Autor: Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie

Sygnatura: 1472/SOI/423-2/07/BLG

Hasła tematyczne: podatek dochodowy od osób prawnych, amortyzacja, podwyższenie kosztów uzyskania przychodu, środek trwały, koszty uzyskania przychodów, podatek dochodowy, przyspieszona amortyzacja, ewidencja środków trwałych, podatek, komputery

Kategoria:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Bank wprowadził do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych środki trwałe zaliczone do grupy 4 Klasyfikacji Środków Trwałych (zespoły komputerowe). Dla wprowadzonych do ewidencji fabrycznie nowych środków trwałych Bank zastosował 30%, preferencyjny odpis amortyzacyjny od ich wartości początkowej, stosownie do art. 16k ust.4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zdaniem Banku, w roku następującym po po pierwszym roku podatkowym, w którym nabyte zespoły komputerowe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych i w którym dokonano odpisu amortyzacyjnego w wysokości 30%, podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest pierwotna wartość początkowa nabytych zespołów komputerowych, nie pomniejszona o 30% odpis dokonany w pierwszym roku podatkowym.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie potwierdza stanowisko Spółki i wyjaśnia:

Zgodnie z art. 16h ust.1 ustawy z dn.15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz.654 z późn.zm.) odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art.16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór. Jak wynika z przytoczonego przepisu zasadą jest dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od podstawy, którą stanowi wartość początkowa środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a wyjątek od tej zasady ustawodawca zawarł w art.16k ustawy. W przypadku, gdy podatnik dokona wyboru metody amortyzacji określonej w art.16k ust.1, odpisów amortyzacyjnych może dokonywać: w pierwszym podatkowym roku ich używania od wartości początkowej przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonych o współczynnik nie wyższy niż 2,0 (w zakładach położonych na terenie gminy zagrożonej wysokim bezrobociem strukturalnym albo recesją i degradacją społeczną nie wyższy niż 3,0); w następnych latach podatkowych od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania; począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody określonej w art.16i ust.1, dalsze odpisy dokonywane są zgodnie z art.16i. W art.16k ust.4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca zawarł unormowanie, które pozwala na zastosowanie preferencyjnej stawki amortyzacyjnej w odniesieniu do fabrycznie nowych środków trwałych, zaliczonych do grup 3-6 Klasyfikacji Środków Trwałych, w myśl którego w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w wysokości 30% od ich wartości początkowej. Jak stanowi art.16k ust.6 podatnicy mogą dokonywać tych odpisów jednorazowo, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji, lub stosować zasady określone w art.16h ust.4. W następnym roku podatkowym podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej zgodnie z art.16k ust.1 lub art.16i. Tak więc w latach następujących po roku wprowadzenia środka trwałego do ewidencji i zastosowaniu odpisu w wysokości 30% wartości początkowej podatnik może dokonywać odpisów amortyzacyjnych, stosując metodę liniową (art.16i ustawy) lub degresywną (art.16k ust.1 ustawy). Wybór metody zależy od podatnika. Z treści przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wynika, aby wartość początkową środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych w następnym roku podatkowym należało pomniejszać o 30% odpis dokonany w pierwszym roku amortyzacji, zarówno jeżeli podatnik w roku następującym po zastosowaniu 30% odpisu amortyzacyjnego wybierze metodę liniową jak i metodę degresywną.