Sygnatura:
6019 Inne, o symbolu podstawowym 601
Hasła tematyczne:
Prawo pomocy
Skarżony organ:
Inspektor Nadzoru Budowlanego
Data:
2009-08-21
Sąd:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Treść wyniku:
Przyznano wnioskodawcy wynagrodzenie
Sędziowie:
Agnieszka Dusza-Kasprzyk /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Agnieszka Dusza-Kasprzyk po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata Ł. K. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi D. i R. M. na bezczynność Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie rozpoznania zażalenia w sprawie instalacji grzewczej postanawia przyznać wnioskodawcy wynagrodzenie wraz z należnym podatkiem od towarów i usług za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w wysokości 146,40 zł ( sto czterdzieści sześć 40/100 złotych),
Uzasadnienie: Postanowieniem z dnia 17 sierpnia 2009r. Sąd przyznał skarżącym prawo pomocy przez zwolnienie z kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Okręgowa Rada Adwokacka w Gdańsku wyznaczyła na pełnomocnika skarżących z urzędu adwokata Ł. K., któremu skarżący w dniu
31 sierpnia 2009 r. udzielili pełnomocnictwa do reprezentowania przed sądami administracyjnymi.
Postanowieniem z dnia 28 września 2009r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę D. i R. M. na bezczynność Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego.
Pełnomocnik skarżących sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wnosząc jednocześnie o zasądzenie kosztów za sporządzenie tej opinii. Wniosek zawiera oświadczenie, że koszty te nie zostały zapłacone w całości, ani w części.
Zgodnie z brzmieniem art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo
o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach
o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stosownie do treści § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.), stawki minimalne wynoszą
w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie
i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej – 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji – 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W myśl § 2 ust. 3 cyt. rozporządzenia w sprawach, w których strona korzysta
z pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty,
o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Ponieważ w niniejszej sprawie stawka minimalna określona w § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) powołanego rozporządzenia wynosi 240 zł, to należne wnioskodawcy wynagrodzenie za dokonaną czynność ze względu na to, że w obu instancjach skarżących reprezentował ten sam adwokat przysługuje w wysokości 120 zł, co po podwyższeniu o 22% stawkę podatku od towarów i usług daje kwotę 146,40 zł.
Z tych względów Sąd, na wskazanej wyżej podstawie prawnej, orzekł jak w sentencji postanowienia.

Uzasadnienie wyroku