Autor: Urząd Skarbowy Łódź-Widzew
Sygnatura: IX-005/212/176/Z/K/05
Hasła tematyczne: telefon, koszty uzyskania przychodów
Kategoria:
Na podstawie art. 14a §4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60), Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew :uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione w pkt 1 złożonego wniosku w sprawie interpretacji dotyczącej przepisów prawa podatkowego z dnia 30.03.2005r., uzupełnionym w dniu 15.04.2005r
Z przedstawionego w pkt 1 wniosku stanowiska wynika, iż wydatki za korzystanie z prywatnego telefonu w kwocie 20 zł jako comiesięczny ryczałt, dokumentowane dowodem wewnętrznym razem z fakturą, stanowią wg Pani koszt uzyskania przychodów.
Odnosząc się do powyższej kwestii Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź – Widzew stwierdza, co następuje:
Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Wydatki z tytułu używania telefonu domowego w działalności gospodarczej, mogą być tylko wtedy kosztami uzyskania przychodów, gdy w myśl art. 22 ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstają w związku z uzyskanym przychodem "w części przypadającej na działalność gospodarczą" – zgodnie z § 14 ust. 2 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 2000r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów – Dz. U. Nr 116 , poz. 1222 ze zm. (a więc nie stały ryczałt).Tak więc w opinii Naczelnika tut. urzędu – określony przez Panią ryczałt w wysokości 20 zł, udokumentowany dowodem wewnętrznym razem z fakturą, nie może stanowić stałego, comiesięcznego k.u.p prowadzonej działalności, ponieważ koszt ponoszony z tytułu korzystania z telefonu, przypadający na działalność gospodarczą, może być różny w każdym miesiącu.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.