Czy zgodnie z nową umową o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartą z Republiką Federalną Niemiec, począwszy od 1 stycznia 2005 r. Spółka będzie obowiązana do potrącenia podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 pdop od dochodów z tytu


Autor: Pierwszy Śląski Urząd Skarbowy w Sosnowcu

Sygnatura: PSUS/PBOII/423/60/P/05/KTK

Hasła tematyczne: odsetki, umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania

Kategoria:

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stwierdzam, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2005 r. (wpływ 8 lutego 2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej stosowania przepisów art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z przepisami umowy podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2005 r. do Naczelnika Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku – Białej wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Pismem z dnia 8 marca 2005 r. ww. wniosek został przekazany zgodnie z właściwością Naczelnikowi Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta) starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny opisany przez wnioskodawcę oraz jego stanowisko w sprawie.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonuje wypłat odsetek, na rzecz podmiotu, którego siedziba najduje się na terytorium Niemiec. W świetle art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP, podatek dochodowy od wynagrodzeń m.in. z tytułu odsetek uzyskiwanych przez osoby zagraniczne (określone w art. 3 ust. 2 ustawy) ustala się w wysokości 20% przychodów, przy czym do poboru tego podatku jako płatnicy, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o PDOP zobowiązane są w dniu wypłaty podmioty polskie dokonujące tych wypłat.

Przy poborze podatku, zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy o PDOP należy jednak uwzględnić postanowienia umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska. Od 1 stycznia 2005 r. przy wypłatach na rzecz podmiotów z siedzibą w Niemczech zastosowanie ma nowa umowa podpisana w Berlinie 14 maja 2003 r. (wejście w życie 19 grudnia 2004 r. z tym, że zgodnie z art. 32 tej umowy, w stosunku do podatków pobieranych u źródła będzie miała zastosowanie do kwot dochodu osiągniętego od 1 stycznia 2005 r.).

Zgodnie z treścią nowej UPO dochody przedsiębiorstwa niemieckiego z tytułu odsetek powstających w Polsce podlegają opodatkowaniu w Państwie jego siedziby, jednak państwo źródła – Polska – ma prawo do opodatkowania ich lecz w wysokości nie wyższej niż 5%. Na tle przedstawionego powyżej stanu faktycznego, Spółka prosi o potwierdzenie, że zgodnie z nową umową o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartą z Republiką Federalną Niemiec, począwszy od 1 stycznia 2005 r., Spółka będzie obowiązana do potrącenia podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 od dochodów z tytułu odsetek wypłaconych niemieckim podmiotom.
Zgodnie z nową UPO podatek ten jednak nie będzie wyższy niż 5% kwoty odsetek, zakładając, że Spółka będzie mogła udokumentować miejsce siedziby podatnika w Niemczech uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 26 ust. 1 ustawy o PDOP). Wniosek Spółki wynika z wątpliwości jakie nasunęły się w związku z wprowadzeniem do nowej UPO z Niemcami nie występującej wcześniej dyspozycji zawartej w art. 29 tej umowy zatytułowanym "Zwrot podatku odliczanego u źródła".
Zdaniem Spółki, polski podmiot wypłacający niemieckiemu kontrahentowi wynagrodzenie z tytułu świadczeń określonych w art. 21 ust 1 ustawy o PDOP powinien stosować w zakresie poboru podatku stawki (zwolnienia) wynikające bezpośrednio z UPO zawartej z Niemcami.
A więc począwszy od 01.01.2005 r. w przypadku odsetek: stawkę 5%. Przesądzający w tym względzie, zdaniem Spółki jest przepis art. 21 ust. 2 ustawy o PDOP, zgodnie z którym przepisy o poborze podatku stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Za taką argumentacją przemawia również istota i cel przyświecający zawieranym przez różne państwa bilateralnym umowom o unikaniu podwójnego opodatkowania. W zamierzeniu umowy te mają bowiem bądź uchronić podatników od opodatkowania osiąganego przez nich dochodu jednocześnie w obydwu umawiających się państwach albo, w przypadku gdy z treści umów wynika możliwość podwójnego opodatkowania tego samego dochodu, umożliwić podatnikom odliczenie podatku zapłaconego w drugim państwie, by w ten sposób uwolnić ich od nadmiernych obciążeń administracyjnych związanych z odzyskaniem podwójnie zapłaconego podatku.
W świetle powyższego, dokonując interpretacji budzącego wątpliwości Spółki art. 29 ust. 1 nowej UPO z Niemcami należy mieć na uwadze przede wszystkim cel jaki stawiają sobie umawiające się państwa podpisujące UPO. Zgodnie z tym przepisem "…prawo pierwszego wymienionego Państwa do stosowania odliczenia podatku według stawki obowiązującej na podstawie przepisów jego prawa wewnętrznego nie jest naruszane przez postanowienia niniejszej Umowy.
Podatek w ten sposób odliczony u źródła zwraca się na wniosek podatnika, jeżeli jest on zmniejszony lub zniesiony na mocy niniejszej Umowy".
Zdaniem Spółki, zapis art. 29 nowej UPO z Niemcami, nie wprowadza zmian w dotychczasowych zasadach poboru podatku od niemieckich podatników, i należy go interpretować w taki sposób, że jedynie expressis verbis pozwala on ubiegać się o zwrot podatku w sytuacji, gdy pomimo postanowień umownych pobrany przez polskiego płatnika podatek u źródła został potrącony w wysokości wyższej niż należnej tj. przewidzianej postanowieniami UPO.
Przepis ten nie modyfikuje jednak w żaden sposób obowiązku polskiego podmiotu do poboru podatku u źródła według stawek przewidzianych w nowej UPO z Niemcami (względnie niepobierania tego podatku – jeśli UPO tak stanowi) przy wypłacie niemieckiemu kontrahentowi wynagrodzenia z tytułów wymienionych w art. 21 ust 1 ustawy o PDOP. Zdaniem Spółki, interpretacja nakazująca zastosowanie stawki podatkowej przewidzianej w art. 21 ustawy o PDOP przy poborze podatku u źródła od wypłat należnych podatnikowi z siedzibą w państwie członkowskim Unii Europejskiej (tj. 20%) może zostać poczytana jako przejaw dyskryminacji niemieckich rezydentów podatkowych i wprowadzanie niedozwolonych barier administracyjnych ograniczających gwarantowaną Traktatem o Unii Europejskiej swobodę przepływu kapitału w ramach Unii Europejskiej. Podsumowując, w opinii Spółki, dokonując po 1 stycznia 2005r. wypłaty wynagrodzenia kontrahentowi niemieckiemu z tytułu odsetek oraz mając udokumentowane certyfikatem rezydencji miejsce siedziby dla celów podatkowych tego kontrahenta, Spółka kierując się dyspozycją art. 21 ust. 2 ustawy o PDOP oraz celem, dla którego UPO z Niemcami została podpisana, będzie obowiązana do poboru podatku u źródła w wysokości nie większej niż 5% dochodu niemieckiego podatnika.
Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.
Stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zgodnie z art. 21 ust 1 pkt 1 i ust. 2 cytowanej ustawy o pdop podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – ustala się w wysokości 20% przychodów.

