszkaniowego oraz roboty budowlano-montażowe, remonty i roboty konserwacyjne związane z tym budownictwem, przedłużają stosowanie preferencyjnej stawki podatku w wysokości 7%. Obniżona stawka podatku ma zastosowanie do dostawy oraz ww. robót we wszystkich obiektach budownictwa mieszkaniowego wskazanych tymi przepisami niezależnie od ich metrażu.

W związku z powyższym, jeżeli budynki, w których Wnioskodawca świadczy usługi montażu, konserwacji, remontów, napraw i modernizacji urządzeń dźwigowych (wind) mieszczą się wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, bądź w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych lub usługi te dotyczą lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB 12, wówczas usługi te podlegają opodatkowaniu 7% stawką podatku.

Jeżeli Wnioskodawca wyodrębni na fakturze materiały niezbędne do wykonywania usług, to do każdej pozycji tej faktury powinien zastosować właściwą dla danego materiału stawkę VAT. Natomiast gdy Zainteresowany nie wyodrębni na fakturze zużytych materiałów (kwota na fakturze będzie zawierała cenę usługi łącznie z wykorzystanymi materiałami), wówczas stosuje 7% stawkę podatku, właściwego dla świadczonej usługi.

Ad. 2

Na wysokość stawki podatku od towarów i usług w odniesieniu do usług montażu, konserwacji, remontów, napraw i modernizacji urządzeń dźwigowych (wind) nie ma wpływu struktura ani ilość lokali objętych społecznym programem budownictwa w budynku, gdyż obniżona stawka do 7% stosowana jest również na podstawie wskazanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2007 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 249, poz. 1861). Istotnym jest wówczas sklasyfikowanie budynku, w którym są świadczone przedmiotowe usługi wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych do odpowiedniego grupowania.

Ad. 3

W związku z odpowiedzią na pytanie drugie, określenie definicji powierzchni użytkowej pozostaje bez wpływu na wysokość stawki podatku dla usług będących przedmiotem niniejszego wniosku, zatem nie ma zastosowania w sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.