Sygnatura:
6019 Inne, o symbolu podstawowym 601
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Inspektor Nadzoru Budowlanego
Data:
2009-09-24
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Treść wyniku:
Przyznano prawo pomocy w całości
Sędziowie:
Monika Kramek /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie – Monika Kramek po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku E. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi E. K. na postanowienie […] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia […] lipca 2009 r. nr […] w przedmiocie przekazania pisma według właściwości postanawia 1. przyznać prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata 2. zwrócić się do właściwej Okręgowej Rady Adwokackiej o wyznaczenie adwokata dla E. K. zam. R., ul. […]
Uzasadnienie: E. K. zwróciła się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata. W uzasadnieniu wniosku podała, że jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku i prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe. Wyjaśniła, że jedynym źródłem utrzymania są zasiłki okresowe i celowe wypłacane przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej (w załączeniu kserokopia decyzji z dnia […] lipca 2009 r. o przyznaniu zasiłku celowego na zakup żywności, odzieży i środków czystości). Wniosek o ustanowienia adwokata uzasadniła wysokim stopniem zawiłości sprawy oraz faktem, że podmiot zamierzający zainstalowanie stacji bazowej telefonii komórkowej korzysta z pomocy wyspecjalizowanego zespołu prawników.
Mając powyższe na uwadze zważono, co następuje:
Rozpatrując wniosek o przyznanie prawa pomocy na wstępie zaznaczyć należy, że generalną zasadą postępowania sądowego jest ponoszenie kosztów związanych z udziałem w tym postępowaniu.
Zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), prawo pomocy przysługuje osobie fizycznej w zakresie całkowitym – gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, zaś w zakresie częściowym – gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w utrzymaniu koniecznym dla siebie i rodziny. Z przepisu tego wynika, że dopiero gdy środki, którymi dysponuje skarżący okażą się niewystarczające może on wystąpić o przyznanie prawa pomocy, a pomoc ta stosowana jest wobec osób nieposiadających żadnego dochodu lub oszczędności lub osób posiadających bardzo niski dochód, a więc takich, które znajdują się w bardzo trudnej sytuacji materialnej pozwalającej na zaspokojenie jedynie podstawowych potrzeb życiowych.
Dodatkowo należy podkreślić, że udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest także formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno sprowadzać się do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie jej udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście obiektywnie niemożliwe. Jedyną zatem przesłanką decydującą o pozytywnym rozpoznaniu wniosku w przedmiocie prawa pomocy jest ustalona sytuacja materialna strony, a nie stopień skomplikowania sprawy, czy też nieznajomość przez stronę przepisów prawa.
Mając na uwadze wyjaśnienia skarżącej uznać należy, że jej wniosek zasługuje na uwzględnienie. Według oświadczenia skarżąca prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe, a jedynym źródłem jej utrzymania są zasiłki z pomocy społecznej. Nie ulega zatem wątpliwości, że nie jest ona w stanie partycypować w kosztach postępowania sądowego, ani też ustanowić w sprawie profesjonalnego pełnomocnika bez uszczerbku w utrzymaniu koniecznym.
W związku z powyższym w oparciu o art. 246 § 1 pkt 1 oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono, jak w sentencji.

Uzasadnienie wyroku