Wyżej powołany ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisom umów międzynarodowych, jako przepisom szczególnym, przysługuje w stosunku do normy polskiego prawa wewnętrznego pierwszeństwo.
Tego rodzaju hierarchia wynika również z Konstytucji Rzeczypospolitej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483), której art. 91 ust. 2 stanowi, że ratyfikowana umowa międzynarodowa ma pierwszeństwo przed ustawą.

W związku z tym, badając sytuację podatkową zagranicznego kontrahenta, nie mającego w Polsce siedziby lub zarządu – jeśli z krajem siedziby lub zarządu tego podmiotu zawarta została przez Polskę taka umowa – należy stosować postanowienia właściwej umowy międzynarodowej. Umowa zawarta między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) wymienia bezpośrednio jako jedno ze źródeł dochodu "odsetki".
Zgodnie z art. 11 ust. 1 i 2 ww. umowy odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia. Z przedstawionego przepisu umowy wynika zatem, że przychody z tytułu "odsetek" mogą podlegać opodatkowaniu w państwie w którym ma swą siedzibę lub zarząd podmiot otrzymujący "odsetki", lub "odsetki" mogą być również opodatkowane w Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa. Zależy to jednak od porozumienia się Umawiających się Państw. Art. 26 ust 1 ustawy podatkowej stanowi, iż osoby prawne i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust 1 oraz w art. 22, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać z zastrzeżeniem ust 2, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikat rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.
Przepis art. 29 ust. 1 i 3 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec stanowi że, jeżeli w jednym z Umawiających się Państw podatki od dywidend, odsetek, należności licencyjnych lub innego dochodu są pobierane od osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie poprzez odliczenie u źródła, wówczas prawo pierwszego wymienionego Państwa do stosowania odliczenia podatku według stawki obowiązującej na podstawie przepisów jego prawa wewnętrznego nie jest naruszane przez postanowienia niniejszej umowy.
Podatek w ten sposób odliczony u źródła zwraca się na wniosek podatnika, jeżeli jest on zmniejszony lub zniesiony na mocy niniejszej Umowy. Umawiające się Państwo, w którym powstaje dochód, może zażądać urzędowego potwierdzenia wydanego przez właściwe organy drugiego Umawiającego się Państwa, iż podatnik posiada w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę.
Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Spółka dokonuje wypłat odsetek, na rzecz podmiotu, którego siedziba znajduje się na terytorium Niemiec, i będzie mogła udokumentować miejsce siedziby podatnika w Niemczech uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji. Wobec przedstawionego powyżej stanu faktycznego oraz w świetle przytoczonych powyżej przepisów, stanowisko Spółki odnośnie obowiązku poboru podatku u źródła w wysokości nie wyższej niż 5% w związku z dokonanymi po 1 stycznia 2005r. wypłatami kontrahentowi niemieckiemu z tytułu "odsetek", mając udokumentowane certyfikatem rezydencji miejsce siedziby dla celów podatkowych – uznaje się za prawidłowe.