Sygnatura:
6139 Inne o symbolu podstawowym 613
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Sygn. powiązane: II SA/Gd 701/07
Skarżony organ:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Data:
2009-05-05
Sąd:
Naczelny Sąd Administracyjny
Treść wyniku:
Oddalono zażalenie
Sędziowie:
Anna Łuczaj /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Łuczaj po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. K. na zarządzenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 20 marca 2009 r., sygn. akt II SA/Gd 701/07 o pozostawieniu wniosku M. K. o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania w sprawie ze skargi M. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z dnia […] sierpnia 2007 r., Nr […] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia zażalenia w sprawie grzywny w celu przymuszenia do sporządzenia i przedłożenia przeglądu ekologicznego postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie: Zarządzeniem z dnia 20 marca 2009 r., sygn. akt II SA/Gd 701/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku pozostawił bez rozpoznania wniosek M. K. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi M. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z dnia […] sierpnia 2007 r. w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia zażalenia.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd podał, iż wnioskiem z dnia 26 listopada 2008 r. M. K. wniósł o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
W dniu 29 grudnia 2008 r. doręczono skarżącemu urzędowy formularz PPF, celem jego wypełnienia i odesłania wypełnionego formularza w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Skarżący nie złożył wymaganego formularza w zakreślonym terminie.
Wobec nieprzedłożenia w zakreślonym terminie wniosku na urzędowym formularzu, Sąd pierwszej instancji – na podstawie art. 257 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) – pozostawił wniosek bez rozpoznania.
Zażalenie na powyższe zarządzenie złożył M. K., wnosząc o jego uchylenie oraz przyznanie prawa pomocy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
Stosownie do art. 257 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie, pozostawia się bez rozpoznania. W myśl tego przepisu pozostawienie wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania ma miejsce, gdy strona złożyła wniosek w innej formie niż na urzędowym formularzu, którego wzór stanowi załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie określenia wzoru i sposobu udostępnienia urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz sposobu dokumentowania stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego wnioskodawcy (Dz.U. Nr 227, poz. 2245), jak również gdy strona nie uzupełniła w zakreślonym przez sąd terminie braków wniosku, uniemożliwiając tym samym ocenę możliwości płatniczych lub zakresu wniosku.
Wymóg złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu PPF przewiduje art. 252 § 2 p.p.s.a.
W myśl art. 49 § 1 p.p.s.a. jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania.
W rozpoznawanej sprawie wezwanie do uzupełniania braków wniosku o przyznanie prawa pomocy przez złożenie wniosku na urzędowym formularzu PPF – w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia bez rozpoznania – zostało doręczone skarżącemu w dniu 29 grudnia 2008 r. Pomimo wezwania skarżący nie złożył wymaganego formularza w zakreślonym terminie.
Wzywając stronę do uzupełnienia braków formalnych przez złożenie wniosku na urzędowym formularzu Sąd I instancji wskazał dokładnie, jakie braki skarżący ma uzupełnić, zakreślił siedmiodniowy termin do ich uzupełnienia oraz wyraźnie określił rygor niezachowania terminu. Skarżący nie wykonał jednak powyższego obowiązku.
Rygor przewidziany w art. 257 p.p.s.a. ma charakter zobiektywizowany, a termin do uzupełnienia braków formalnych wniosku jest terminem ustawowym i nie może być skracany, ani przedłużany.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 198 i 197 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji.

Uzasadnienie wyroku